Prevodi za „klever“ v slovarju poljsko » nemški

klezmer(ka) <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [klezmer] SAM. m. spol(ž. spol)

1. klezmer (członek żydowskiego zespołu):

klezmer(ka)

Klezmer[musiker] m. spol

2. klezmer iron. pog. (muzykant):

klezmer(ka)

Unterhaltungsmusiker(in) m. spol (ž. spol) pog.

dorabiać jako klezmer

als Unterhaltungsmusiker dazuverdienen

klejarz (-arka) <rod. ‑a, mn. ‑e> [klejaʃ] SAM. m. spol (ž. spol) TEH.

klejarz (-arka)

Kleber(in) m. spol (ž. spol)

klerk <rod. ‑a, mn. ‑owie> [klerk] SAM. m. spol

1. klerk ur. jez. (artysta nieangażujący się w życie społeczne):

klerk

zurückgezogener Künstler(zurückgezogene Künstlerin) m. spol (ž. spol)

klerk

Exzentriker(in) m. spol (ž. spol)

2. klerk ZGOD. (naukowiec):

klerk

Wandergelehrte(r) mf

klerk

Wanderstudent(in) m. spol (ž. spol)

kleryk <rod. ‑a, mn. ‑ycy> [klerɨk] SAM. m. spol

kleryk

Priesterseminarist m. spol

I . kleić <‑ei; pret. ‑ej; dov. obl. s‑> [kleitɕ] GLAG. preh. glag.

kleić

[zusammen]leimen

kleić torebkę

[zusammen]kleben

kleić włókna

schlichten

II . kleić <‑ei; pret. ‑ej; dov. obl. s‑> [kleitɕ] GLAG. povr. glag.

kleić

klebrig sein

kleić

kleben

fraza:

powieki mi się kleją

die Augen ntpl fallen mir zu

rozmowa się nie kleiła

das Gespräch sr. spol geriet ins Stocken [o. wollte nicht recht in Fluss kommen]

kleik <rod. ‑u, mn. ‑i> [kleik] SAM. m. spol

kleik

Brei m. spol

kleik

[Hafer]schleim m. spol

fraza:

być na kleiku

auf Diät sein

kleks <rod. ‑a, mn. ‑y> [kleks] SAM. m. spol

kleks

Klecks m. spol

kleks

Tintenfleck m. spol

zrobić kleksa w zeszycie

einen Tintenfleck ins Heft machen

klepka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [klepka] SAM. ž. spol

1. klepka (deszczułka podłogowa):

klepka

Parkettstab m. spol

brak mu piątej klepki pog.

bei ihm ist eine Schraube ž. spol locker pog.

brak mu piątej klepki pog.

er hat nicht alle Tassen im Schrank pog.

2. klepka (w beczce):

klepka

[Fass]daube ž. spol

klecha <rod. ‑chy, mn. ‑chy, rod. mn. ‑chów [lub klech]> [klexa] SAM. m. spol slabš.

klecha

Pfaffe m. spol slabš.

klecha

Schwarzrock m. spol slabš.

I . klecić <kleci; pret. kleć, dov. obl. s‑> [kletɕitɕ] GLAG. preh. glag. pog.

klecić

[zusammen]klittern

klecić

[zusammen]basteln

klecić wiersz

zusammenschustern slabš.

klecić wiersz

zurechtdichten slabš.

II . klecić <kleci; pret. kleć, dov. obl. s‑> [kletɕitɕ] GLAG. povr. glag. pog. (tworzyć się)

klecić

gelingen

klecić

zusammenpassen

wiersz mi się nie kleci

das Gedicht sr. spol will mir einfach nicht gelingen

wypowiedź się nie kleci

in der Aussage passt alles hinten und vorne nicht zusammen pog.

klekot¹ <rod. ‑u, brez mn. > [klekot] SAM. m. spol

klekot (bocianów, kołatki)

Klappern sr. spol

klekot (maszyny)

Knattern sr. spol

klekot (maszyny)

Rattern sr. spol

klekot (maszyny)

Geklapper sr. spol

I . klepać <‑pie> [klepatɕ] GLAG. preh. glag.

1. klepać < dov. obl. klepnąć>:

klepać

klopfen

klepnąć kogoś w ramię

jdm auf die Schulter klopfen

2. klepać < dov. obl. wy‑> TEH.:

klepać

treiben

klepać

[aus]hämmern

klepać blachę

Blech treiben [o. dengeln]

klepać biedę

Not leiden

klepać biedę

kümmerlich sein Leben fristen

II . klepać <‑pie dov. obl. klepnąć> [klepatɕ] GLAG. nepreh. glag. več. nedov. obl. pog. (pleść)

klepać trzy po trzy

Blech reden pog.

klepać trzy po trzy

faseln slabš. pog.

III . klepać <‑pie dov. obl. klepnąć> [klepatɕ] GLAG. povr. glag.

klepać się [z radości] po udach

sich daj. [vor Freude] auf die Schenkel klopfen [o. schlagen]

klepać się po ramionach

sich daj. gegenseitig auf die Schultern klopfen

klepak <rod. ‑a, mn. ‑i> [klepak] SAM. m. spol

1. klepak TEH. (młot do klepania blachy):

klepak

Treibhammer m. spol

klepak

Dengelhammer m. spol

2. klepak pog. (człowiek gadatliwy):

klepak

Plappermaul sr. spol slabš. lub šalj. pog.

klepak

Plaudertasche ž. spol slabš. lub šalj.

klepak

Labersack m. spol slabš. pog.

kleszy [kleʃɨ] PRID. slabš. pog.

kleszy

Pfaffen- slabš. pog.

kleszy ubiór

Pfaffengewand sr. spol