poljsko » nemški

Prevodi za „urachal“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

uraczyć
urażać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
urabiać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
uradzać: prehodni glagol
urastać: neprehodni glagol
uraza: samostalnik
nochal: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: nochal , uraza , urastać , uradzać , urabiać , urażać in uraczyć

uraczyć [uratʃɨtɕ]

uraczyć dov. obl. od raczyć

glej tudi raczyć

I . raczyć <‑czy; pret. racz> [ratʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. raczyć < dov. obl. u‑> ur. jez. (częstować):

raczyć kogoś czymś

jdn mit etw bewirten

2. raczyć iron. (chcieć):

belieben iron.

sich tož. bequemen

nawet nie raczyłeś przeczytać

du bequemtest dich nicht einmal, es durchzulesen

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

weiß Gott, wo ...

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

keiner weiß, wo ... pog.

II . raczyć <‑czy; pret. racz dov. obl. u‑> [ratʃɨtɕ] GLAG. povr. glag. (delektować się)

raczyć się czymś

sich daj. an etw gütlich tun

raczyć się czymś

I . urażać <‑ża; dov. obl. urazić> [uraʒatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. urażać (ranić):

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; dov. obl. urazić> [uraʒatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. urażać (ranić się):

2. urażać (obrażać się):

verletzt [o. gekränkt] werden

I . urabiać <‑ia; dov. obl. urobić> [urabjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. urabiać (formować):

urabiać ciasto, glinę

2. urabiać pog. (wpływać na):

urabiać charakter

urabiać charakter

3. urabiać pog. (pozyskiwać):

urabiać kogoś

auf jdn einwirken

urabiać kogoś

jdn bearbeiten pog.

II . urabiać <‑ia; dov. obl. urobić> [urabjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. urabiać (zostać ukształtowanym):

urobiła się o niej pewna opinia

eine gewisse Meinung breitete sich tož. über sie aus

2. urabiać pog. (napracować się):

schuften pog.

strasznie się dzisiaj urobiłem przy tej przeprowadzce

bei diesem Umzug habe ich heute schrecklich geschuftet pog.

uradzać <‑dza; pret. ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. uradzać przest (ustalić):

einen Beschluss fassen

nie mogliśmy nic uradzić

wir konnten keinen Beschluss fassen

2. uradzać samo v dov. obl. pog. (udźwignąć):

hochheben [können]

urastać <‑ta; dov. obl. urosnąć> [urastatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. urastać:

urastać (stać się wyższym) (drzewo)

urastać (człowiek)

urastać (człowiek)

urastać do rangi [lub rozmiarów] czegoś

die Ausmaße von etw annehmen

urosnąć w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen gewinnen

2. urastać:

urastać (powiększyć się) (ciasto)

urastać (powiększyć się) (ciasto)

3. urastać:

urastać (powstać) (sterta)

urastać (powstać) (sterta)

sich tož. stapeln

uraza <rod. ‑zy, mn. ‑zy> [uraza] SAM. ž. spol ur. jez.

Groll m. spol ur. jez.

Ressentiment sr. spol

żywić do kogoś urazę o coś

jdm etw nachtragen

nichts für ungut!

nochal <rod. ‑a, mn. ‑e> [noxal] SAM. m. spol pog. (duży nos)

Zinken m. spol pog.

Gurke ž. spol pog.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski