Prevodi za „Walsh“ v slovarju poljsko » nemški

walec <rod. ‑lca, mn. ‑lce> [valets] SAM. m. spol

1. walec MAT.:

walec

Zylinder m. spol

2. walec TEH.:

walec drogowy

Straßenwalze ž. spol

jeździć walcem

eine Straßenwalze fahren

walec historii ur. jez.

geschichtliche Schicksalsschläge m. spol mn.

walec historii ur. jez.

Vernichtungsmaschinerie ž. spol

waleń <rod. ‑enia, mn. ‑enie> [valeɲ] SAM. m. spol ZOOL.

waleń

Wal[fisch] m. spol

walenie

Wale

waleń uzębiony

Zahnwal m. spol

walet¹ <rod. ‑a, mn. ‑y> [valet] SAM. m. spol IGRE

walet

Bube m. spol

I . walić <‑li> [valitɕ] GLAG. preh. glag., nepreh. glag. pog.

1. walić < dov. obl. walnąć> (uderzyć):

walnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen pog.

walnąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch hauen

walić do drzwi

an die Tür donnern pog.

serce wali jak młot

das Herz sr. spol schlägt bis zum Hals

walić głową w [lub o] mur

sich vergeblich bemühen

walić głową w [lub o] mur

gegen etw vergeblich ankämpfen

walnąć w kalendarz

den Löffel abgeben pog.

walnąć w kalendarz

abkratzen pog.

2. walić < dov. obl. walnąć> (strzelać):

walić w kogoś/coś

auf jdn/etw feuern [o. schießen]

piorun walnął w dom

der Blitz m. spol hat in das Haus eingeschlagen

walić jak w kaczy kuper

heftig und ohne Widerstand [zusammen]schlagen

3. walić < dov. obl. walnąć> (mówić wprost):

walić

geradeheraus sprechen pog.

walić

kein Blatt vor den Mund nehmen fig.

wal śmiało!

nur heraus damit! pog.

walić coś komuś prosto z mostu [lub w oczy] [lub w nos]

frei von der Leber weg sprechen [o. reden] pog.

4. walić (przybywać tłumnie):

walić

strömen

walić

[hervor]quellen

walić do kogoś/dokądś jak w dym

ohne zu zögern zu jdm/irgendwohin gehen

walić drzwiami i oknami

in Massen [o. von allen Seiten] hereinströmen

II . walić <‑li> [valitɕ] GLAG. brezos. (intensywnie padać)

wali grad

Hagel m. spol prasselt [her]nieder

wali śnieg

dichter Schnee m. spol fällt

wali śnieg

es schneit heftig

III . walić <‑li> [valitɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. walić < dov. obl. walnąć> (bić siebie samego):

walić

sich tož. selbst schlagen [o. hauen pog. ]

walnij się w głowę

bist du verrückt?!

walić się w piersi

sich an die Brust schlagen fig.

2. walić < dov. obl. walnąć> (bić się nawzajem):

walić

einander schlagen [o. hauen pog. ]

3. walić < dov. obl. walnąć>:

walić (spadać, obsuwać się)

herabfallen

walić (rozwalać się) (mur, budowla)

einstürzen

walić (rozwalać się) (mur, budowla)

zusammenbrechen

świat się komuś wali na głowę

für jdn bricht eine Welt ž. spol zusammen

4. walić fig.:

walić (lec w gruzach) (plan)

scheitern

stary system się wali

das alte System sr. spol geht in die Brüche

ostatnio wali się na mnie zbyt wiele problemów

in letzter Zeit brechen allzu viele Probleme ntpl über mich herein

5. walić < dov. obl. walnąć> (kłaść się ciężko):

walić

sich tož. fallen lassen

walić się jak kłoda

sich wie ein Klotz m. spol [o. wie ein nasser Sack m. spol ] fallen lassen pog.

walić się z nóg

[vor Müdigkeit] umfallen pog.

IV . walić <‑li> [valitɕ] GLAG. povr. glag., brezos.

choćby się waliło [lub paliło], to..., żeby się świat walił, to..., choćby się góry i mury waliły, to...

komme, was wolle ...

choćby się waliło [lub paliło], to..., żeby się świat walił, to..., choćby się góry i mury waliły, to...

und wenn alles um mich herum zusammenbricht ...

choćby się waliło [lub paliło], to..., żeby się świat walił, to..., choćby się góry i mury waliły, to...

auf Biegen und Brechen ...

walka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [valka] SAM. ž. spol

1. walka (bitwa):

walka z kimś/czymś

Kampf m. spol mit jdm/etw [o. gegen jdn/etw]

walka o coś

Kampf um etw

pole walki VOJ.

Schlachtfeld sr. spol

walka wręcz

Nahkampf m. spol

stanąć do walki

sich tož. kampfbereit aufstellen

walka żywiołów

Kampf der Elemente

walki byków/kogutów

Stier-/Hahnenkampf m. spol

walka podjazdowa

Guerillakrieg m. spol

duch walki

Kampfgeist m. spol

nierówna walka

ungleicher Kampf

ogień walki pog.

Glut ž. spol des Kampfes

walka na śmierć i życie

ein Kampf auf Leben und Tod

2. walka brez mn. (rywalizacja, próba przezwyciężenia):

walka z kimś/czymś

Kampf [o. Ringen sr. spol ] mit jdm/etw

walka ze złem

Kampf gegen das Böse

walka z wiatrakami

Kampf gegen Windmühlen fig.

3. walka brez mn. (dążenie do czegoś):

walka o władzę

Machtkampf m. spol

walka o stołki

Kampf um Posten

4. walka (rozgrywki sportowe):

walka z kimś/czymś

[Wett]kampf m. spol mit jdm/etw

5. walka brez mn. fig. (zmaganie się: żywiołów):

walka

Kampf m. spol

walka o byt

Kampf ums Dasein

walka o byt

Existenzkampf m. spol

walka dobra ze złem

der Kampf zwischen Gut und Böse

walny [valnɨ] PRID. ur. jez.

1. walny (powszechny):

walny zebranie, zgromadzenie

Haupt-

walny zebranie, zgromadzenie

Voll-

sejm walny ZGOD.

das allgemein-polnische Parlament sr. spol

walny zjazd pis. jez.

Generalversammlung ž. spol

walny zjazd pis. jez.

Vollversammlung ž. spol

2. walny (decydujący):

walny zwycięstwo

entscheidend

walor <rod. ‑u, mn. ‑y> [valor] SAM. m. spol

1. walor ur. jez. (dodatnia cecha):

walor

Qualität ž. spol

walor

Vorzug m. spol

walor

Vorteil m. spol

walory smakowe

geschmackliche Vorzüge m. spol mn.

2. walor nav. v mn. pog. FINAN.:

walor

Wertpapiere ntpl

walor

Effekten mn.

3. walor UM.:

walor

Valeurs m. spol mn. (Abstufung von Licht und Schatten)

I . walać <‑la> [valatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (brudzić)

walać coś czymś

etw mit etw schmutzig machen [o. bekleckern pog. ] [o. besudeln]

dziecko wala sobie palce farbkami

das Kind sr. spol bekleckert sich daj. die Finger mit Farben

II . walać <‑la> [valatɕ] GLAG. povr. glag.

1. walać pog.:

walać (być porozrzucanym) (rzeczy)

verstreut herumliegen

walać (być porozrzucanym) (rzeczy)

umherliegen ur. jez.

książki walały się po całym mieszkaniu

die Bücher ntpl lagen in der ganzen Wohnung verstreut

2. walać (brudzić się):

walać się czymś

sich tož. mit etw beschmutzen [o. bekleckern pog. ]

3. walać (tarzać się):

walać

sich tož. herumwälzen

walać się w sniegu

sich im Schnee herumwälzen