Prevodi za „szükség“ v slovarju poljsko » nemški

szukać <‑ka> [ʃukatɕ] GLAG. preh. glag.

1. szukać (starać się znaleźć):

szukać kogoś/czegoś

jdn/etw suchen

szukać kogoś/czegoś

nach jdm/etw suchen

szukać dokumentów/miejsca/złodzieja

Dokumente/einen Platz/einen Dieb suchen

szukać dokumentów/miejsca/złodzieja

nach Dokumenten/einem Platz/einem Dieb suchen

ze świecą trzeba kogoś/czegoś szukać

etw/jdn muss man mit der Lupe suchen

szukaj wiatru w polu

da kann man genauso gut den Wind auf dem Feld suchen

szukać dziury w całym

das Haar in der Suppe suchen

szukać igły [lub szpilki] w stogu siana

eine Nadel im Heuhaufen suchen

szukać wczorajszego dnia

den gestrigen Tag suchen

na koniu jedzie, a konia szuka preg.

er/sie/es sucht etw wie die Brille auf der Nase

2. szukać (dążyć do):

szukać przygód/szczęścia/pociechy/ukojenia

Abenteuer/das Glück/Trost/Linderung suchen

szukać zapomnienia w kieliszku

Trost im Alkohol suchen

szukać [lub mocnych] wrażeń

starke Reize suchen

szuler <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [ʃuler] SAM. m. spol

szuler

Falschspieler(in) m. spol (ž. spol)

szuter <rod. ‑tru, brez mn. > [ʃuter] SAM. m. spol (tłuczeń)

szuter

Schotter m. spol

szumek <rod. ‑mku, brez mn. > [ʃumek] SAM. m. spol

szumek pomanjš. od szum

szumek

Geräusch sr. spol

szumek

Rauschen sr. spol

glej tudi szum

szum <rod. ‑u, mn. ‑y> [ʃum] SAM. m. spol

1. szum:

szum (szmer: głosów)

Geräusch sr. spol

szum (fal, deszczu, drzew, wodospadu)

Rauschen sr. spol

szum w uszach

Ohrensausen sr. spol

2. szum brez mn. (zamęt):

narobić szumu [wokół czegoś] pog.

viel Aufheben[s] [o. Gewese pog. ] [von etw] machen

szum medialny

Medienrummel m. spol

3. szum nav. v mn.:

szum TEH., RADIO

Rauschen sr. spol

I . szumieć <‑mi; pret. szum> [ʃumjetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. szumieć:

szumieć (wydawać dźwięk) (fale, las, radio)

rauschen

szumieć (wiatr)

brausen

szumieć (wentylator)

summen

szumieć (wentylator)

surren

2. szumieć:

szumieć (pienić się) (szampan)

schäumen

oranżada szumi

die Limonade ž. spol schäumt

3. szumieć pog.:

szumieć (hulać) (człowiek)

sich tož. austoben

II . szumieć <‑mi; pret. szum> [ʃumjetɕ] GLAG. brezos.

szumi mi w głowie

mir brummt der Schädel m. spol [o. Kopf m. spol ] pog.

I . szereg <rod. ‑u, mn. ‑i> [ʃerek] SAM. m. spol t. MAT.

szereg (krzeseł, liczb)

Reihe ž. spol

ustawiać się w szeregu

sich tož. in einer Reihe aufstellen

II . szereg [ʃerek] ZAIM. ur. jez.

szereg

Reihe ž. spol

mieć szereg spraw do załatwienia

eine Reihe von Sachen zu erledigen haben

szpieg <rod. ‑a, mn. ‑edzy> [ʃpjek] SAM. m. spol

szpieg

Spion(in) m. spol (ž. spol)

szus <rod. ‑u [lub ‑a], mn. ‑y> [ʃus] SAM. m. spol ŠPORT

szus

Schussfahrt ž. spol

zjeżdżać szusem

in Schussfahrt bergab fahren