Prevodi za „przepiac“ v slovarju poljsko » nemški

I . przepiec [pʃepjets] dov. obl., przepiekać [pʃepjekatɕ] <‑ka> GLAG. preh. glag.

przepiec

zu stark braten

II . przepiec [pʃepjets] dov. obl., przepiekać [pʃepjekatɕ] <‑ka> GLAG. povr. glag.

przepiec

zu stark gebraten sein

przepisać [pʃepisatɕ]

przepisać dov. obl. od przepisywać

glej tudi przepisywać

przepisywać <‑suje; dov. obl. przepisać> [pʃepisɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. przepisywać:

przepisywać (ręcznie)

abschreiben

przepisywać (na maszynie, komputerze)

[ab]tippen

2. przepisywać (zalecać):

przepisywać dietę, lekarstwo

verschreiben

3. przepisywać (przenosić własność):

przepisywać coś na kogoś

etw auf jdn umschreiben [lassen]

przepity [pʃepitɨ] PRID. pog.

przepity

versoffen slabš. pog.

przepisy [pʃepisɨ] SAM.

przepisy mn. < rod. mn. ‑sów> ADMIN. JEZ.:

przepisy

Vorschriften ž. spol mn.

przepisy

Verordnungen ž. spol mn.

przepisy

Bestimmungen ž. spol mn.

I . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. pokrzepiać (wzmacniać):

pokrzepiać kogoś czymś

jdn mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwiać):

pokrzepić kogoś czymś

jdn mit etw erfrischen [o. erquicken ur. jez. ]

3. pokrzepiać fig. (pocieszyć):

pokrzepiać kogoś na duchu

jdm Mut einflößen [o. zusprechen]

II . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. pokrzepiać (posilić się):

pokrzepiać się czymś

sich tož. mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwić się):

pokrzepić się czymś

sich tož. mit etw erfrischen [o. erquicken] ur. jez.

3. pokrzepiać (cieszyć się):

pokrzepiać się myślą o czymś

sich tož. am Gedanken an etw tož. laben

I . przetapiać <‑ia; dov. obl. przetopić> [pʃetapjatɕ] GLAG. preh. glag.

przetapiać tłuszcz

ausschmelzen

przetapiać tłuszcz

auslassen

przetapiać metal

umschmelzen

II . przetapiać <‑ia; dov. obl. przetopić> [pʃetapjatɕ] GLAG. povr. glag. (słonina, metal)

przetapiać

schmelzen

przegapiać <‑ia> [pʃegapjatɕ], przegapić [pʃegapitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. przegapiać (przepuścić):

przegapiać okazję

verpassen

przegapiać okazję

verstreichen lassen

2. przegapiać (nie zauważyć):

przegapiać moment, znajomego

verpassen

I . przesypiać <‑ia; dov. obl. przespać> [pʃesɨpjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. przesypiać (spędzać czas na spaniu):

przesypiać noc

durchschlafen

2. przesypiać (przeczekać):

przesypiać ból, zmartwienie

verschlafen

3. przesypiać fig. (przepuszczać):

przesypiać okazję

verschlafen pog.

II . przesypiać <‑ia; dov. obl. przespać> [pʃesɨpjatɕ] GLAG. povr. glag. več. dov. obl. pog.

przesypiać (zażyć snu):

przesypiać

[ein wenig] schlafen

przesypiać

ein Nickerchen machen pog.

fraza:

przespać się z kimś

mit jdm schlafen

I . przylepiać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

przylepiać coś do czegoś

etw an etw tož. ankleben

przylepiać coś do czegoś

etw auf etw tož. aufkleben

II . przylepiać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

przylepić się do czegoś

an etw daj. festkleben [o. haften]

przeczepiać <‑ia; pret. ‑aj> [pʃetʃepjatɕ], przeczepić [pʃetʃepitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

przeczepiać

umhängen

przeczepiać

umheften

przeczepiać

an eine andere Stelle hängen [o. heften]

I . przyczepiać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃɨtʃepjatɕ], przyczepić [pʃɨtʃepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

przyczepiać coś do czegoś

etw an etw tož. anhängen

fraza:

przyczepić komuś jakąś łatkę

jdm etw anhängen [o. Übles nachsagen]

II . przyczepiać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃɨtʃepjatɕ], przyczepić [pʃɨtʃepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. przyczepiać (zahaczyć się):

przyczepiać się do czegoś

an etw daj. haften [bleiben]

2. przyczepiać pog. (mieć pretensje):

przyczepiać się do kogoś

an jdm etw auszusetzen haben

3. przyczepiać več. dov. obl. pog. (narzucać się):

przyczepiać się do kogoś

sich tož. jdm aufdrängen

przyczepić się do kogoś jak rzep do psiego ogona

wie eine Klette ž. spol an jemandem hängen

4. przyczepiać fig.:

przyczepiać (opanować) (choroba)

im Griff haben

przyczepił się do mnie katar

der Schnupfen m. spol hat mich im Griff

oczepiać <‑ia; pret. ‑aj> [otʃepjatɕ], oczepić [otʃepitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

oczepiać

Haube aufsetzen [bei der Hochzeit]

panna młoda nie chciała się oczepić

die Braut ž. spol wollte ihre Haube nicht aufsetzen

I . sczepiać <‑ia; pret. ‑aj> [stʃepjatɕ], sczepić [stʃepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

sczepiać coś z czymś [czymś]

etw an etw tož. [mit etw] klammern [o. befestigen]

II . sczepiać <‑ia; pret. ‑aj> [stʃepjatɕ], sczepić [stʃepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (zahaczać się)

sczepiać się z czymś

sich tož. mit etw verhaken

sczepiać się z czymś

an etw daj. hängen bleiben

I . uczepiać <‑ia; pret. ‑aj> [utʃepjatɕ], uczepić [utʃepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

uczepiać

anhängen

uczepiać

befestigen

II . uczepiać <‑ia; pret. ‑aj> [utʃepjatɕ], uczepić [utʃepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog.

1. uczepiać (chwycić się):

uczepiać się czegoś

sich tož. an etw tož. klammern

uczepiać się czegoś

sich tož. an etw daj. festhalten

2. uczepiać (krytykować):

uczepiać

an etw daj. herumnörgeln slabš. pog.

3. uczepiać (zachowywać się natrętnie):

uczepić się kogoś

wie eine Klette ž. spol an jdm hängen fig.

uczepić się kogoś

jdm nicht von der Pelle gehen [o. rücken] pog.

4. uczepiać (obstawać):

uczepić się nadziei/myśli

sich tož. an eine Hoffnung/einen Gedanken klammern fig.

I . wczepiać <‑ia; pret. ‑aj; dov. obl. wczepić> [ftʃepjatɕ] GLAG. preh. glag.

wczepiać

klammern

wczepiać

krallen

wczepił palce w jej włosy

er krallte seine Finger in ihre Haare

wczepić znaczek w klapę marynarki

ein Abzeichen in das Jackettrevers stecken

II . wczepiać <‑ia; pret. ‑aj; dov. obl. wczepić> [ftʃepjatɕ] GLAG. povr. glag.

wczepiać

sich tož. [fest]klammern

wczepiać

sich tož. [fest]krallen

kot wczepił się pazurami w koc

die Katze ž. spol krallte sich in der Decke fest

rzep wczepił się w ogon psa

die Klette ž. spol blieb am Schwanz des Hundes hängen

I . przytępiać <‑ia> [pʃɨtempjatɕ], przytępić [pʃɨtempitɕ] dov. obl. fig. GLAG. preh. glag. (pozbawić ostrości)

przytępiać słuch, wzrok

schwächen

przytępiać słuch, wzrok

stumpf machen

przytępiać czujność, wrażliwość

nachlassen

II . przytępiać <‑ia> [pʃɨtempjatɕ], przytępić [pʃɨtempitɕ] dov. obl. fig. GLAG. povr. glag. (stracić ostrość)

przytępiać

stumpf werden

podczepiać <‑ia; pret. ‑iaj> [pottʃepjatɕ], podczepić [pottʃepitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. podczepiać (przymocowywać od spodu):

podczepiać

hochraffen

podczepiać firankę

die Gardine hochraffen

2. podczepiać (przyczepiać do czegoś większego):

podczepiać

anhängen

podczepiać przyczepę do samochodu

einen Anhänger an den Wagen anhängen

porozczepiać <‑ia> [porostʃepjatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

porozczepiać

abkuppeln

doczepiać <‑ia; pret. ‑aj; dov. obl. po‑> [dotʃepjatɕ], doczepić [dotʃepitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

doczepić coś do czegoś wagon, przyczepę

etw an etw tož. ankuppeln [o. anhängen]

I . odczepiać <‑ia> [ottʃepjatɕ], odczepić [ottʃepitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. (odłączać)

odczepiać łódkę, wagon

abhängen

odczepiać łódkę, wagon

abkoppeln

odczepiać łódkę, wagon

aushaken

II . odczepiać <‑ia> [ottʃepjatɕ], odczepić [ottʃepitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. odczepiać:

odczepiać (zostać odłączonym) (łódka, wagon)

abgehängt [o. abgekoppelt] werden

2. odczepiać samo v dov. obl. pog. (zostawić w spokoju):

odczepić się od kogoś

jdn in Ruhe lassen

odczep się [ode mnie]!

lass mich in Ruhe! pog.