Prevodi za „obdarowanego“ v slovarju poljsko » nemški

I . obdarować [obdarovatɕ] dov. obl., obdarowywać [obdarovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. preh. glag.

obdarować kogoś upominkiem

jdm eine kleine Aufmerksamkeit schenken

fig. obdarować kogoś dobrym słowem

jdm ein gutes Wort schenken

zostałam hojnie obdarowana

ich wurde reichlich beschenkt

być obdarowanym przez naturę fig.

von der Natur [reichlich] beschenkt [o. ausgestattet] [o. bedacht] sein

II . obdarować [obdarovatɕ] dov. obl., obdarowywać [obdarovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. povr. glag.

obdarować

sich tož. [o. einander] beschenken [o. bescheren]

na święta wszyscy obdarowują się prezentami

anlässlich der Feiertage machen alle einander Geschenke

obwarowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [obvarovaɲe] SAM. sr. spol ur. jez. ARHIT.

obwarowanie

Befestigungsanlagen ž. spol mn.

obwarowanie

Festungswerk sr. spol

obwarowanie

Bollwerk sr. spol

fort miał mocne obwarowanie

das Fort sr. spol hatte starke Befestigungsanlagen

oczarowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [otʃarovaɲe] SAM. sr. spol

oczarowanie

Verzückung ž. spol

oczarowanie

Verzaubertsein sr. spol

oczarowanie

Faszination ž. spol

to było jego pierwsze oczarowanie

er war das erste Mal verzaubert

ofiarowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [ofjarovaɲe] SAM. sr. spol REL.

ofiarowanie

Opfern sr. spol

ofiarowanie

Opferung ž. spol

I . obdarzać <‑rza> [obdaʒatɕ], obdarzyć [obdaʒɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. obdarzać (obdarować):

obdarzać

beschenken

obdarzyć kogoś kosztownościami

jdn mit Geschmeide beschenken

obdarzyć kogoś wolnością

jdm die Freiheit schenken

2. obdarzać fig.:

obdarzać

schenken

obdarzać kogoś zaufaniem

jdm Vetrauen schenken

obdarzać kogoś miłością

jdm [seine] Liebe schenken

obdarzony dobrą pamięcią

über ein gutes Gedächtnis verfügen

obdarzony słuchem muzycznym

ein musikalisches Gehör haben

obdarzony poczuciem humoru

Sinn für Humor haben

obdarzony talentem/urodą

talentiert/schön sein

II . obdarzać <‑rza> [obdaʒatɕ], obdarzyć [obdaʒɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

obdarzać

sich tož. [o. einander] schenken

obdarzać się uśmiechem

einander ein Lächeln schenken

obdarzać się uśmiechem

sich tož. anlächeln

podarować <‑ruje> [podarovatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. podarować (dać w prezencie):

podarować komuś coś

jdm etw schenken

2. podarować (przebaczyć):

podarować komuś winę

jdm [die Schuld] vergeben [o. verzeihen]

3. podarować (zrezygnować):

podarować komuś dług

jdm Schulden erlassen

4. podarować (zrezygnować):

możesz to sobie podarować

das kannst du dir schenken [o. sparen]

parowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [parovaɲe] SAM. sr. spol

1. parowanie FIZ. (wydzielanie pary: wody):

parowanie

Dampfen sr. spol

2. parowanie (odpieranie: ciosów):

parowanie

Abwehren sr. spol

zharowany [sxarovanɨ] PRID. pog.

zharowany

abgerackert pog.

smarowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [smarovaɲe] SAM. sr. spol TEH.

smarowanie

Schmieren sr. spol

zaharowany [zaxarovanɨ] PRID. pog.

zaharowany

abgeschuftet pog.

zaharowany

abgerackert pog.

obdzwaniać <‑ia> [obdzvaɲatɕ], obdzwonić [obdzvoɲitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

obdzwaniać

abtelefonieren pog.

obdzwaniać

anrufen

obdzwonić wszystkie szpitale

alle Krankenhäuser abtelefonieren