Prevodi za „ukusan“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

ukuwać <‑wa; dov. obl. ukuć> [ukuvatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

ukuwać

schmieden

nisan <rod. ‑a, mn. ‑y> [ɲisan] SAM. m. spol ur. jez.

nisan

Nisan m. spol

heksan <rod. ‑u, brez mn. > [xeksan] SAM. m. spol KEM.

heksan

Hexan sr. spol

ukuć [ukutɕ]

ukuć dov. obl. od ukuwać

glej tudi ukuwać

ukuwać <‑wa; dov. obl. ukuć> [ukuvatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

ukuwać

schmieden

pokusa <rod. ‑sy, mn. ‑sy> [pokusa] SAM. ž. spol

pokusa czegoś

die Versuchung ž. spol durch etw

zwalczyć pokusę

einer Versuchung widerstehen

ukaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [ukas] SAM. m. spol

1. ukaz ZGOD.:

ukaz

Erlass m. spol

wydać ukaz

einen Erlass herausgeben

2. ukaz t. šalj. pog. (polecenie):

ukaz

Anordnung ž. spol

ukaz

Anweisung ž. spol

dostałem ukaz od szefa, by przyspieszyć pracę

ich bekam vom Chef die Anweisung, die Arbeit voranzutreiben

układ <rod. ‑u, mn. ‑y> [ukwat] SAM. m. spol

1. układ:

układ (porządek: ulic)

Netz sr. spol

układ (wyrazów w zdaniu)

[Reihen]folge ž. spol

2. układ MED.:

układ pokarmowy

Verdauungssystem sr. spol

układ pokarmowy

Verdauungsapparat m. spol

3. układ TEH., ELEK.:

układ hybrydowy

Hybridschaltung ž. spol

układ kierowniczy

Lenkung ž. spol

układ scalony

integrierter Schaltkreis m. spol

układ sterowania

Leitwerk sr. spol

układ sterowania

Steuerwerk sr. spol

4. układ ASTRON:

układ

Konstellation ž. spol

Układ Słoneczny

Sonnensystem sr. spol

5. układ POLIT. (umowa):

układ o współpracy gospodarczej

Abkommen sr. spol [o. Vertrag m. spol ] über wirtschaftliche Zusammenarbeit

układ zbiorowy

Tarifvertrag m. spol

6. układ RAČ.:

układ graficzny

Layout sr. spol

kontrola układu graficznego

Layoutkontrolle ž. spol

7. układ nav. v mn. (powiązania):

mieć z kimś dobre układy

gute Beziehungen [o. ein gutes Verhältnis] zu jdm haben

układ sił

Machtverhältnisse ntpl

na układy nie ma rady preg.

gegen Seilschaften ist kein Kraut gewachsen pog.

ukłon <rod. ‑u, mn. ‑y> [ukwon] SAM. m. spol ur. jez.

ukłon

Verbeugung ž. spol

złożyć ukłon

eine Verbeugung machen

ukłony dla...

Grüße an ...

ukos <rod. ‑u, mn. ‑y> [ukos] SAM. m. spol

na ukos, z ukosa

schräg

na ukos, z ukosa

schief

fraza:

patrzeć na kogoś z ukosa

jdn schief ansehen

I . ukarać <‑arze; pret. ukarz> [ukaratɕ]

ukarać dov. obl. od karać

II . ukarać <‑arze; pret. ukarz> [ukaratɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

ukarać kogoś przykładnie

an jdm ein Exempel statuieren

kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera preg.

wen Gott m. spol bestrafen möchte, dem nimmt er den Verstand

glej tudi karać

karać <karze; pret. karz; dov. obl. u‑> [karatɕ] GLAG. preh. glag.

karać kogoś za coś

jdn für etw bestrafen

karać kogoś grzywną/śmiercią/więzieniem

jdn zu einem Bußgeld/zum Tode/zu einer Freiheitsstrafe verurteilen

karać kogoś mandatem

jdm einen Strafzettel geben

niekarany

nicht vorbestraft

nie był jeszcze karany

er ist nicht vorbestraft [o. hat keine Vorstrafen]

I . ukazać [ukazatɕ] dov. obl., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; pret. ‑zuj> GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. ukazać (prezentować):

ukazać

zeigen

2. ukazać (opisywać):

ukazać

darstellen

ukazać

erscheinen lassen

II . ukazać [ukazatɕ] dov. obl., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; pret. ‑zuj> GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. ukazać:

ukazać (pojawiać się) (duch)

erscheinen

ukazać (słońce)

auftauchen

ukazać (słońce)

sich tož. zeigen

ukazać (światło)

erleuchten

ukazać (światło)

sich tož. zeigen

2. ukazać:

ukazać (być publikowanym) (czasopismo, książka)

erscheinen

ukąsić [ukow̃ɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

ukąsić

beißen

ukąsić

stechen

osa go ukąsiła

eine Wespe ž. spol hat ihn gestochen

ukisić [ukiɕitɕ]

ukisić dov. obl. od kisić

glej tudi kisić

I . kisić <‑si; dov. obl. za‑ dov. obl. u‑> [kiɕitɕ] GLAG. preh. glag.

kisić kapustę, ogórki:

kisić

einlegen

kisić

einsäuern

kisić

fermentieren

II . kisić <‑si; dov. obl. za‑> [kiɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. kisić < dov. obl. u‑> (ogórki, kapusta):

kisić

sauer werden

2. kisić fig. (zamykać się na otoczenie):

kisić

[allein] versauern fig.

kisić się we własnym sosie

im eigenen Saft schmoren fig.

ukopać <‑pie; pret. ukop> [ukopatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. (nakopać)

ukopać piasku

ausgraben

ukopać koszyk ziemniaków

einen Korb Kartoffeln ausgraben

ukosić <‑si; pret. ukoś> [ukoɕitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog.

ukosić trawy:

ukosić

mähen