Prevodi za „pouciekać“ v slovarju poljsko » nemški

pouciekać [poutɕekatɕ]

pouciekać dov. obl. od uciekać

glej tudi uciekać

I . uciekać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. uciec> [utɕekatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. uciekać (uchodzić, odchodzić):

uciekać przed kimś/czymś (człowiek)

vor jdm/etw flüchten [o. fliehen]

mam ochotę uciec na koniec świata

ich habe Lust, ans Ende der Welt zu flüchten

uciekać, aż się kurzy

Fersengeld geben

robota nie zając, nie ucieknie pog.

die Arbeit ž. spol läuft nicht weg

uciekła ci dobra okazja

du hast eine gute Gelegenheit verpasst

uciekać na łeb na szyję [lub złamanie karku]

Hals über Kopf flüchten [o. fliehen]

uciekło mi to zupełnie z pamięci

das ist mir völlig aus dem Gedächtnis entglitten

wynoś się gdzie pieprz rośnie! pog.

geh dahin, wo der Pfeffer pog. wächst! m. spol

wynoś się gdzie pieprz rośnie! pog.

scher dich zum Teufel! pog.

co się odwlecze, to nie uciecze preg.

aufgeschoben ist nicht aufgehoben preg.

2. uciekać fig. (unikać):

uciekać od kogoś/czegoś

jdn/etw meiden

uciekać od kogoś/czegoś

vor jdm/etw fliehen ur. jez.

uciekać od rodziców

von den Eltern weglaufen

uciekać od problemów

vor den Problemen weglaufen

3. uciekać:

uciekać (mijać) (czas)

vergehen

uciekać (mijać) (czas)

rennen

4. uciekać:

uciekać (wydobywać się) (powietrze, woda)

herauslaufen

uciekać (wydobywać się) (powietrze, woda)

herausströmen

5. uciekać več. nedov. obl. pog. (odjechać):

uciekł mi pociąg

ich habe den Zug verpasst

uciekł mi autobus sprzed nosa

der Bus m. spol ist mir vor der Nase weggefahren pog.

II . uciekać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. uciec> [utɕekatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (sięgać po)

uciekać się do czegoś

zu etw greifen

uciekać się do manipulacji

zum Mittel der Manipulation greifen