Prevodi za „ndikim“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

nikim [ɲikim] ZAIM. instr, loc od nikt

z nikim

mit niemand[em]

o nikim

über niemanden

fraza:

być nikim

ein Niemand m. spol [o. eine Null ž. spol pog. ] sein

glej tudi nikt

nikt [ɲikt] ZAIM. indef

nikt

niemand

nikt

keine(r, s) pog.

nikt inny

niemand anders

nikt inny

kein anderer

nikt inny tylko...

kein anderer als ...

nikt a nikt

niemand, aber auch wirklich niemand

kim [kim] ZAIM.

1. kim instr od kto

z kim [się spotkałeś]?

mit wem [hast du dich getroffen]?

2. kim loc od kto

o kim?

über wen?

o kim rozmawialiście?

über wen habt ihr geredet [o. gesprochen] ?

glej tudi kto

kto <komu, kim, kogo> [kto] ZAIM.

1. kto vpraš. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):

kto

wer

kto to [jest]?

wer ist das?

kto tam?

wer [ist] da?

kto mówi?

wer spricht, bitte?

z kim mam przyjemność?

mit wem habe ich das Vergnügen [o. die Ehre] ?

2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):

kto

wer

zobacz, kto przyjechał

schau mal, wer gekommen ist

ten, kto się postara, dostanie...

wer sich tož. bemüht, bekommt ...

kto ma ochotę, może pojechać

wer Lust hat, kann hinfahren

kto pyta, nie błądzi

Fragen sr. spol kostet nichts

komu w drogę, temu czas preg.

Zeit ž. spol zum Aufbruch

komu w drogę, temu czas preg.

die Zeit drängt

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada preg.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein preg.

kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi

wer zu spät kommt, den bestraft das Leben

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje preg.

Morgenstund[e] hat Gold im Mund[e] preg.

3. kto (osoba bliżej nieokreślona):

obojętnie kto

egal wer

byle kto

irgendwer

mało kto

kaum jemand

kto jak kto, ale ty na pewno zdasz ten egzamin

wer wenn nicht du soll die Prüfung bestehen?

myślałby kto!

so was! pog.

kilim <rod. ‑u, mn. ‑y> [kilim] SAM. m. spol

kilim

Kelim m. spol

kilim

Kilim m. spol

barwny kilim

farbenprächtiger Kelim

I . dziki [dʑiki] PRID.

1. dziki (będący w stanie pierwotnym):

dziki roślina, zwierzę, plemię

wild

dzika róża

Wildrose ž. spol

Dziki Zachód

der Wilde Westen m. spol

harować jak dziki osioł

schuften wie ein Pferd sr. spol pog.

2. dziki (okrutny):

dziki natura

wild

dziki natura

roh

dziki charakter

grausame Gesinnung ž. spol

dziki człowiek

wilder [o. primitiver] Mensch m. spol

3. dziki (nietowarzyski):

dziki człowiek

ungesellig

4. dziki fig. (ogromny):

dziki radość, satysfakcja, rozpacz

wild

dziki radość, satysfakcja, rozpacz

hemmungslos

5. dziki pog. (okropny):

dziki hałas, wrzask

fürchterlich

dziki hałas, wrzask

entsetzlich

6. dziki pog. (dziwaczny):

dziki pomysł, zasada

sonderbar

dziki pomysł, zasada

wild

7. dziki pog. (nielegalny):

dziki budownictwo, produkcja

wild

dziki budownictwo, produkcja

unkontrolliert

dziki lokator

Hausbesetzer m. spol

dziki lokator

illegaler Bewohner m. spol

8. dziki pog. (niezorganizowany):

dziki strajk

wilder [o. illegaler] Streik m. spol

dzika plaża (nad morzem)

unbewachter Strand m. spol

dzika plaża (nad jeziorem)

wilde Badestelle ž. spol

II . dziki <rod. ‑ego, mn. dzicy> [dʑiki] SAM. m. spol (dzikus)

dziki

Wilde(r) m. spol

dzicy napadli na wioskę

Wilde haben das Dorf angegriffen

I . nim [ɲim] ZAIM. os.

1. nim loc od on, ono

o nim

über ihn

2. nim instr od on, ono

z nim

mit ihm

II . nim [ɲim] VEZ.

uciekajmy, nim będzie za późno

fliehen wir, ehe es zu spät ist

nim się spostrzegł,...

bevor er es merkte, ...

glej tudi ono , on

ono [ono] ZAIM. os.

ono

es

on [on] ZAIM. os.

on

er

fraza:

patrzcie go!

sieh mal einer an!

on sam

er selbst

to był on!

das war er!

to [wcale] nie był on!

das war er [gar] nicht!

nikiel <rod. ‑klu, mn. ‑kle> [ɲikjel] SAM. m. spol KEM.

nikiel

Nickel sr. spol