Prevodi za „supac“ v slovarju poljsko » nemški

supłać <‑ła; dov. obl. za‑> [supwatɕ] GLAG. preh. glag.

supłać sznurek:

supłać

[ver]knoten

supłać

knüpfen

supeł <rod. ‑pła, mn. ‑pły> [supew] SAM. m. spol

supeł

Knoten m. spol

zawiązać coś na supeł

etw tož. zu einem Knoten binden

zawiązać coś na supeł

etw tož. verknoten

super [super] PRID.

1. super pog. (świetnie):

super wyglądać, zrobić

super pog.

super wyglądać, zrobić

toll pog.

2. super (wysokooktanowy):

benzyna super

Superbenzin sr. spol

benzyna super

Super sr. spol

I . łupać <‑pie; pret. łup> [wupatɕ] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen pog.

łupać

knallen pog.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; pret. łup> [wupatɕ] GLAG. preh. glag. <dov. obl. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać samo v nedov. obl. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit ž. spol

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum sr. spol

3. łupać samo v nedov. obl. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; pret. łup dov. obl. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] GLAG. brezos. pog. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; pret. łup dov. obl. łupnąć> [wupatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich tož. am Kopf stoßen pog.

2. łupać samo v nedov. obl. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle ž. spol lässt sich leicht spalten

3. łupać samo v nedov. obl. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse ž. spol lassen sich schwer knacken

tupać <‑pie; dov. obl. tupnąć [lub za‑]> [tupatɕ] GLAG. nepreh. glag.

tupać

stampfen

tupać

trampeln

tupać nogą

mit dem Fuß stampfen

I . suwać <‑wa; pret. suwaj> [suvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. suwać (ciągnąc, nie odrywając tego od podstawy):

suwać

schieben

suwać

schleifen

suwać nogami

mit den Füßen schlurfen

suwać ręką po czole

mit der Hand über die Stirn streichen

2. suwać (przeciągać czymś wielokrotnie tam i z powrotem):

suwać

hin und her schieben

suwać dłonią po stole

mit der Hand auf dem Tisch hin und herstreichen [o. wischen]

drzwi suwane

Schiebetür ž. spol

II . suwać <‑wa; pret. suwaj> [suvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. suwać (być suwanym, przesuwany):

suwać

sich schieben lassen

suwać

gleiten

2. suwać (nie odrywając od podłoża przenosić się w inne miejsce):

suwać

rutschen

suwał się z krzesłem z kąta w kąt

er rutschte mit seinem Stuhl von einer Ecke in die andere