Prevodi za „Spielstein“ v slovarju poljsko » nemški

spiesznie [spjeʃɲe] PRID.

spiesznie → śpiesznie

glej tudi śpiesznie

śpiesznie [ɕpjeʃɲe] PRISL. ur. jez.

śpiesznie

eilends ur. jez.

spiekota <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [spjekota] SAM. ž. spol

spiekota

sengende Hitze ž. spol

spiekota

Sonnenglut ž. spol

na dworze panuje spiekota

draußen herrscht eine sengende Hitze

spieszny [spjeʃnɨ] PRID.

spieszny → śpieszny

glej tudi śpieszny

śpieszny [ɕpjeʃnɨ] PRID. ur. jez.

śpieszny

eilig

śpieszny

eilends ur. jez.

śpiesznym krokiem

mit schnellen Schritten

spieścić

spieścić dov. obl. od spieszczać

glej tudi spieszczać

spieszczać <‑cza; pret. ‑czaj; dov. obl. spieścić> [spjeʃtʃatɕ] GLAG. preh. glag.

spieszczać

verniedlichen

spieszczać imiona dzieci

die Namen der Kinder verniedlichen

spieszno [spjeʃno] PRISL.

spieszno → śpieszno

glej tudi śpieszno

śpieszno [ɕpjeʃno] PRISL. przest

co ci tak śpieszno?

warum so eilig?

fraza:

śpieszno komuś do kogoś/czegoś

es eilig haben, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

spieszyć¹ [spjeʃɨtɕ]

spieszyć → śpieszyć

glej tudi śpieszyć

I . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. śpieszyć (iść śpiesznie):

śpieszyć

eilen

śpieszyć

hasten

2. śpieszyć (działać ochoczo):

śpieszyć komuś z pomocą [lub na ratunek]

jdm zu Hilfe eilen

II . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. śpieszyć (wykonywać szybko):

śpieszyć się z czymś (człowiek)

sich tož. mit etw beeilen

śpiesz się powoli, gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy preg.

eile mit Weile preg.

2. śpieszyć (iść szybko):

śpieszyć się dokądś (człowiek)

irgendwohin eilen

śpieszyć się na pociąg

zum Zug müssen [o. eilen]

3. śpieszyć:

śpieszyć (wskazywać późniejszą godzinę) (zegar)

vorgehen

III . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. povr. glag., brezos.

śpieszy mi się

ich habe es eilig

śpieszy mi się

ich muss mich beeilen

fraza:

komuś się śpieszy do kogoś/czegoś

jd hat es eilig, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

śpiesznie [ɕpjeʃɲe] PRISL. ur. jez.

śpiesznie

eilends ur. jez.

I . spierdalać <‑la; pret. ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag. vulg. (uciekać, odczepiać się)

spierdalać

sich tož. verpissen pog.

spierdalać

abhauen pog.

II . spierdalać <‑la; pret. ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. več. nedov. obl. vulg. (spartaczyć coś)

spierdalać

verpfuschen pog.