Prevodi za „absolutely“ v slovarju nemško » poljski

I . absolu̱t [apzo​ˈluːt] PRID.

1. absolut (souverän):

absolut Herrscher

absolutny

absolute Monarchie

monarchia ž. spol absolutna

2. absolut (unbedingt):

absolut Verbot, Gehorsam

bezwzględny

die absolute Mehrheit

bezwzględna większość ž. spol

3. absolut PHYS:

der absolute Nullpunkt

zero sr. spol bezwzględne

4. absolut (völlig):

absolut

zupełny

absolut

całkowity

absoluter Blödsinn

zupełna głupota ž. spol

absolute Ruhe

absolutny spokój m. spol

absolutes Gehör

słuch m. spol absolutny

II . absolu̱t [apzo​ˈluːt] PRISL.

absolut unverständlich, ratlos, blöd:

absolut

kompletnie

absolut

zupełnie

absolut

całkowicie

absolut betrachtet [o. genommen]

ogólnie patrząc [lub biorąc]

das ist absolut unmöglich

to jest absolutnie niemożliwe

absolut nichts

absolutnie nic

Absolu̱theit <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

Absolutheit

absolutność ž. spol

Absolutio̱n <‑, ‑en> [apzolu​ˈtsi̯oːn] SAM. ž. spol REL.

[jdm] die Absolution erteilen

udzielać [dov. obl. udzielić] [komuś] rozgrzeszenia

ạb|satteln GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

absatteln

rozsiodływać [dov. obl. rozsiodłać]

absolvi̱e̱ren* [apzɔl​ˈviːrən] GLAG. preh. glag.

1. absolvieren (abschließen):

absolvieren Ausbildung

ukończyć

absolvieren Prüfung

zdać

2. absolvieren (ableisten):

absolvieren Wehrdienst

odbyć

absolvieren Pensum

wykonać

3. absolvieren REL.:

jdn absolvieren

udzielać [dov. obl. udzielić] komuś rozgrzeszenia

ạb|schütteln GLAG. preh. glag.

1. abschütteln (entfernen):

die Krümel [von etw] abschütteln

strząsać [dov. obl. strząsnąć] okruszki [z czegoś]

die Krümel [von etw] abschütteln Joch fig

zrzucać [dov. obl. zrzucić]

2. abschütteln (entkommen):

abschütteln Verfolger

pozbywać [dov. obl. pozbyć] się

3. abschütteln (überwinden):

abschütteln Ärger

przezwyciężać [dov. obl. przezwyciężyć]

die Müdigkeit abschütteln

przezwyciężyć zmęczenie

verabsoluti̱e̱ren* [fɛɐ̯ʔapsolu​ˈtiːrən] GLAG. preh. glag.

verabsolutieren

absolutyzować [dov. obl. z‑ ]ur. jez.

Absolutịsmus <‑, brez mn. > [apzolu​ˈtɪsmʊs] SAM. m. spol

Absolutismus

absolutyzm m. spol

absolutịstisch [apzolu​ˈtɪstɪʃ] PRID.

absolutistisch Herrscher

absolutny

absolutistisch Herrschaftsanspruch

absolutystyczny

Absolvẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [apzɔl​ˈvɛnt] SAM. m. spol(ž. spol)

Absolvent(in)

absolwent(ka) m. spol (ž. spol)

I . ạb|sondern GLAG. preh. glag.

1. absondern (isolieren):

absondern

oddzielać [dov. obl. oddzielić]

absondern Kranke, Häftlinge

odseparowywać [dov. obl. odseparować]

2. absondern (ausscheiden):

absondern Schleim

wydzielać [dov. obl. wydzielić]

II . ạb|sondern GLAG. povr. glag.

sich [von jdm] absondern

odłączać [dov. obl. odłączyć] się [od kogoś]

sie lebt von allen abgesondert

[ona] żyje w izolacji od wszystkich

Resolutio̱n <‑, ‑en> [rezolu​ˈtsi̯oːn] SAM. ž. spol POLIT.

Resolution

rezolucja ž. spol

Resolution

uchwała ž. spol

eine Resolution verabschieden

uchwalić rezolucję

gemeinsame Resolution

wspólna rezolucja