Prevodi za „otuliła“ v slovarju poljsko » nemški

otulina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [otulina] SAM. ž. spol

1. otulina TEH.:

otulina

Isolierung ž. spol

2. otulina GEOGR.:

otulina

äußere Schutzzone eines Nationalparks

I . otulać <‑la> [otulatɕ], otulić [otulitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. otulać (okrywać):

otulić kogoś czymś

jdn in etw tož. [ein]hüllen

2. otulać (ocieplać):

otulać krzew, drzewo

hüllen

II . otulać <‑la> [otulatɕ], otulić [otulitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (okrywać się)

otulić się czymś

sich tož. in etw tož. einhüllen

otulić się czymś

sich tož. mit etw zudecken

otucha <rod. ‑chy, brez mn. > [otuxa] SAM. ž. spol

otucha

Mut m. spol

otucha

Zuversicht ž. spol

dodać komuś otuchy

jdm Mut machen [o. zusprechen]

dodać komuś otuchy

jdn ermutigen

nabrać otuchy

Mut fassen

[s]tracić otuchę

den Mut verlieren

fraza:

otucha spływa na kogoś

jd schöpft Zuversicht

I . tulić <‑li; pret. tul> [tulitɕ] GLAG. preh. glag.

1. tulić (obejmować):

tulić

umarmen

tulić

an sich tož. drücken

tulić kogoś w ramionach

jdn umarmen

2. tulić (zbliżać):

tulić głowę do poduszki

sich tož. in das Kopfkissen [ein]kuscheln pog.

3. tulić (zwijać):

pies tuli ogon pod siebie

der Hund m. spol zieht den Schwanz ein

tulić uszy po sobie

die Ohren einziehen

II . tulić <‑li; pret. tul> [tulitɕ] GLAG. povr. glag.

tulić się do kogoś/czegoś

sich tož. an jdn/etw schmiegen

stulić [stulitɕ]

stulić dov. obl. od stulać

glej tudi stulać

stulać <‑la; dov. obl. stulić> [stulatɕ] GLAG. preh. glag.

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen ž. spol mn.

fraza:

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt´s Maul! vulg.

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt die Fresse! vulg.

sen stulił mu powieki

der Schlaf m. spol übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

I . utulać <‑la> [utulatɕ], utulić [utulitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. utulać → ululać

2. utulać:

utulać (uspokoić)

beruhigen

utulać (pocieszyć)

trösten

II . utulać <‑la> [utulatɕ], utulić [utulitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez. (znaleźć ukojenie)

utulać

sich tož. beruhigen [o. trösten]

glej tudi ululać

I . ululać <‑la; pret. ‑aj> [ululatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. ululać (ukołysać):

ululać dziecko

in den Schlaf wiegen

ululać dziecko

einlullen pog.

ululać dziecko

einwiegen

2. ululać šalj. (upić):

ululać

abfüllen pog.

II . ululać <‑la; pret. ‑aj> [ululatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (upić się)

ululać

sich tož. abfüllen pog.

ululać

sich daj. einen hinter die Binde gießen pog.

I . wtulać <‑la> [ftulatɕ], wtulić [ftulitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

wtulać głowę:

wtulać

[hinein]drücken

II . wtulać <‑la> [ftulatɕ], wtulić [ftulitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

wtulać się w coś

sich tož. an etw tož. herandrücken [o. in etw tož. einkuscheln]

obtulać <‑la; pret. ‑aj> [optulatɕ], obtulić [optulitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

obtulać

einwickeln

obtulać

einhüllen

obtulić kocem śpiące dziecko

das schlafende Kind in eine Decke hüllen

tulipan <rod. ‑a, mn. ‑y> [tulipan] SAM. m. spol BOT.

tulipan

Tulpe ž. spol

lila [lila] PRID. PRISL.

lila

lila[farben]