Prevodi za „potácet“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

placet [platset] SAM. m. spol nesprem. ur. jez. (zgoda)

placet

Plazet sr. spol

placet

Einwilligung ž. spol

potas <rod. ‑u, brez mn. > [potas] SAM. m. spol KEM.

potas

Kalium sr. spol

potaż <rod. ‑u, brez mn. > [potaʃ] SAM. m. spol KEM.

potaż

Pottasche ž. spol

facet <rod. ‑a, mn. ‑i> [fatset] SAM. m. spol

facet

Kerl m. spol pog.

facet

Typ m. spol pog.

facet

Mann m. spol

porządny facet

Pfundskerl m. spol pog.

fajny facet

toller Bursche m. spol [o. Kerl] pog.

kacet <rod. ‑u, mn. ‑y> [katset] SAM. m. spol ZGOD.

kacet (hitlerowski obóz koncentracyjny)

Konzentrationslager sr. spol

kacet (hitlerowski obóz koncentracyjny)

KZ sr. spol

przeżyć kacet

das KZ überleben

potem [potem] PRISL.

1. potem (następnie):

potem

dann

potem

danach

2. potem (później):

potem

später

potem

nachher

odłożyć trochę pieniędzy na potem

etwas Geld für später zurücklegen

pecet <rod. ‑a, mn. ‑y> [petset] SAM. m. spol pog. (komputer)

pecet

PC m. spol

potomek <rod. ‑a, mn. ‑mkowie> [potomek] SAM. m. spol

potomek

Nachkomme m. spol

potomek

Nachfahr[e] m. spol ur. jez.

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć dov. obl. od pocierać, trzeć

glej tudi trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; pret. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] GLAG. preh. glag.

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich daj. etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel m. spol schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TEH.:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; pret. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] GLAG. povr. glag.

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich daj. reiben

2. trzeć ZOOL.:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; dov. obl. potrzeć> [potɕeratɕ] GLAG. preh. glag.

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich daj. mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; dov. obl. potrzeć> [potɕeratɕ] GLAG. povr. glag.

pocierać się czymś

sich tož. mit etw reiben