poljsko » nemški

Prevodi za „nasenbär“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

nasennie: prislov
nasenny: pridevnik in prislov
nasada: samostalnik
nasiać
nasłać
nasrać
nastać: II. pregibni glagol
nastia: samostalnik
nasadka: samostalnik
nasalać: prehodni glagol
nasikać
nasilać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
nastawa: samostalnik
nasunąć
nasuwać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
nasuwka: samostalnik
nasycać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol

Ogledujete si podobne rezultate: nasenny , nasennie , nasycać , nasuwka , nasuwać , nasunąć , nastawa , nasilać , nasikać , nasalać , nasadka , nastia , nastać , nasrać , nasłać , nasiać in nasada

nasennie [naseɲɲe] PRISL.

działać nasennie

schlaffördern wirken

nasenny [nasennɨ] PRID.

nasenny środek:

nasenny

Schlaf-

nasada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [nasada] SAM. ž. spol

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

nasada

Messeransatz m. spol

2. nasada (nakładka):

nasada na czymś

Ansatz m. spol

nasada na czymś

Kopfstück(nt)

nasada na czymś

Schienenlasche ž. spol daj.

3. nasada BOT.:

nasada

Blattansatz m. spol

4. nasada LINGV.:

nasada

Sprechorgane ntpl

nasiać [naɕatɕ]

nasiać dov. obl. od siać

glej tudi siać

I . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. preh. glag.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą preg.

die Dummen m. spol mn. werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę preg.

wer Wind sät, wird Sturm ernten preg.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

I . nasłać [naswatɕ]

nasłać dov. obl. od naściełać

II . nasłać [naswatɕ]

nasłać dov. obl. od nasyłać

glej tudi naściełać , nasyłać

naściełać <‑ła; dov. obl. nasłać> [naɕtɕewatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (zasłać dużo łóżek)

naściełać

[viele] Betten machen

nasyłać <‑ła; dov. obl. nasłać> [nasɨwatɕ] GLAG. preh. glag.

nasyłać

auf den Hals schicken pog.

nasłać kogoś na kogoś

jdm jdn auf den Hals schicken [o. hetzen pog. ] pog.

nasrać [nasratɕ]

nasrać dov. obl. od srać

glej tudi srać

srać <‑ra; pret. ‑aj> [sratɕ] GLAG. nepreh. glag. vulg.

1. srać (oddawać kał):

srać

scheißen vulg.

srać

kacken vulg.

2. srać fig. pog. (gwizdać):

sram na to

[ich] scheiß drauf vulg.

I . nastać <‑toi; pret. ‑tój> [nastatɕ]

nastać dov. obl. od nastawać

II . nastać <‑toi; pret. ‑tój> [nastatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (długo stać)

nastać

lange stehen [müssen]

nastać

sich tož. müde stehen

nastać

sich daj. die Beine in den Bauch [o. Leib] stehen

glej tudi nastawać

I . nastawać <‑taje; pret. ‑aj dov. obl. nastać> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag.

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

kommen

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

anbrechen ur. jez.

nastawać (cisza)

eintreten

II . nastawać <‑taje; pret. ‑aj> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. nastawać pog. (domagać się usilnie):

nastawać na kogoś, by coś zrobił

auf jdn dringen [o. jdn drängen] , damit er etw tut

2. nastawać (zagrażać):

nastawać na czyjeś życie

jdm nach dem Leben trachten

III . nastawać <‑taje; pret. ‑aj> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos. dov. obl. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastawać

sich ansammeln

nastia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [nastja] SAM. ž. spol BIOL.

nastia

Nastie ž. spol

nasadka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [nasatka] SAM. ž. spol

nasadka

Aufsatz m. spol

nasalać <‑la; dov. obl. nasolić> [nasalatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

nasalać mięso

[ein]pökeln

nasalać ryby

einsalzen

nasalać ogórki

einlegen

nasolić kaczkę

die Ente [ein]pökeln

nasikać [naɕikatɕ]

nasikać dov. obl. od sikać

glej tudi sikać

sikać <‑ka; dov. obl. siknąć> [ɕikatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. sikać (tryskać):

sikać

spritzen

2. sikać več. nedov. obl. (oddawać mocz):

sikać

pinkeln pog.

sikać

pissen pog.

2. sikać pog. (lecieć cienkim strumieniem):

sikać

sickern

sikać

rinnen

woda sika z dziurawej miski

das Wasser sr. spol sickert aus der löcherigen Schale

I . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. preh. glag.

nasilać

zunehmen

nasilać

anwachsen

II . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. povr. glag.

nasilać

sich tož. verstärken

nasilać

stärker werden

nasilać

an Stärke zunehmen

nastawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [nastava] SAM. ž. spol

1. nastawa ARHIT.:

nastawa

Aufsatz m. spol

nastawa

Aufbau m. spol

2. nastawa LINGV.:

nastawa

Artikulationsmoment m. spol

3. nastawa TEH.:

nastawa

Stenge ž. spol

nasunąć [nasunoɲtɕ]

nasunąć dov. obl. od nasuwać

glej tudi nasuwać

I . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nasuwać (naciągnąć):

nasuwać kołdrę

ziehen

nasuwać kołdrę

schieben

nasuwać kołdrę

stülpen

nasunąć kapelusz na czoło

den Hut auf die Stirn ziehen

2. nasuwać (wzbudzić):

nasuwać wątpliwości

erregen

nasuwać wątpliwości

hervorrufen

nasunąć komuś podejrzenie, że...

jdm den Verdacht nahe legen, dass ...

II . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. povr. glag.

nasuwać (przyjść do głowy) (myśl, wątpliwość)

aufkommen

nasuwa się przypuszczenie, że...

die Vermutung ž. spol liegt nahe, dass ...

I . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nasuwać (naciągnąć):

nasuwać kołdrę

ziehen

nasuwać kołdrę

schieben

nasuwać kołdrę

stülpen

nasunąć kapelusz na czoło

den Hut auf die Stirn ziehen

2. nasuwać (wzbudzić):

nasuwać wątpliwości

erregen

nasuwać wątpliwości

hervorrufen

nasunąć komuś podejrzenie, że...

jdm den Verdacht nahe legen, dass ...

II . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. povr. glag.

nasuwać (przyjść do głowy) (myśl, wątpliwość)

aufkommen

nasuwa się przypuszczenie, że...

die Vermutung ž. spol liegt nahe, dass ...

nasuwka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [nasufka] SAM. ž. spol TEH.

nasuwka

Muffe ž. spol

I . nasycać <‑ca; dov. obl. nasycić> [nasɨtsatɕ] GLAG. preh. glag.

II . nasycać <‑ca; dov. obl. nasycić> [nasɨtsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. nasycać:

nasycać (zaspokajać głód) (człowiek)

sich tož. sättigen

nasycać (zaspokajać głód) (człowiek)

sich tož. satt essen

nasycić się czymś

sich tož. an etw satt essen

2. nasycać:

nasycać (zaspokajać potrzebę) (człowiek)

befriedigen

3. nasycać (zostać przesiąkniętym):

grunt nasyca się wodą

das Wasser sr. spol durchtränkt den Grundboden

4. nasycać (rozkoszować się, nasycić się do woli):

nasycać

auskosten

nasycać

genießen

nasycać

sich tož. ergötzen

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „nasenbär“ v slovarju poljsko » nemški

nasennie [naseɲɲe] PRISL.

nasenny [nasennɨ] PRID.

nasenny środek:

nasada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [nasada] SAM. ž. spol

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

2. nasada (nakładka):

3. nasada BOT.:

4. nasada LINGV.:

nasiać [naɕatɕ]

nasiać dov. obl. od siać

glej tudi siać

I . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. preh. glag.

1. siać (rzucać ziarno):

2. siać fig. (szerzyć):

II . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zgubić coś)

I . nasłać [naswatɕ]

nasłać dov. obl. od naściełać

II . nasłać [naswatɕ]

nasłać dov. obl. od nasyłać

glej tudi naściełać , nasyłać

naściełać <‑ła; dov. obl. nasłać> [naɕtɕewatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (zasłać dużo łóżek)

nasyłać <‑ła; dov. obl. nasłać> [nasɨwatɕ] GLAG. preh. glag.

nasrać [nasratɕ]

nasrać dov. obl. od srać

glej tudi srać

srać <‑ra; pret. ‑aj> [sratɕ] GLAG. nepreh. glag. vulg.

1. srać (oddawać kał):

2. srać fig. pog. (gwizdać):

I . nastać <‑toi; pret. ‑tój> [nastatɕ]

nastać dov. obl. od nastawać

II . nastać <‑toi; pret. ‑tój> [nastatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (długo stać)

glej tudi nastawać

I . nastawać <‑taje; pret. ‑aj dov. obl. nastać> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag.

II . nastawać <‑taje; pret. ‑aj> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. nastawać pog. (domagać się usilnie):

2. nastawać (zagrażać):

III . nastawać <‑taje; pret. ‑aj> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos. dov. obl. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [nastja] SAM. ž. spol BIOL.

nasadka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [nasatka] SAM. ž. spol

nasalać <‑la; dov. obl. nasolić> [nasalatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

nasikać [naɕikatɕ]

nasikać dov. obl. od sikać

glej tudi sikać

sikać <‑ka; dov. obl. siknąć> [ɕikatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. sikać (tryskać):

2. sikać več. nedov. obl. (oddawać mocz):

2. sikać pog. (lecieć cienkim strumieniem):

I . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. preh. glag.

II . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. povr. glag.

nastawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [nastava] SAM. ž. spol

1. nastawa ARHIT.:

2. nastawa LINGV.:

3. nastawa TEH.:

nasunąć [nasunoɲtɕ]

nasunąć dov. obl. od nasuwać

glej tudi nasuwać

I . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nasuwać (naciągnąć):

2. nasuwać (wzbudzić):

II . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. povr. glag.

I . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nasuwać (naciągnąć):

2. nasuwać (wzbudzić):

II . nasuwać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nasunąć> [nasuvatɕ] GLAG. povr. glag.

nasuwka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [nasufka] SAM. ž. spol TEH.

I . nasycać <‑ca; dov. obl. nasycić> [nasɨtsatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nasycać (zaspokoić głód):

2. nasycać (zaspokajać potrzebę):

3. nasycać (przenikać do czegoś):

4. nasycać (doprowadzać do stanu nasycenia):

II . nasycać <‑ca; dov. obl. nasycić> [nasɨtsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. nasycać:

2. nasycać:

3. nasycać (zostać przesiąkniętym):

4. nasycać (rozkoszować się, nasycić się do woli):

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče