Prevodi za „Zagros“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zagroda <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [zagroda] SAM. ž. spol

1. zagroda (gospodarstwo):

zagroda

[Bauern]hof m. spol

zagroda

[Bauern]gehöft sr. spol

szlachcic na zagrodzie równy wojewodzie preg.

der geringste Adelige ist genauso viel wert wie der höchste Würdenträger des Staates (Sprichwort zum Ausdruck der Macht des Adels im ehemaligen Polen)

2. zagroda AGR.:

zagroda

Gehege sr. spol

zagroda

Umzäunung ž. spol

zagrać [zagratɕ]

zagrać dov. obl. od grać, zagrywać

glej tudi zagrywać , grać

zagrywać <‑wa; dov. obl. zagrać> [zagrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zagrywać ŠPORT:

zagrywać

anspielen

2. zagrywać pog. (postępować w jakiś sposób):

zagrywać

sich tož. eines unfairen Griffes bedienen

grać <gra; dov. obl. za‑> [gratɕ] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

1. grać (brać udział w grze):

grać w brydża/karty/piłkę

Bridge/Karten/Ball spielen

grać na giełdzie

an der Börse spekulieren [o. zocken]

grać na pianinie/skrzypcach

Klavier/Geige spielen

grać w otwarte/zakryte karty

mit offenen/verdeckten Karten spielen

grać komuś na nerwach

jdm auf die Nerven gehen

grać komuś na nerwach

jdm auf den Wecker fallen pog.

grać pierwsze skrzypce

die erste Geige spielen pog.

grać na zwłokę

auf die lange Bank schieben pog.

w to mi graj! pog.

das passt mir!

2. grać (odtwarzać rolę, przedstawiać program):

co grają dziś w kinie/teatrze?

was wird heute im Kino/Theater gespielt?

co grają dziś w kinie/teatrze?

was läuft heute im Kino/Theater? pog.

grać decydującą/podrzędną rolę

eine entscheidende/zweitrangige Rolle spielen

to nie gra roli

das spielt keine Rolle

3. grać fig. (pozorować):

grać

vorspielen

grać

vortäuschen

4. grać:

grać (uzewnętrzniać się) (nuty, tony)

erklingen

5. grać:

grać (migotać) (barwy)

spielen

zagon <rod. ‑u, mn. ‑y> [zagon] SAM. m. spol

1. zagon AGR.:

zagon

Beet sr. spol

zagon

Acker m. spol

2. zagon ZGOD.:

zagon

Stoßtrupp m. spol

zagon

Truppe ž. spol

kairos <rod. ‑u, mn. ‑y> [kairos] SAM. m. spol

kairos FILOZ., REL.

Kairos m. spol

zagrzać [zagʒatɕ]

zagrzać dov. obl. od grzać , zagrzewać

glej tudi zagrzewać , grzać

I . zagrzewać <‑wa; dov. obl. zagrzać> [zagʒevatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zagrzewać (podgrzewać):

zagrzewać

aufwärmen

zagrzewać

aufheizen

nie zagrzał nigdzie miejsca

er wurde nirgendwo warm

nie zagrzał nigdzie miejsca

er blieb nirgendwo lange

2. zagrzewać več. nedov. obl. (zachęcać):

zagrzewać kogoś do walki

jdn zum Kampf anfeuern [o. anspornen]

II . zagrzewać <‑wa; dov. obl. zagrzać> [zagʒevatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zagrzewać (podgrzewać się):

zagrzewać

sich tož. erwärmen

2. zagrzewać (rozgrzewać się):

zagrzewać

sich tož. aufwärmen

3. zagrzewać:

zagrzewać (przegrzewać się) (silnik)

heißlaufen

4. zagrzewać več. nedov. obl. (zachęcać się wzajemnie):

zagrzewać

sich tož. [gegenseitig] anspornen [o. anfeuern]

I . grzać <grzeje; pret. grzej> [gʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. grzać < dov. obl. za‑> (gotować):

grzać wodę

kochen

grzać wodę

aufwärmen

grzane wino

Glühwein m. spol

2. grzać (czynić cieplejszym):

grzać ręce

wärmen

grzać ręce

warm machen

II . grzać <grzeje; pret. grzej> [gʒatɕ] GLAG. nepreh. glag.

grzać (wydzielać ciepło) (słońce)

brennen

grzać (piec)

wärmen

III . grzać <grzeje; pret. grzej> [gʒatɕ] GLAG. povr. glag.

1. grzać:

grzać (na słońcu)

sich tož. sonnen

grzać (przy piecu)

sich tož. aufwärmen

2. grzać:

grzać (nagrzewać się) (piec, żelazko)

heiß werden

zagryźć [zagrɨɕtɕ]

zagryźć dov. obl. od zagryzać

glej tudi zagryzać

I . zagryzać <‑za; dov. obl. zagryźć> [zagrɨzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zagryzać:

zagryzać (uśmiercać) (dzikie zwierzę, pies)

tot beißen

2. zagryzać (jeść):

zagryzać kiełbasą

Wurst dazu essen

3. zagryzać (ściskać):

zagryzać wargi

die Lippen zusammenbeißen [o. zusammenpressen]

II . zagryzać <‑za; dov. obl. zagryźć> [zagrɨzatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zagryzać:

zagryzać (uśmiercać się) (dzikie zwierzęta, psy)

sich tož. gegenseitig tot beißen

2. zagryzać pog. (martwić się):

zagryzać

sich tož. zu Tode quälen [o. grämen pog. ]

zagórze <rod. ‑rza, mn. ‑rza> [zaguʒe] SAM. sr. spol

1. zagórze pog. (obszar za górami):

zagórze

Hintergebirge sr. spol

2. zagórze GEOGR.:

zagórze

Hinterland sr. spol