Prevodi za „jagnięcej“ v slovarju poljsko » nemški

jagnięcy [jagɲentsɨ] PRID.

jagnięcy

Lamm-

udziec jagnięcy

Lammkeule ž. spol

zagniecenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zagɲetseɲe] SAM. sr. spol

zagniecenie

Knitter m. spol

zagniecenie

geknitterte Stelle ž. spol

jagnięcina <rod. ‑ny, brez mn. > [jagɲeɲtɕina] SAM. ž. spol GASTR.

jagnięcina

Lamm sr. spol

jagnięcina

Lammfleisch sr. spol

jagnięcina duszona

gedünstetes Lamm

jagniątko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [jagɲontko] SAM. sr. spol

jagniątko ZOOL. pomanjš. od jagnię

jagniątko

Lämmchen sr. spol

glej tudi jagnię

jagnię <rod. ‑cia, mn. ‑ta> [jagɲe] SAM. sr. spol ZOOL.

jagnię

Lamm sr. spol

najwięcej [najvjentsej] PRISL.

najwięcej st najw od

najwięcej

am meisten

jak zwykle masz najwięcej do powiedzenia

du hast wie immer am meisten zu sagen

glej tudi wiele , dużo

I . wiele [vjele] PRISL.

wiele

viel

wiele obiecujące zmiany

vielversprechende Veränderungen ž. spol mn.

o wiele milszy niż przypuszczałem

viel netter, als ich dachte

zrobić wiele, aby...

viel daransetzen, um ...

fraza:

coś pozostawia wiele do życzenia

etw lässt viel zu wünschen übrig

za wiele sobie pozwalać

sich daj. zu viel erlauben

tego już za wiele!

jetzt reicht’s!

coś daje komuś wiele do myślenia

das gibt sehr zu denken

II . wiele [vjele] ZAIM.

wiele (z rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi):

wielu ludzi/studentów

viele Menschen m. spol mn. /Studenten m. spol mn.

wiele kobiet

viele Frauen ž. spol mn.

wiele czasu/pieniędzy

viel Zeit ž. spol /Geld sr. spol

po wielu latach

nach vielen Jahren

fraza:

wiele wody upłynie, zanim...

es wird viel Wasser sr. spol die Elbe hinunterfließen, bevor ...

coś kosztuje kogoś wiele nerwów

etw kostet jdn eine Menge Nerven

wiele hałasu o nic

viel Lärm um nichts

gdy pieniędzy wiele, wkoło przyjaciele preg.

wer Geld hat, hat auch Freunde

dużo <więcej> [duʒo] PRISL.

1. dużo:

dużo (liczba: ludzi, jabłek, pytań)

viele

dużo (mleka, pieniędzy)

viel

dużo więcej/mniej

viel mehr/weniger

włożyć w coś dużo serca

viel Herz in etw tož. stecken

dużo wody upłynie, zanim...

es wird viel Zeit vergehen, bis ...

coś narobiło dużo złej krwi pog.

etw hat viel böses Blut erzeugt pog.

2. dużo (natężenie):

dużo czytać, jeść, spacerować

viel

za dużo

zu viel

dość dużo

ziemlich viel

coś daje komuś dużo do myślenia

etw gibt jdm viel zu denken

co tu dużo mówić

was soll ich da noch groß sagen

dużo przejść

viel durchmachen

powiedzieć za dużo

zu viel sagen

to za dużo powiedziane

das ist zu viel gesagt

zrobić dla kogoś dużo

für jdn viel gemacht haben

co za dużo, to niezdrowo preg.

was zu viel ist, ist zu viel preg.

co za dużo, to niezdrowo preg.

allzu viel ist ungesund preg.

krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje preg.

große Worte ntpl und nichts dahinter

krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje preg.

Hunde m. spol mn. , die bellen, beißen nicht preg.

3. dużo pog. (niewiele):

dużo tam wiesz

was weißt du schon

dużo mi tam zrobią

was können sie mir schon tun

jagnię <rod. ‑cia, mn. ‑ta> [jagɲe] SAM. sr. spol ZOOL.

jagnię

Lamm sr. spol

nagniatać <‑ta; pret. ‑taj> [nagɲatatɕ], nagnieść [nagɲeɕtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. (uciskać)

nagniatać

[leicht] drücken

masażysta ugniatał bolące miejsca

der Masseur drückte die schmerzenden Stellen

I . zagnieść <‑niata> [zagɲeɕtɕ]

zagnieść dov. obl. od zagniatać

II . zagnieść <‑niata> [zagɲeɕtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

zagnieść

zerdrücken pog.

tłum zagniótł kilka osób

die Menschenmenge ž. spol hat ein paar Personen zerquetscht pog.

glej tudi zagniatać

I . zagniatać <‑ta; dov. obl. zagnieść> [zagɲatatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zagniatać (gniotąc, wyrobić):

zagniatać ciasto

kneten

2. zagniatać (powodować zagięcia):

zagniatać tkaninę

zerknittern

zagniatać tkaninę

zerdrücken pog.

zagniatać kartkę

zerknüllen

II . zagniatać <‑ta; dov. obl. zagnieść> [zagɲatatɕ] GLAG. povr. glag. (ulec zgnieceniu)

zagniatać

sich tož. zerknittern

I . zagniewać <‑wa> [zagɲevatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

zagniewać

erzürnen ur. jez.

II . zagniewać <‑wa> [zagɲevatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez.

zagniewać

sich tož. erzürnen

mama bardzo się zagniewała, gdy zobaczyła świadectwo córki

die Mutter ž. spol erzürnte sich sehr, als sie das Zeugnis ihrer Tochter sah