Prevodi za „opiekaułan“ v slovarju poljsko » nemški

opiekun(ka) <rod. ‑a, mn. ‑owie> [opjekun] SAM. m. spol(ž. spol)

1. opiekun (ktoś opiekujący się kimś chorym):

opiekun(ka)

Pfleger(in) m. spol (ž. spol)

2. opiekun (ktoś troszczący się o kogoś):

opiekun(ka)

Betreuer(in) m. spol (ž. spol)

3. opiekun (kurator):

opiekun społeczny

Vormund m. spol

4. opiekun (osoba do dziecka):

opiekun [do] dziecka

Babysitter(in) m. spol (ž. spol)

opiekacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [opjekatʃ] SAM. m. spol

opiekacz GASTR., TEH.

Toaster m. spol

I . opierdalać <‑la dov. obl. opierdolić> [opjerdalatɕ] GLAG. preh. glag. vulg. (wymyślać komuś)

opierdalać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] vulg.

II . opierdalać <‑la> [opjerdalatɕ] GLAG. povr. glag. vulg. (lenić się)

opierdalać

rumhängen pog.

opierdalać

Däumchen drehen fig. pog.

opieka <rod. ‑ki, brez mn. > [opjeka] SAM. ž. spol

1. opieka (troska):

opieka

Fürsorge ž. spol

opieka

Schutz m. spol

pozostawać kogoś pod czyjąś opieką

jdn unter jds Obhut stellen

polecić się opiece boskiej

sich der Obhut Gottes empfehlen [o. anvertrauen]

roztoczyć opiekę nad kimś

jdm seinen Schutz angedeihen lassen

mieć kogoś w opiece (Bóg, Matka Boska)

jdn mit seinem Schutzmantel umhüllen

2. opieka (pomoc):

opieka

[ärztliche] Betreuung ž. spol [o. Fürsorge ž. spol ]

opieka

Pflege ž. spol

opieka

Obhut ž. spol ur. jez.

opieka nad starszymi ludźmi (finansowana ze środków publicznych)

Altenhilfe ž. spol

opieka prawna

Rechtspflege ž. spol

stała opieka

Dauerbetreuung ž. spol

3. opieka (nadzór prawny):

opieka

Vormundschaft ž. spol

4. opieka (instytucja):

opieka społeczna

Sozialamt sr. spol

opieka zdrowotna

Gesundheitsfürsorge ž. spol

Zespół Opieki Zdrowotnej

Gesundheitszentrum sr. spol

I . opiekać <‑ka; dov. obl. opiec> [opjekatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

1. opiekać (na patelni):

opiekać

braten

2. opiekać (nad ogniem):

opiekać

grillen

II . opiekać <‑ka; dov. obl. opiec> [opjekatɕ] GLAG. povr. glag. GASTR.

1. opiekać (na patelni):

opiekać

gebraten werden

2. opiekać (nad ogniem):

opiekać

gegrillt werden

opiekuńczo [opjekuj̃tʃo] PRISL. ur. jez.

opiekuńczo

fürsorglich

opiekuńczo kogoś obejmować

jdn fürsorglich in den Arm [o. die Arme] nehmen

opiekuńczy [opjekuj̃tʃɨ] PRID.

opiekuńczy

fürsorglich

opiekuńczy

Fürsorge-

być opiekuńczym w stosunku do kogoś

jdm gegenüber fürsorglich sein

opiekuńczy duch

Schutzgeist m. spol

państwo opiekuńcze

Sozialstaat m. spol

opierdol <rod. ‑u, brez mn. > [opjerdol] SAM. m. spol vulg.

dostał od niej opierdol

sie hat ihn zusammengeschissen vulg.

I . opierzać <‑rza; dov. obl. opierzyć> [opjeʒatɕ] GLAG. preh. glag.

opierzać

einem Vogel bei der Jagd Federn ausschießen

II . opierzać <‑rza; dov. obl. opierzyć> [opjeʒatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. opierzać (pokrywać się piórami):

opierzać

[sich tož. ] zum ersten Mal mausern

opierzać

Federn bekommen

kury zaczęły się opierzać

die Hühner ntpl haben die ersten Federn bekommen

2. opierzać šalj. (dojrzewać):

opierzać

noch feucht hinter den Ohren sein

opierzać

ein Grünschnabel sein

ledwo się opierzył, a już chce się usamodzielnić

kaum ist er trocken hinter den Ohren, schon will er sich selbständig machen

opieszale [opjeʃale] PRISL.

opieszale

träge

opieszale

schleppend

poruszać się opieszale

sich schleppend bewegen

rozmowa toczyła się opieszale

das Gespräch sr. spol kam nicht in Gang [o. zog sich zäh dahin]

I . opieprzać <‑rza> [opjepʃatɕ], opieprzyć [opjepʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. opieprzać samo v dov. obl. (posypać pieprzem):

opieprzać mięso, sałatkę

pfeffern

opieprzać mięso, sałatkę

mit Pfeffer bestreuen

2. opieprzać sl (wymyślać komuś):

opieprzać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] vulg.

II . opieprzać <‑rza> [opjepʃatɕ], opieprzyć [opjepʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. sl

1. opieprzać (zwyzywać się nawzajem):

opieprzać

sich tož. gegenseitig anschnauzen pog.

zaczęli się opieprzać przy gościach

sie fingen an, sich tož. vor den Gästen gegenseitig fertigzumachen pog.

2. opieprzać samo v nedov. obl. (lenić się):

opieprzać

herumlungern pog.

opieprzać

abhängen sl

przestań się opieprzać i zacznij pracować!

hör auf herumzulungern und fang an zu arbeiten!

opierunek <rod. ‑nku, brez mn. > [opjerunek] SAM. m. spol

opierunek przest:

fraza:

wikt i opierunek

Kost ž. spol und Logis sr. spol

zapewnić komuś wikt i opierunek

jdm Kost und Logis gewähren

opierdolić [opjerdolitɕ]

opierdolić dov. obl. od opierdalać

glej tudi opierdalać

I . opierdalać <‑la dov. obl. opierdolić> [opjerdalatɕ] GLAG. preh. glag. vulg. (wymyślać komuś)

opierdalać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] vulg.

II . opierdalać <‑la> [opjerdalatɕ] GLAG. povr. glag. vulg. (lenić się)

opierdalać

rumhängen pog.

opierdalać

Däumchen drehen fig. pog.