Prevodi za „kulnąć“ v slovarju poljsko » nemški

kulać <‑la; dov. obl. kulnąć> [kulatɕ] GLAG. nepreh. glag., povr. glag. (piłka)

kulać

rollen

kulka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [kulka] SAM. ž. spol

1. kulka pomanjš. od kula

kulka

[kleine] Kugel ž. spol

2. kulka t. TEH.:

kulka

Kugel ž. spol

kulka nawigacyjna

Rollkugel ž. spol

3. kulka pog. (pocisk):

kulka

Kugel ž. spol

kulka

blaue Bohne ž. spol šalj.

4. kulka pog. (porcja lodów):

kulka

[Eis]kugel ž. spol

glej tudi kula

kula <rod. ‑li, mn. ‑le> [kula] SAM. ž. spol

1. kula:

kula t. MAT., VOJ., ŠPORT

Kugel ž. spol

kula ziemska

Erdkugel ž. spol

pchnięcie kulą ŠPORT

Kugelstoßen sr. spol

być kulą u nogi

ein Klotz am Bein sein

niech mnie kule biją – znowu nas wykiwał!

zum Kuckuck noch mal – hat der uns wieder an der Nase rumgeführt [o. reingelegt] ! pog.

niech go kule biją!

zum Kuckuck mit ihm! pog.

człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi preg.

der Mensch m. spol denkt, Gott m. spol lenkt preg.

2. kula (rodzaj podpórki):

kula

Krücke ž. spol

chodzić o kuli [lub kulach]

an Krücken gehen

kuluary [kuluarɨ] SAM.

kuluary mn. < rod. mn. ‑rów> ur. jez.:

w kuluarach toczą się rozmowy

es werden inoffiziell Gespräche ntpl geführt

kucnąć [kutsnoɲtɕ]

kucnąć dov. obl. od kucać

glej tudi kucać

kucać <‑ca; dov. obl. kucnąć> [kutsatɕ] GLAG. nepreh. glag.

kucać

in die Hocke gehen

kucać

sich tož. hinhocken

I . kulić <‑li; dov. obl. s‑> [kulitɕ] GLAG. preh. glag.

kulić ramiona, głowę:

kulić

einziehen

II . kulić <‑li; dov. obl. s‑> [kulitɕ] GLAG. povr. glag.

kulić się z zimna

sich tož. vor Kälte [zusammen]krümmen

kulig <rod. ‑u, mn. ‑i> [kulik] SAM. m. spol

kulig

[gemeinsame] Schlittenfahrt ž. spol [zur Karnevalszeit]

kułak¹ <rod. ‑a, mn. ‑i> [kuwak] SAM. m. spol

kułak (pięść):

kułak

Faust ž. spol

kułak

Fausthieb m. spol

rozdawać kułaki

Fausthiebe m. spol mn. austeilen

fraza:

śmiać się w kułak

sich daj. ins Fäustchen lachen

kuleć <‑eje> [kuletɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kuleć:

kuleć (utykać na nogę) (człowiek)

hinken

kuleć (utykać na nogę) (człowiek)

humpeln

2. kuleć fig.:

kuleć (szwankować) (rozmowa, interes, prywatyzacja)

ins Stocken kommen [o. geraten]

kulfon <rod. ‑a, mn. ‑y> [kulfon] SAM. m. spol pog.

1. kulfon (krzywe litery):

kulfon

Hieroglyphen mn. šalj.

kulfon

Krähenfüße mn. pog.

2. kulfon slabš. (niezgrabny nos):

kulfon

Zinken m. spol šalj. pog.

kulfon

Riechkolben m. spol šalj. pog.

3. kulfon slabš. (niezgrabny człowiek):

kulfon

Tollpatsch m. spol slabš. pog.

kulfon

Tölpel m. spol slabš.

4. kulfon slabš. (niezgrabne nogi):

kulfon

Fahrgestell sr. spol šalj. pog.

kulisy <rod. mn. ‑is> [kulisɨ] SAM. mn.

1. kulisy GLED.:

kulisy

Kulissen ž. spol mn.

2. kulisy fig. (nieznane okoliczności):

kulisy

Hintergründe m. spol mn.

coś odbywa [lub rozgrywa] się za kulisami

etw spielt sich hinter den Kulissen ab

kulawo [kulavo] PRISL.

kulawo

hinkend

iść kulawo

hinkend gehen

kulawy [kulavɨ] PRID.

kulawy człowiek

lahm

kulawy stół

wack[e]lig

kulawy rymy

schlecht

kulawy rymy

schief

kolnąć <‑nie; pret. ‑nij> [kolnoɲtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. kolnąć (ukłuć):

kolnąć

[zu]stechen

kolnąć kogoś ostrym narzędziem

jdn mit einem spitzen Gegenstand stechen

2. kolnąć (gwałtownie doznać uczucia):

poczuć kolnięcie nienawiści w sercu

den Haß im Herzen aufflammen spüren

kucać <‑ca; dov. obl. kucnąć> [kutsatɕ] GLAG. nepreh. glag.

kucać

in die Hocke gehen

kucać

sich tož. hinhocken

kukać <‑ka; dov. obl. kuknąć> [kukatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kukać (wydać dźwięk):

kukać

kuckuck rufen

2. kukać (zerknąć):

kukać

lugen šalj.

kukać

linsen šalj.

kukać

schauen

kuknij przez okno

lug [mal] aus dem Fenster šalj.

I . kumać <kuma; pret. ‑aj; dov. obl. s‑> [kumatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (rozumieć)

kumać

kapieren pog.

kumasz, co on mówi?

kapierst [o. raffst] du, was er sagt? pog.

II . kumać <kuma; pret. ‑aj; dov. obl. s‑> [kumatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

skumać się z kimś

sich tož. mit jdm zusammentun pog.