Prevodi za „stuns“ v slovarju poljsko » nemški

struna <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [struna] SAM. ž. spol

1. struna GLAS.:

struna

Saite ž. spol

przeciągnąć strunę

den Bogen überspannen

przeciągnąć strunę

das vernünftige Maß überschreiten

wyprężyć się jak struna

sich tož. kerzengerade aufrichten

2. struna ANAT.:

struny głosowe

Stimmbänder ntpl

3. struna ZOOL.:

struna grzbietowa

Chorda dorsalis ž. spol

stuła <rod. ‑ły, mn. ‑ły> [stuwa] SAM. ž. spol

stuła REL.:

stuła

Stola ž. spol

fraza:

związać ręce stułą (o księdzu: dać ślub)

trauen

stupa <rod. ‑py> [stupa] SAM. ž. spol brez mn. ARHIT.

stupa

Stupa m. spol

I . stuk <rod. ‑u, mn. ‑i> [stuk] SAM. m. spol

stuk

Klopfen sr. spol

stuk

Pochen sr. spol

II . stuk [stuk] MEDM.

stuk-puk!

klopf! klopf!

student(ka) <rod. ‑a, mn. ‑nci> [student] SAM. m. spol(ž. spol)

student(ka)

Student(in) m. spol (ž. spol)

student medycyny/prawa

Medizin-/Jurastudent m. spol

student pierwszego roku

Erstsemestler(in) m. spol (ž. spol) pog.

studnia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [studɲa] SAM. ž. spol

1. studnia:

studnia

Brunnen m. spol

studnia bez dna

ein Fass ohne Boden

2. studnia METEOROL.:

studnia

Abwind m. spol

I . stuknąć <‑nie; pret. ‑nij> [stuknoɲtɕ]

stuknąć dov. obl. od stukać

II . stuknąć <‑nie; pret. ‑nij> [stuknoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog.

stuknąć (walnąć) (samochód)

rammen

III . stuknąć <‑nie; pret. ‑nij> [stuknoɲtɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog.

stuknąć (zderzyć się) (samochody)

zusammenstoßen [o. einen Zusammenstoß haben] ksi¹¿k

stuknąć (zderzyć się) (samochody)

zusammenkrachen pog.

glej tudi stukać

I . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. nepreh. glag.

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi

an die Tür klopfen

stukać czymś o coś

mit etw an etw tož. klopfen

fraza:

stuknąć w kalendarz

ins Gras beißen pog.

stuknęła mu czterdziestka

er ist vierzig [Jahre alt] geworden

II . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. stukać več. nedov. obl. (uderzyć się wzajemnie):

stukać

sich tož. gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami

[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć

sich tož. den Ell[en]bogen [an]stoßen

stuknij się [w czoło/głowę]! pog.

du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

dystans <rod. ‑u, mn. ‑e [lub ‑y]> [dɨstaw̃s] SAM. m. spol

1. dystans (odległość):

dystans

Abstand m. spol

dystans

Distanz ž. spol

patrzeć z dystansu

mit Distanz betrachten

zachować dystans

Abstand wahren [o. halten]

trzymać się na dystans

sich tož. auf Distanz halten

trzymać kogoś na dystans

jdn auf Distanz halten

2. dystans ŠPORT:

dystans

Distanz ž. spol

dystans

Strecke ž. spol

I . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. nepreh. glag.

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi

an die Tür klopfen

stukać czymś o coś

mit etw an etw tož. klopfen

fraza:

stuknąć w kalendarz

ins Gras beißen pog.

stuknęła mu czterdziestka

er ist vierzig [Jahre alt] geworden

II . stukać <‑ka dov. obl. stuknąć> [stukatɕ] GLAG. povr. glag.

1. stukać več. nedov. obl. (uderzyć się wzajemnie):

stukać

sich tož. gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami

[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć

sich tož. den Ell[en]bogen [an]stoßen

stuknij się [w czoło/głowę]! pog.

du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

stulać <‑la; dov. obl. stulić> [stulatɕ] GLAG. preh. glag.

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen ž. spol mn.

fraza:

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt´s Maul! vulg.

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt die Fresse! vulg.

sen stulił mu powieki

der Schlaf m. spol übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

stulić [stulitɕ]

stulić dov. obl. od stulać

glej tudi stulać

stulać <‑la; dov. obl. stulić> [stulatɕ] GLAG. preh. glag.

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen ž. spol mn.

fraza:

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt´s Maul! vulg.

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt die Fresse! vulg.

sen stulił mu powieki

der Schlaf m. spol übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

stupor <rod. ‑u, mn. ‑y> [stupor] SAM. m. spol

stupor MED., PSIH.

Stupor m. spol

stupor MED., PSIH.

Starrheit ž. spol

studio <mn. ‑ia, rod. mn. ‑iów> [studjo] SAM. sr. spol nepreg. v ed.

1. studio:

studio RADIO, TV

Studio sr. spol

2. studio (pracownia artysty):

studio

Studio sr. spol

studio

Atelier sr. spol

stukot <rod. ‑u, mn. ‑y> [stukot] SAM. m. spol (pociągu, obcasów)

stukot

Klopfen sr. spol

stukot maszyny do pisania

Klappern sr. spol

stukot maszyny do pisania

Geklapper sr. spol

status <rod. ‑u, brez mn. > [status] SAM. m. spol

status

Status m. spol

status aktywny RAČ.

aktiver Status

status społeczny/zawodowy

gesellschaftliche/berufliche Lage ž. spol

status stosunków majątkowych [lub małżeńskich] PRAVO

Güterrechtstatus m. spol

status quo

Status quo m. spol

studyjny [studɨjnɨ] PRID.

teatr studyjny

Studio sr. spol

teatr studyjny

Studiobühne ž. spol

kino studyjne

Studiokino sr. spol

stukanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> SAM. sr. spol (odgłos)

stukanie

Klopfen sr. spol

stukanie

Pochen sr. spol

za ścianą rozległo się ciche stukanie

hinter der Wand ertönte ein leises Klopfen

studia SAM.

Geslo uporabnika

studia międzykierunkowe mn.

interdisziplinäres Studium sr. spol

studia międzykierunkowe mn.

Studium Generale sr. spol hist ur. jez.