Prevodi za „shìguān“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

polar <rod. ‑u, mn. ‑y> [polar] SAM. m. spol

1. polar brez mn. (tkanina):

polar

Vlies sr. spol

spodnie z polaru

Vlieshose ž. spol

2. polar pog. (kurtka z polaru):

polar

Vliesjacke ž. spol

założyć polar

ein Vlies anziehen

polarny [polarnɨ] PRID.

1. polarny GEOGR.:

polarny masy powietrza

polar

polarny odkrycia, wyprawy

Polar-

dzień polarny

Polartag m. spol

noc polarna

Polarnacht ž. spol

kręgi polarne

Polarkreis m. spol

zorza polarna

Nordlicht sr. spol

zorza polarna

Polarlicht sr. spol

Gwiazda Polarna

Polarstern m. spol

2. polarny ZOOL.:

lis polarny

Polarfuchs m. spol

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać dov. obl. od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. polać dov. obl. od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew ur. jez.

es ist Blut sr. spol geflossen ur. jez.

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

glej tudi polewać

I . polewać <‑wa; dov. obl. polać> [polevatɕ] GLAG. preh. glag.

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; dov. obl. polać> [polevatɕ] GLAG. povr. glag. (oblewać się)

polewać

sich tož. begießen

polak <rod. ‑a, mn. ‑i> [polak] SAM. m. spol pog. (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch sr. spol

polana <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [polana] SAM. ž. spol

polana

Lichtung ž. spol

poler <rod. ‑u, mn. ‑y> [poler] SAM. m. spol NAVT.

poler

Poller m. spol

polanka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [polanka] SAM. ž. spol

polanka pomanjš. od polana

polanka

Lichtung ž. spol

glej tudi polana

polana <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [polana] SAM. ž. spol

polana

Lichtung ž. spol

polatać <‑ta; pret. ‑aj> [polatatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. polatać (pofruwać):

polatać

herumfliegen

on chciałby polatać na bombowcach

er möchte mit den Bombern herumfliegen

2. polatać pog. (pobiegać):

polatać

herumlaufen

dzieci polatały po lesie

die Kinder ntpl sind im Wald herumgelaufen

Polak (-lka) <rod. ‑a, mn. ‑acy> [polak] SAM. m. spol (ž. spol)

Polak (-lka)

Pole(Polin) m. spol (ž. spol)

być Polakiem

Pole sein

fraza:

mądry Polak po szkodzie preg.

durch Schaden wird man klug

Polak, Węgier - dwa bratanki, i do szabli i do szklanki preg.

Pole m. spol , Ungar m. spol , zwei Brüderlein ntpl

polip <rod. ‑a, mn. ‑y> [polip] SAM. m. spol

polip MED., ZOOL.

Polyp m. spol

polka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [polka] SAM. ž. spol GLAS.

polka

Polka ž. spol

tańczyć polkę

Polka tanzen

polny [polnɨ] PRID.

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume ž. spol

polna droga

Feldweg m. spol

konik polny ZOOL.

Heuschrecke ž. spol

konik polny ZOOL.

Grashüpfer m. spol pog.

2. polny ZGOD. (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman m. spol

marszałek polny

Feldmarschall m. spol

polon <rod. ‑u, brez mn. > [polon] SAM. m. spol

polon KEM., FIZ.

Polonium sr. spol

polot <rod. ‑u, brez mn. > [polot] SAM. m. spol ur. jez.

polot

Schwung m. spol

bez polotu

schwunglos

bez polotu

phantasielos

mówić/pisać z polotem

mit Schwung reden/schreiben

polec <‑gnie; pret. ‑gnij> [polets] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

polec

fallen

polio [poljo] SAM. sr. spol nesprem. MED.

polio

Kinderlähmung ž. spol

polio

Polio sr. spol

polder <rod. ‑u, mn. ‑y> [polder] SAM. m. spol GEOGR.

polder

Polder m. spol

polder

Koog m. spol