poljsko » nemški

Prevodi za „spieÃig“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

spieniać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
spiek: samostalnik
spiec
spięcie: samostalnik
spiekać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
spierać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
spisa: samostalnik
spijać: prehodni glagol
spinać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
spisać
spiski: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: spienić , spiski , spisać , spinać , spijać , spisa , spierać , spiekać , spięcie , spiec in spiek

I . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

spieniać wody:

zum Schäumen bringen

II . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. spieniać (woda):

sich tož. mit Schaum bedecken

2. spieniać samo v dov. obl. pog. (wściec się):

sich tož. aufregen

Zustände bekommen pog.

spiek <rod. ‑u, mn. ‑i> [spjek] SAM. m. spol TEH.

Agglomerat sr. spol

Fritte ž. spol

Sinter m. spol

spiec [spjets]

spiec dov. obl. od spiekać

glej tudi spiekać

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

2. spiekać (wysuszyć):

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen ž. spol mn.

3. spiekać več. nedov. obl. TEH.:

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spiekać (opalić się):

[stark] braun werden

2. spiekać TEH.:

spięcie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [spjeɲtɕe] SAM. sr. spol

1. spięcie pog. (zwarcie):

krótkie spięcie

Kurzer m. spol pog.

krótkie spięcie

Kurzschluss m. spol

2. spięcie fig. (sprzeczka):

[heftiger] Zusammenstoß m. spol pog.

[heftiger] Wortwechsel m. spol

mieć z kimś spięcie

mit jdm einen heftigen Wortwechsel haben

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

2. spiekać (wysuszyć):

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen ž. spol mn.

3. spiekać več. nedov. obl. TEH.:

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spiekać (opalić się):

[stark] braun werden

2. spiekać TEH.:

I . spierać <spierze; dov. obl. sprać dov. obl. sprać> [spjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. spierać več. dov. obl. (usuwać plamy):

spierać coś z czegoś

etw von etw auswaschen

2. spierać pog. (dotkliwie zbić):

ojciec sprał syna pasem

der Vater m. spol versohlte den Sohn mit dem Gürtel pog.

sprać kogoś na kwaśne jabłko

jdn grün und blau [o. gelb] schlagen

sprać po gębie/po pysku/po mordzie

in die Fresse hauen pog.

II . spierać <spierze; dov. obl. sprać dov. obl. sprać> [spjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. spierać:

spierać się z czegoś (plama)

aus etw daj. [her]ausgewaschen werden können

2. spierać (kłócić się):

spierać [z kimś] o coś

sich tož. [mit jdm] wegen etw streiten

spierać [z kimś] o coś

[mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben

3. spierać (pobić się):

spierać pog.

sich tož. schlagen

spisa <rod. ‑sy, mn. ‑sy> [spisa] SAM. ž. spol ZGOD.

Spieß m. spol

spijać <‑ja; dov. obl. spić> [spijatɕ] GLAG. preh. glag.

spijać (zbierać płyn):

fraza:

spijać śmietankę z czegoś [lub po kimś]

fremde Lorbeeren ernten

spijać śmietankę z czegoś [lub po kimś]

sich tož. mit fremden Federn schmücken

I . spinać <‑na; dov. obl. spiąć> [spinatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spinać (łączyć):

spinać kartki

2. spinać (wiązać):

spinać włosy

fraza:

ktoś jest spięty

jd ist angespannt

II . spinać <‑na; dov. obl. spiąć> [spinatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spinać (wiązać się):

spinać się paskiem

sich tož. mit einem Gürtel umbinden

2. spinać pog. (mobilizować się):

spinać się do czegoś

sich tož. zu etw zusammenreißen pog.

spisać [spisatɕ]

spisać dov. obl. od spisywać

glej tudi spisywać

I . spisywać <‑suje; pret. ‑suj; dov. obl. spisać> [spisɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spisywać (sporządzać wykaz):

spisywać inwentarz

spisywać inwentarz

spisać na straty

abschreiben pog.

2. spisywać (zapisywać):

spisywać wspomnienia

spisywać wspomnienia

niederschreiben

spisywać umowę

spisywać umowę

niederschreiben

spisywać protokół

niederschreiben

spisywać testament

spisywać testament

niederschreiben

II . spisywać <‑suje; pret. ‑suj; dov. obl. spisać> [spisɨvatɕ] GLAG. povr. glag. (działać)

dobrze/źle się spisywać (człowiek)

sich tož. gut/schlecht führen

dobrze/źle się spisywać (komputer)

gut funktionieren

dobrze/źle się spisywać (samochód)

spiski [spiski] PRID.

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski