poljsko » nemški

poljski)

rozpoczynać: pregibni ali prehodni glagol
rozpoznawać: prehodni glagol
porozpoczynać
rozpoznawczy: pridevnik in prislov
rozpoznać
rozpoznanie: samostalnik
rozpoznawanie: samostalnik
rozpocząć
rozpoczęcie: samostalnik
rozporządzać: prehodni glagol
rozpowiadać: prehodni glagol
poczynać: I. prehodni glagol II. neprehodni glagol III. pregibni glagol
napocząć: prehodni glagol

Ogledujete si podobne rezultate: rozpoczynać , rozpoznawać , rozpoznawanie , rozpoznanie , rozpoznać , rozpoznawczy , porozpoczynać , napoczynać , poczynać , rozpowiadać , rozporządzać , rozpoczęcie in rozpocząć

rozpoczynać <‑na; dov. obl. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

rozpoczynać

beginnen

rozpoczynać RAČ.

starten

rozpoczynać działalność

eröffnen

rozpoczynać coś

etw [o. mit etw] beginnen

rozpoczynać coś

etw anfangen

rozpoczynać operację RAČ.

eine Operation starten

rozpocząć wszystko od nowa

alles von Neuem beginnen

rozpoznawać <‑naje; dov. obl. rozpoznać> [rospoznavatɕ] GLAG. preh. glag.

rozpoznawać

[wieder]erkennen

rozpoznawać

diagnostizieren

rozpoznawać

feststellen

rozpoznawać PRAVO

verhandeln

rozpoznanie rynku EKON

Markterkundung ž. spol

porozpoczynać [porospotʃɨnatɕ]

porozpoczynać dov. obl. od rozpoczynać

glej tudi rozpoczynać

rozpoczynać <‑na; dov. obl. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

rozpoczynać

beginnen

rozpoczynać RAČ.

starten

rozpoczynać działalność

eröffnen

rozpoczynać coś

etw [o. mit etw] beginnen

rozpoczynać coś

etw anfangen

rozpoczynać operację RAČ.

eine Operation starten

rozpocząć wszystko od nowa

alles von Neuem beginnen

rozpoznawczy [rospoznaftʃɨ] PRID.

rozpoznawczy samolot

Aufklärungs-

rozpoznawczy znak, hasło

Erkennungs-

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać dov. obl. od rozpoznawać

glej tudi rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; dov. obl. rozpoznać> [rospoznavatɕ] GLAG. preh. glag.

rozpoznawać

[wieder]erkennen

rozpoznawać

diagnostizieren

rozpoznawać

feststellen

rozpoznawać PRAVO

verhandeln

rozpoznanie rynku EKON

Markterkundung ž. spol

rozpoznanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [rospoznaɲe] SAM. sr. spol

1. rozpoznanie MED.:

rozpoznanie

Diagnose ž. spol

2. rozpoznanie VOJ.:

rozpoznanie

Erkundung ž. spol

rozpoznanie

Aufklärung ž. spol

przeprowadzić rozpoznanie

eine Erkundung durchführen

3. rozpoznanie t. RAČ.:

rozpoznanie

Erkennung ž. spol

rozpoznanie mowy

Spracherkennung ž. spol

rozpoznanie rynku EKON

Markterkundung ž. spol

rozpoznanie zwłok ADMIN. JEZ.

Leichenidentifizierung ž. spol

rozpoznawanie <rod. ‑ia> SAM. sr. spol t. RAČ.

rozpoznawanie

Erkennung ž. spol

rozpoznawanie pisma ręcznego

Handschrifterkennung ž. spol

rozpoznawanie tekstu

Texterkennung ž. spol

rozpoznawanie wzorców

Mustererkennung ž. spol

rozpoznawanie znaków

Zeichenerkennung ž. spol

rozpocząć [rospotʃoɲtɕ]

rozpocząć dov. obl. od rozpoczynać

glej tudi rozpoczynać

rozpoczynać <‑na; dov. obl. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

rozpoczynać

beginnen

rozpoczynać RAČ.

starten

rozpoczynać działalność

eröffnen

rozpoczynać coś

etw [o. mit etw] beginnen

rozpoczynać coś

etw anfangen

rozpoczynać operację RAČ.

eine Operation starten

rozpocząć wszystko od nowa

alles von Neuem beginnen

rozpoczęcie <rod. ‑ia, brez mn. > [rospotʃeɲtɕe] SAM. sr. spol

rozpoczęcie

Anfang m. spol

rozpoczęcie

Beginn m. spol

rozpoczęcie roku szkolnego

Schulanfang m. spol

rozpoczęcie roku szkolnego

Schuljahresbeginn m. spol

rozporządzać <‑dza; dov. obl. rozporządzić> [rospoʒondzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozporządzać (zarządzać):

rozporządzać

verordnen

rozporządzać

verfügen

2. rozporządzać (mieć do dyspozycji):

rozporządzać

über etw tož. verfügen

rozporządzać

zur Verfügung haben

rozpowiadać <‑da> [rospovjadatɕ], rozpowiedzieć [rospovjedʑetɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

rozpowiadać coś komuś

jdm etw tož. weitererzählen [o. weitersagen]

I . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag.

1. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

począł wiersz ze smutku

das Gedicht sr. spol fing traurig an

2. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen

poczynać dziecko

ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (zaczynać)

począł padać deszcz

es begann zu regnen

dźwięk począł przybierać na sile

der Klang m. spol begann an Stärke zuzunehmen

zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet

er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen

począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00

von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

śmiało sobie poczynasz!

sei tapfer!

śmiało sobie poczynasz!

verhalte dich tapfer!

III . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. povr. glag.

napocząć [napotʃoɲtɕ] dov. obl., napoczynać [napotʃɨnatɕ] <‑na; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag.

napocząć

anbrechen

napocząć bochenek chleba

einen Laib Brot anschneiden

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „rozpoczynająca“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

rozpoczynać <‑na; dov. obl. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

rozpoznawać <‑naje; dov. obl. rozpoznać> [rospoznavatɕ] GLAG. preh. glag.

porozpoczynać [porospotʃɨnatɕ]

porozpoczynać dov. obl. od rozpoczynać

glej tudi rozpoczynać

rozpoczynać <‑na; dov. obl. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

rozpoznawczy [rospoznaftʃɨ] PRID.

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać dov. obl. od rozpoznawać

glej tudi rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; dov. obl. rozpoznać> [rospoznavatɕ] GLAG. preh. glag.

rozpoznanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [rospoznaɲe] SAM. sr. spol

1. rozpoznanie MED.:

2. rozpoznanie VOJ.:

3. rozpoznanie t. RAČ.:

rozpoznawanie <rod. ‑ia> SAM. sr. spol t. RAČ.

rozpocząć [rospotʃoɲtɕ]

rozpocząć dov. obl. od rozpoczynać

glej tudi rozpoczynać

rozpoczynać <‑na; dov. obl. rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

rozpoczęcie <rod. ‑ia, brez mn. > [rospotʃeɲtɕe] SAM. sr. spol

rozporządzać <‑dza; dov. obl. rozporządzić> [rospoʒondzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozporządzać (zarządzać):

2. rozporządzać (mieć do dyspozycji):

rozpowiadać <‑da> [rospovjadatɕ], rozpowiedzieć [rospovjedʑetɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

I . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. preh. glag.

1. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

2. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

II . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (zaczynać)

III . poczynać <‑na; dov. obl. począć> [potʃɨnatɕ] GLAG. povr. glag.

1. poczynać (zaczynać się):

2. poczynać samo v dov. obl. (powstać):

3. poczynać samo v dov. obl. (dać początek nowemu życiu):

napocząć [napotʃoɲtɕ] dov. obl., napoczynać [napotʃɨnatɕ] <‑na; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag.

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj