Prevodi za „kaltem“ v slovarju poljsko » nemški

kalema <rod. ‑my, mn. ‑my> [kalema] SAM. ž. spol GEOGR.

kalema (wał wodny w pobliżu wybrzeży)

Kalema ž. spol

kalium [kaljum] SAM. sr. spol nesprem. KEM.

kalium (potas)

Kalium sr. spol

kalumet <rod. ‑u, mn. ‑y> [kalumet] SAM. m. spol (fajka pokoju)

kalumet

Friedenspfeife ž. spol

zapalić kalumet

die Friedenspfeife anzünden

kaldera <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [kaldera] SAM. ž. spol GEOGR.

kaldera

Caldera ž. spol

kaldera

Einsturztrichter m. spol

kalka <rod. ‑ki, mn. ‑ki, rod. mn. kalk [lub ‑lek]> [kalka] SAM. ž. spol

1. kalka (cienki papier):

kalka

Blaupapier sr. spol

kalka

Pauspapier sr. spol

kalka kreślarska [lub techniczna]

Transparentpapier sr. spol

kalka kreślarska [lub techniczna]

[transparentes] Zeichenpapier sr. spol

kalka maszynowa

Kohlepapier sr. spol

pisać przez kalkę

mit Durchschlag schreiben

pisać przez kalkę iron. (o pisarzu)

immer nach demselben Muster schreiben

2. kalka t. fig. (kopia: obrazu, pisma):

kalka

Kopie ž. spol

dokładna kalka

exakte Kopie

dokładna kalka

getreues Abbild sr. spol

kalka rzeczywistości

wirklichkeitsgetreues Abbild

3. kalka LINGV.:

kalka

Lehnübersetzung ž. spol

kalka

Entlehnung ž. spol

popełnić kalkę językową

etw [fälschlich] wörtlich aus einer fremden in die eigene Sprache übernehmen

kalka z angielskiego

Lehnübersetzung [o. wörtliche Übersetzung ž. spol ] aus dem Englischen

kaleka <rod. ‑ki, mn. ‑ecy [lub ‑ki]> [kaleka] SAM. m. spol lub ž. spol sklan. jak f w lp

kaleka

[Körper]behinderte(r) mf

kaleka

Krüppel m. spol slabš.

kaleka wojenny

Kriegsversehrter m. spol

po wypadku został kaleką

der Unfall m. spol hat ihn zum Krüppel gemacht

fraza:

kaleka życiowy [lub życiowa]

gescheiterte Existenz ž. spol

I . kalać <‑la> [kalatɕ] GLAG. preh. glag.

1. kalać ur. jez. (brudzić):

kalać

beschmutzen

2. kalać fig. (okrywać hańbą):

kalać dobre imię, honor

besudeln

zły to ptak, co własne gniazdo kala preg.

man soll nicht sein eigenes Nest beschmutzen

II . kalać <‑la> [kalatɕ] GLAG. povr. glag. fig.

kalać się czymś (hańbić się)

sich tož. mit etw besudeln

kalif <rod. ‑a, mn. ‑owie> [kalif] SAM. m. spol ZGOD.

kalif (przywódca sunnicki)

Kalif m. spol

wybrać kogoś na kalifa

jdn zum Kalifen wählen

kalla <rod. ‑lli, mn. ‑lle> [kalla] SAM. ž. spol

kalla → kalia

glej tudi kalia

kalia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [kalja] SAM. ž. spol BOT.

kalia

Kalla ž. spol

kalus <rod. ‑a, brez mn. > [kalus] SAM. m. spol BOT.

kalus

Kallus m. spol

kalia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [kalja] SAM. ž. spol BOT.

kalia

Kalla ž. spol

kalcyt <rod. ‑u, mn. ‑y> [kaltsɨt] SAM. m. spol

kalcyt

Calcit m. spol

kalcyt

Kalzit m. spol

kalcyt

Kalkspat m. spol

kaleki [kaleki] PRID.

1. kaleki (dotknięty kalectwem):

kaleki

[körper]behindert

kaleki chłopiec

behinderter [kleiner] Junge m. spol

kalekie ręce

verstümmelte Hände ž. spol mn.

2. kaleki fig. ur. jez.:

kaleki (niedoskonały)

ungelenk

kaleki (niedoskonały)

fehlerhaft

kaleki (zniszczony)

verkrüppelt

mówią kaleką polszczyzną

sie sprechen gebrochen Polnisch

kalekie tłumaczenie

schlechte [o. ungelenke] [o. holprige] Übersetzung ž. spol

kaliko [kaliko] SAM. sr. spol nesprem. TIPOGRAF.

kaliko

Kaliko m. spol

książka oprawiona w kaliko

Buch sr. spol mit Kaliko-Einband

kalina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [kalina] SAM. ž. spol BOT.

kalina

Schneeball m. spol

kalina hordowina

Wolliger Schneeball

kalmar [kalmar] SAM. m. spol

kalmar ZOOL. → kałamarnica

glej tudi kałamarnica

kałamarnica <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [kawamarɲitsa] SAM. ž. spol ZOOL.

kałamarnica

Kalmar m. spol

kalosz <rod. ‑a, mn. ‑e> [kaloʃ] SAM. m. spol nav. v mn.

1. kalosz (gumowy but):

kalosz

Gummistiefel m. spol

to inna para kaloszy

das sind zwei Paar Stiefel pog.

to [wszystko] jedna para kaloszy

das ist [alles] eine Wichse ž. spol pog.

sędzia kalosz ŠPORT

schwacher Schiedsrichter m. spol

sędzia kalosz (obraza podczas rozgrywek sportowych)

Schieber m. spol ! slabš.

2. kalosz przest (wierzchni but gumowy):

kalosz

[Gummi]überschuh m. spol

kalosz

Galosche ž. spol przest

kalwin(ka) <rod. ‑a, mn. ‑i> [kalvin] SAM. m. spol(ž. spol) REL.

1. kalwin (wyznawca kalwinizmu):

kalwin(ka)

Kalvinist(in) m. spol (ž. spol)

kalwin(ka)

Calvinist(in) m. spol (ž. spol)

sympatyzować z kalwinami

mit den Kalvinisten sympathisieren

2. kalwin pog.:

kalwin(ka)

Protestant(in) m. spol (ž. spol)