Prevodi za „wyplewić“ v slovarju poljsko » nemški

wypleniać <‑ia> [vɨpleɲatɕ], wyplenić [vɨpleɲitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

1. wypleniać (wyrywać):

wypleniać chwasty

jäten

wypleniać chwasty

entfernen

wypleniać chwasty

ausreißen

2. wypleniać (likwidować):

wypleniać nawyki

ausmerzen

wypluć [vɨplutɕ] dov. obl., wypluwać [vɨpluvatɕ] <‑wa> GLAG. preh. glag.

wypluć

ausspucken

fraza:

wypluj to słowo! pog.

mal nicht den Teufel an die Wand! pog.

wyprawiać <‑ia> [vɨpravjatɕ], wyprawić [vɨpravitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. wyprawiać (wysyłać):

wyprawiać kogoś

jdn [ent]senden [o. schicken]

wyprawić kogoś na tamten świat

jdn ins Jenseits befördern

2. wyprawiać (urządzać):

wyprawiać imieniny

ausrichten

wyprawiać komedie pog.

sich tož. anstellen pog.

wyprawiać komedie pog.

eine Show abziehen fig. pog.

wyprawiać awantury

Streit anzetteln [o. suchen]

wyprawiać awantury

Krawall schlagen [o. machen]

3. wyprawiać (garbować):

wyprawiać skórę

gerben

4. wyprawiać pog. (wyczyniać):

wyprawiać

treiben pog.

wyprawiać

anstellen pog.

co ty wyprawiasz?

was treibst du da? pog.

wypleść [vɨpleɕtɕ]

wypleść dov. obl. od wyplatać

glej tudi wyplatać

wyplatać <‑ta; dov. obl. wypleść> [vɨplatatɕ] GLAG. preh. glag.

wyplatać

flechten

wyplatać kosze

Körbe flechten

plewić <‑wi; pret. ‑ew> [plevitɕ] GLAG. preh. glag.

plewić

jäten

plewić ogródek

den Garten jäten

oplewić [oplevitɕ]

oplewić dov. obl. od opielać

glej tudi opielać

opielać <‑la; dov. obl. opleć> [opjelatɕ] GLAG. preh. glag. (wyrywać chwasty)

opielać

Unkraut jäten

jutro opielę wszystkie grządki

morgen jäte ich auf allen Beeten Unkraut

wypłowieć [vɨpwovjetɕ]

wypłowieć dov. obl. od płowieć

glej tudi płowieć

płowieć <‑eje; dov. obl. wy‑> [pwovjetɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. płowieć:

płowieć (blaknąć) (tkanina, papier)

ausbleichen

płowieć (blaknąć) (tkanina, papier)

verschießen

2. płowieć:

płowieć (żółknąć) (trawa, zboża)

vergilben

płowieć (żółknąć) (trawa, zboża)

gelb werden

wypłacić [vɨpwatɕitɕ]

wypłacić dov. obl. od wypłacać

glej tudi wypłacać

wypłacać <‑ca; dov. obl. wypłacić> [vɨpwatsatɕ] GLAG. preh. glag.

wypłacać coś komuś

jdm etw auszahlen

wypłacać pieniądze z banku

Geld [von der Bank] holen

wypłacać pieniądze z banku

Geld abheben

wyplatać <‑ta; dov. obl. wypleść> [vɨplatatɕ] GLAG. preh. glag.

wyplatać

flechten

wyplatać kosze

Körbe flechten

wypłynąć [vɨpwɨnoɲtɕ] dov. obl., wypływać [vɨpwɨvatɕ] <‑wa> GLAG. nepreh. glag.

1. wypłynąć (zaczynać płynąć):

wypłynąć z portu w morze (statek)

aus dem Hafen auslaufen

wypłynąć z portu w morze (statek)

in See stechen

wypłynąć na powierzchnię (stać się znanym)

zu Tage treten

wypłynąć na szerokie wody

groß herauskommen

2. wypłynąć (wynurzać się):

nurek wypłynął na powierzchnię

der Taucher m. spol tauchte an die Oberfläche

nurek wypłynął na powierzchnię

tauchte auf

oliwa sprawiedliwa [zawsze] na wierzch wypływa preg.

die Sonne ž. spol bringt es an den Tag preg.

3. wypłynąć:

wypłynąć (wyciekać) (łzy)

[hervor]rinnen

4. wypłynąć:

wypłynąć (brać początek) (rzeka, strumień)

entspringen

5. wypłynąć (wynikać):

wypłynąć

entstehen

wypłynąć

sich tož. ergeben

z tego eksperymentu wypływają zaskakujące wnioski

aus diesem Experiment ergeben sich erstaunliche Schlussfolgerungen ž. spol mn.

to wypływa z twojej niewiedzy

das kommt von deiner Unwissenheit

6. wypłynąć fig.:

wypłynąć (pojawiać się) (kwestie, problemy)

auftauchen

wypłynąć (prawda)

herauskommen

7. wypłynąć fig. (stać się kimś ważnym):

wypłynąć

groß herauskommen

I . wyplątać [vɨplontatɕ] dov. obl., wyplątywać [vɨplontɨvatɕ] <‑tuje> GLAG. preh. glag.

wyplątać kogoś/coś z czegoś

jdn/etw von etw befreien

II . wyplątać [vɨplontatɕ] dov. obl., wyplątywać [vɨplontɨvatɕ] <‑tuje> GLAG. povr. glag.

1. wyplątać (uwolnić się):

wyplątać się z czegoś

sich tož. aus etw lösen

wyplątać się z matni (zwierzę)

sich tož. aus einer Falle befreien

wyplątać się z pajęczyny

sich tož. aus einem Spinnennetz befreien

2. wyplątać fig. (wydostać się z kłopotliwej sytuacji):

wyplątać

sich tož. herauswinden

wyplątać się z romansu

aus einer Affäre herauskommen [wollen]

wypłowiały [vɨpwovjawɨ] PRID. ur. jez.

wypłowiały kolor:

wypłowiały

verblichen

wypluwka SAM.

Geslo uporabnika

wypluwka ž. spol ZOOL.

Gewölle sr. spol