Prevodi za „rozleci“ v slovarju poljsko » nemški

rozlew <rod. ‑u, mn. ‑y> [rozlef] SAM. m. spol

rozlew (rozlewisko):

rozlew

Überschwemmung ž. spol

fraza:

rozlew krwi

Blutvergießen sr. spol

rozwlec [rozvlets]

rozwlec dov. obl. od rozwlekać

glej tudi rozwlekać

I . rozwlekać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. rozwlec> [rozvlekatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozwlekać pog. (przenieść, rozrzucić):

rozwlekać

hinschmeißen pog.

rozwlekać

verteilen

dzieci rozwlekły zabawki po całym domu

die Kinder ntpl schmissen überall im Haus ihr Spielzeug hin

dzieci rozwlekły zabawki po całym domu

die Kinder verteilten ihr Spielzeug im ganzen Haus

2. rozwlekać (potraktować coś zbyt obszernie):

rozwlekać

weitschweifig [o. weitläufig] schildern

rozwlekać wypowiedź

sich tož. weitschweifig äußern

II . rozwlekać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. rozwlec> [rozvlekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozwlekać pog.:

rozwlekać (rozciągać się) (mgła, kolumna samochodów)

sich tož. ausdehnen

rozwlekać (rozciągać się) (mgła, kolumna samochodów)

sich tož. ausbreiten

2. rozwlekać pog.:

rozwlekać (rozprzestrzeniać się) (choroba)

sich tož. ausbreiten

rozwlekać (rozprzestrzeniać się) (choroba)

sich tož. verbreiten

3. rozwlekać pog.:

rozwlekać (zajmować dużo czasu) (zebranie, budowa)

sich tož. hinziehen

rozwlekać (zajmować dużo czasu) (zebranie, budowa)

sich tož. in die Länge ziehen

4. rozwlekać LIT.:

rozwlekać (tracić tempo narracji) (wątek, akcja)

Spannung [o. Tempo] verlieren

rozlać [rozlatɕ]

rozlać dov. obl. od rozlewać

glej tudi rozlewać

I . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. rozlewać (na podłogę):

rozlewać

verschütten

rozlewać

vergießen

płakać nad rozlanym mlekiem

was geschehen ist, ist geschehen

2. rozlewać (do talerzy, kieliszków):

rozlewać

eingießen

rozlał wszystkim po kieliszku

er schenkte allen ein Glas ein

II . rozlewać <‑wa dov. obl. rozlać> [rozlevatɕ] GLAG. nepreh. glag. (rzeka)

rozlewać

austreten

III . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (wylewać się)

rozlewać

überlaufen

I . trzeci [tʃetɕi] PRID.

1. trzeci (kolejny):

trzeci

dritte(r, s)

jedna trzecia

ein Drittel sr. spol

trzeci gatunek TRG.

dritte Wahl ž. spol

Trzecia Rzesza ZGOD.

Drittes Reich sr. spol

trzecia potęga danej liczby MAT.

die dritte Potenz ž. spol einer gegebenen Zahl

oparzenie trzeciego stopnia MED.

Verbrennung ž. spol dritten Grades

trzeci zakon REL.

Dritter Orden m. spol

kraje Trzeciego Świata POLIT.

Länder ntpl der Dritten Welt

po trzecie

drittens

siedzieć trzeci rok w tej samej klasie pog.

das dritte Jahr in derselben Klasse sitzen bleiben pog.

trzecie zęby iron., šalj.

die Dritten [Zähne] m. spol mn.

trzecia noga šalj.

das fünfte Rad sr. spol am Wagen

2. trzeci (niezainteresowany):

osoby trzecie

die Dritten m. spol mn. [o. Unbeteiligten m. spol mn. ]

wiedzieć coś z trzeciej ręki

etw aus dritter Hand wissen

II . trzeci <rod. ‑ego, brez mn. > [tʃetɕi] SAM. m. spol prid. sklan. obl.

1. trzeci (osoba):

trzeci

Dritte(r) mf

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte

2. trzeci (dzień miesiąca):

trzeci

der Dritte m. spol

trzeciego dostaję wypłatę

am Dritten bekomme ich den Lohn

rozeta SAM.

Geslo uporabnika

rozeta walca ž. spol TEH.

Kuppelzapfen m. spol