Prevodi za „zatravněný“ v slovarju poljsko » nemški

zatracony [zatratsonɨ] PRID.

1. zatracony ur. jez. (zapamiętały):

zatracony

versunken

ktoś zatracony w pracy

[jd ist] in die Arbeit versunken

2. zatracony pog. (wstrętny):

zatracony

verdammt pog.

ty kłamco zatracony!

du verdammter [o. elender] Lügner! m. spol pog.

zatrudniony (-ona) <rod. ‑nego, mn. ‑ieni> [zatrudɲonɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl. pis. jez.

zatrudniony (-ona)

Beschäftigte(r) mf

zatrudniony (-ona)

Angestellte(r) mf

zatrudniony na czas nieokreślony

unbefristet Beschäftigter

zatroskany [zatroskanɨ] PRID.

zatroskany

besorgt

zatroskany

bekümmert

zatroskany wyraz twarzy

besorgter Gesichtsausdruck m. spol

zatrwożony [zatrfoʒonɨ] PRID. ur. jez.

zatrwożony

verängstigt

zatrwożony

angsterfüllt ur. jez.

zatrwożony wzrok

angsterfüllter Blick m. spol ur. jez.

zatrzymany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatraceniec <rod. ‑ceńca, mn. ‑ceńcy> [zatratseɲets] SAM. m. spol przest (skazaniec)

zatraceniec

≈ armer Schlucker m. spol pog.

zatracić [zatratɕitɕ]

zatracić dov. obl. od zatracać

glej tudi zatracać

I . zatracać <‑ca; dov. obl. zatracić> [zatratsatɕ] GLAG. preh. glag.

zatracać

verlieren

II . zatracać <‑ca; dov. obl. zatracić> [zatratsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zatracać (gubić się w czymś):

zatracać się w czymś

sich tož. in etw daj. verlieren

zatracić się w miłości

in der Liebe aufgehen

aktorzy zatracają się w graniu

die Schauspieler m. spol mn. gehen im Spiel auf

2. zatracać (zanikać):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

zatracać

abhandenkommen

3. zatracać (przestać istnieć):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

duchowość zatraca się we współczesnym świecie

die Geistigkeit ž. spol geht in der heutigen Welt verloren

I . zatracać <‑ca; dov. obl. zatracić> [zatratsatɕ] GLAG. preh. glag.

zatracać

verlieren

II . zatracać <‑ca; dov. obl. zatracić> [zatratsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zatracać (gubić się w czymś):

zatracać się w czymś

sich tož. in etw daj. verlieren

zatracić się w miłości

in der Liebe aufgehen

aktorzy zatracają się w graniu

die Schauspieler m. spol mn. gehen im Spiel auf

2. zatracać (zanikać):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

zatracać

abhandenkommen

3. zatracać (przestać istnieć):

zatracać

verlorengehen [o. verloren gehen]

duchowość zatraca się we współczesnym świecie

die Geistigkeit ž. spol geht in der heutigen Welt verloren

zatracenie <rod. ‑ia, brez mn. > [zatratseɲe] SAM. sr. spol

zatracenie ur. jez.:

zatracenie

Verlieren sr. spol

fraza:

iść na zatracenie

ins Verderben rennen

zatratować [zatratovatɕ]

zatratować dov. obl. od tratować

glej tudi tratować

I . tratować <‑tuje dov. obl. za‑> [tratovatɕ] GLAG. preh. glag.

tratować

zertreten

tratować

zertrampeln

zatratować kogoś w ścisku

jdn im Gedränge zertrampeln

II . tratować <‑tuje> [tratovatɕ] GLAG. povr. glag.

tratować

sich tož. gegenseitig zertreten

ludzie tratowali się, uciekając przed pożarem

die Menschen m. spol mn. zertrampelten sich gegenseitig auf der Flucht vor dem Feuer

I . zatrudniać <‑ia> [zatrudɲatɕ], zatrudnić [zatrudɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. pis. jez.

zatrudniać

beschäftigen

zatrudniać

einstellen

„zatrudnię opiekunkę do dzieci”

„Babysitterin ž. spol gesucht“

II . zatrudniać <‑ia> [zatrudɲatɕ], zatrudnić [zatrudɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pis. jez.

zatrudniać

eingestellt werden

zatrzasnąć [zatʃasnoɲtɕ]

zatrzasnąć dov. obl. od zatrzaskiwać

glej tudi zatrzaskiwać

I . zatrzaskiwać <‑kuje; dov. obl. zatrzasnąć> [zatʃaskivatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zatrzaskiwać (zamykać drzwi):

zatrzaskiwać

zuschlagen

zatrzaskiwać

zuknallen

2. zatrzaskiwać (nie pozwalać wyjść):

zatrzaskiwać

einsperren

II . zatrzaskiwać <‑kuje; dov. obl. zatrzasnąć> [zatʃaskivatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zatrzaskiwać:

zatrzaskiwać (nie móc wyjść) (osoba)

sich tož. einschließen

2. zatrzaskiwać:

zatrzaskiwać (zamykać się) (drzwi)

zuschlagen

zatrzaskiwać (zamykać się) (drzwi)

zufallen

zatrzymana [zatʃɨmana] SAM. ž. spol

zatrzymana → zatrzymany

glej tudi zatrzymany

zatrzymany (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zatʃɨmanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

zatrzymany (-na)

Festgenommene(r) mf

przewieźć zatrzymanego do aresztu

den Festgenommenen inhaftieren

zatrudnienie <rod. ‑ia, brez mn. > [zatrudɲeɲe] SAM. sr. spol

1. zatrudnienie pis. jez. (praca):

zatrudnienie

Beschäftigung ž. spol

zatrudnienie

Anstellung ž. spol

miejsce zatrudnienia

Arbeitsstätte ž. spol

miejsce zatrudnienia

Arbeitsplatz m. spol

znaleźć zatrudnienie

eine Anstellung finden

2. zatrudnienie EKON:

pełne zatrudnienie

Vollbeschäftigung ž. spol

zatrważający [zatrfaʒajontsɨ] PRID. ur. jez.

zatrważający

beunruhigend

zatrważający

beängstigend ur. jez.

zatrważający

erschreckend

zatrważające rozmiary powodzi

das erschreckende Ausmaß sr. spol der Flut