Prevodi za „odrzuceniem“ v slovarju poljsko » nemški

porzucenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [poʒutseɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

porzucenie

Verlassen sr. spol

porzucenie

Aufgabe ž. spol

porzucenie mienia PRAVO

Abtretung ž. spol

odrzucać <‑ca> [odʒutsatɕ], odrzucić [odʒutɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. odrzucać:

odrzucać (usuwać na bok)

wegwerfen

odrzucać (dyskwalifikować)

zurückweisen

odrzucać (dyskwalifikować)

nicht berücksichtigen

odrzucać troski na bok

Sorgen beiseite schieben [o. verdrängen]

2. odrzucać (podawać):

odrzucać piłkę

zurückwerfen

odrzucać piłkę

zurückschlagen

3. odrzucać (nie przyjmować):

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

ablehnen

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

zurückweisen

4. odrzucać (nie akceptować):

odrzucać warunki, wniosek

ablehnen

odrzucać warunki, wniosek

abweisen

odrzucać artykuł, książkę

ablehnen

odrzutowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wcy> [odʒutovjets] SAM. m. spol ZRAČ. PROM.

odrzutowiec

Düsenflugzeug sr. spol

odroczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [odrotʃeɲe] SAM. sr. spol

1. odroczenie PRAVO:

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Vertagung ž. spol

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Verschiebung ž. spol

odroczenie (wykonania wyroku)

Aufschub m. spol

odroczenie (wykonania wyroku)

Aussetzung ž. spol

odroczenie rozprawy głównej

Vertagung der Hauptverhandlung

odroczenie wydania orzeczenia sądowego

Aussetzung der Gerichtsentscheidung

2. odroczenie VOJ.:

odroczenie

Zurückstellung ž. spol

odrodzenie <rod. ‑ia, brez mn. > [odrodzeɲe] SAM. sr. spol

1. odrodzenie ur. jez. (odnowa):

odrodzenie

Wiedergeburt ž. spol

odrodzenie

Neugeburt ž. spol ur. jez.

odrodzenie

Erneuerung ž. spol

2. odrodzenie FILOZ., LIT., UM.:

Odrodzenie

Renaissance ž. spol

odręcznie [odrentʃɲe] PRISL.

odręcznie

manuell

odręcznie

handgearbeitet

odręcznie

handschriftlich

formularz wypełniony odręcznie

mit der Hand [o. handschriftlich] ausgefülltes Formular

odrzynek <rod. ‑nka, mn. ‑nki> [odʒɨnek] SAM. m. spol pog. (skrawek)

odrzynek

Schnipsel sr. spol lub m. spol

odrzynek

abgeschnittener Fetzen m. spol

odrzynek

Schnitzel sr. spol lub m. spol

odrzynek materiału

Stoffschnipsel m. spol lub sr. spol

odrzec się² [odʒets ɕe]

odrzec się dov. obl. od odrzekać się

podrzucać <‑ca> [podʒutsatɕ], podrzucić [podʒutɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. podrzucać (rzucić w górę):

podrzucać piłkę

hochwerfen

podrzucać głową

dribbeln

kogoś aż podrzuca

jd geht in die Höhe

2. podrzucać (dorzucić):

podrzucić drzewa/węgla do ognia

Holz/Kohle nachlegen

3. podrzucać (podsuwać ukradkiem):

podrzucić komuś coś

jdm etw unterschieben [o. unterjubeln pog. ]

4. podrzucać pog. (podwozić):

podrzucić kogoś [do domu/szkoły]

jdn mit seinem Auto [nach Hause/in die Schule] fahren

5. podrzucać pog. (dostarczać):

podrzucać komuś książkę

jdm ein Buch bringen

6. podrzucać pog. (proponować):

podrzucać pomysł

eine Idee anbringen

odróżnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [odruʒɲeɲe] SAM. sr. spol

w odróżnieniu od kogoś/czegoś

im Unterschied zu jdm/etw

odrętwienie <rod. ‑ia, brez mn. > [odrentfjeɲe] SAM. sr. spol

1. odrętwienie (obojętność):

odrętwienie

Unempfindlichkeit ž. spol

odrętwienie

Lethargie ž. spol

popaść w odrętwienie

in Lethargie verfallen

2. odrętwienie MED.:

odrętwienie

Erstarrung ž. spol

odrębnie [odrembɲe] PRISL.

odrębnie

getrennt

odrębnie

separat

odrapaniec <rod. ‑ańca, mn. ‑ańcy> [odrapaɲets] SAM. m. spol

1. odrapaniec slabš. pog. (obdartus):

odrapaniec

Penner(in) m. spol (ž. spol) slabš. pog.

odrapaniec

zerlumpter Kerl m. spol

2. odrapaniec (zniszczony przedmiot):

odrapaniec

abgenutzter Gegenstand m. spol

odrapańce

Plunder m. spol slabš. pog.

odrapańce

Krempel m. spol slabš. pog.

powinniśmy juz dawno wyrzucić te obdrapańce

wir hätten diesen Plunder schon lange wegwerfen sollen slabš. pog.

podscenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [potstseɲe] SAM. sr. spol GLED.

podscenie

Orchesterraum m. spol