Prevodi za „powypadać“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

powypadać [povɨpadatɕ]

powypadać dov. obl. od wypadać

glej tudi wypadać

I . wypadać <‑da dov. obl. wypaść> [vɨpadatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. wypadać (spadać):

wypadać

herausfallen

wypaść przez okno

aus dem Fenster fallen

dziecko wypadło z kołyski

das Kind sr. spol ist aus der Wiege gefallen

szklanka wypadła mi z ręki

das Glas sr. spol ist mir heruntergefallen

ty niezdaro, wszystko ci wypada z rąk! pog.

du Tollpatsch m. spol , alles lässt du fallen!

był taki huk, że wszystkie szyby wypadły

es hat so geknallt, dass alle Scheiben ž. spol mn. herausgefallen sind

wypaść z gry [lub obiegu] pog.

ausscheiden

wypaść z kursu

vom Kurs abkommen

wypaść z taktu

aus dem Takt kommen

wypadło mi to z głowy [lub pamięci]

das ist mir entfallen

ten projekt wypada z planu w tym kwartale

dieses Projekt sr. spol wird in diesem Quartal aus dem Plan gestrichen

ktoś nie wypadł sroce spod ogona pog.

jd ist nicht irgendwer [o. von schlechten Eltern]

wypaść z łask

jds Gunst verlieren przest

2. wypadać:

wypadać (oddzielać się) (włosy)

ausfallen

3. wypadać (wybiegać):

wypadać

hinausstürzen

wypadać

hinausstürmen

z lasu wypadła zgraja wilków

ein Wolfsrudel sr. spol kam aus dem Wald gestürzt

4. wypadać (sprawiać jakieś wrażenie):

dobrze/źle wypadać

gut/schlecht ausfallen

5. wypadać (przypadać w udziale):

na każdego wypadają dwie brzoskwinie

auf jeden entfallen zwei Pfirsiche m. spol mn.

6. wypadać (zdarzać się):

coś mu wypadło, dlatego nie mógł przyjść

ihm ist etw dazwischengekommen, deswegen konnte er nicht kommen

nie wiadomo, co może wypaść

man weiß nicht, was kommt

7. wypadać (przypadać):

w tym roku Wigilia wypada w poniedziałek

in diesem Jahr fällt Heiligabend m. spol auf einen Montag

półmetek podróży wypada w Lizbonie

in Lissabon ist die Hälfte ž. spol der Strecke absolviert

kolej wypada teraz na mnie

jetzt bin ich dran [o. an der Reihe]

8. wypadać (przynieść rezultat):

egzamin wypadł bardzo źle

die Prüfung ž. spol ist sehr schlecht ausgefallen

wypadać niekorzystnie

ungünstig ausfallen [o. ausgehen]

to wypada bardzo drogo

das wird nicht billig

9. wypadać (prezentować się):

jak wypadłem przed kamerą?

wie hab ich vor der Kamera ausgesehen?

polityk nie wypadł dobrze podczas swojego przemówienia

der Politiker m. spol machte bei seiner Rede keinen guten Eindruck

II . wypadać <‑da> [vɨpadatɕ] GLAG. brezos.

1. wypadać (godzić się):

wypadać

sich gehören

nie wypada śpiewać przy jedzeniu

beim Essen singt man nicht

za zaproszenie wypada podziękować

es gehört sich, für eine Einladung zu danken

wypadałoby to wiedzieć

das sollte man wissen

2. wypadać (przynieść rezultat):

jeszcze wypadnie mi to zrobić

das bleibt am Ende auch noch an mir hängen

wypadnie mi pewnie długo na to czekać

da[rauf] kann ich sicher lange warten