Prevodi za „ankle“ v slovarju nemško » poljski

I . ạn|kleben GLAG. preh. glag.

ankleben

przyklejać [dov. obl. przykleić]

„Plakate ankleben verboten!“

„zakaz przyklejania plakatów!”

ein Plakat an die [o. der] Wand ankleben

przykleić plakat na ścianie

II . ạn|kleben GLAG. nepreh. glag. +sein

ankleben

kleić się

ankleben

przylepiać [dov. obl. przylepić] się

der Teig klebt an der Schüssel an

ciasto sr. spol klei [lub przykleja] się do miski

I . ạn|klagen GLAG. preh. glag.

1. anklagen PRAVO:

anklagen

oskarżać [dov. obl. oskarżyć]

er wurde wegen des Hochverrats angeklagt

[on] został oskarżony o zdradę stanu

angeklagt sein

być oskarżonym

2. anklagen (anprangern):

anklagen Missstände, Politik

krytykować [dov. obl. s‑]

anklagen Missstände, Politik

potępiać [dov. obl. potępić]

anklagen Missstände, Politik

piętnować [dov. obl. na‑]

3. anklagen (beschuldigen):

anklagen

obwiniać [dov. obl. obwinić]

II . ạn|klagen GLAG. nepreh. glag.

anklagen (Person)

oskarżać [dov. obl. oskarżyć]

anklagen (Rede)

zarzucać [dov. obl. zarzucić]

Ạnklage <‑, ‑n> SAM. ž. spol

1. Anklage brez mn. PRAVO (Tatvorwurf):

Anklage

oskarżenie sr. spol

Zeuge der Anklage

świadek m. spol oskarżenia

gegen jdn Anklage [wegen etw] erheben

wystąpić z oskarżeniem przeciwko komuś [o coś]

[wegen etw] unter Anklage stehen

być oskarżonym [o coś]

jdn unter Anklage stellen

postawić kogoś w stan oskarżenia

2. Anklage brez mn. PRAVO (Anklagevertreter):

Anklage

oskarżyciel m. spol publiczny

die Anklage vertreten

reprezentować oskarżenie

3. Anklage (Vorwurf, Klage):

Anklage

zarzut m. spol

I . ạn|kleiden GLAG. preh. glag. ur. jez.

ankleiden

odziewać [dov. obl. odziać ]alt

II . ạn|kleiden GLAG. povr. glag. ur. jez.

ankleiden

przyodziewać [dov. obl. przyodziać] się alt

kleiden Sie sich bitte an!

proszę się przyodziać!

ạn|kläffen GLAG. preh. glag. pog.

jdn ankläffen

ujadać na kogoś

I . ạnklagend PRID.

anklagend Stimme:

anklagend

oskarżycielski

II . ạnklagend PRISL.

anklagend ansehen:

anklagend

z wyrzutem

ạn|klicken GLAG. preh. glag. RAČ.

anklicken

klikać [dov. obl. kliknąć]

ạn|klingen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

anklingen

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

ạn|klopfen GLAG. nepreh. glag.

1. anklopfen (anpochen):

anklopfen

pukać [dov. obl. za‑]

er trat ein ohne anzuklopfen

[on] wszedł bez pukania

2. anklopfen pog. (bitten):

anklopfen

prosić [dov. obl. po‑]

er klopft mich wieder um Geld an

on prosi mnie znów o pieniądze

ạnkern [ˈaŋkɐn] GLAG. nepreh. glag. NAVT.

1. ankern (den Anker werfen):

ankern

zarzucać [dov. obl. zarzucić] kotwicę

2. ankern (vor Anker liegen):

ankern

stać na kotwicy

Ạnkläger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) PRAVO

Ankläger(in)

oskarżyciel m. spol

öffentlicher Ankläger

oskarżyciel publiczny

öffentlicher Ankläger

prokurator m. spol

I . ạn|klammern GLAG. preh. glag.

1. anklammern (befestigen):

anklammern Wäsche

przyczepiać [dov. obl. przyczepić] klamerkami

beim Trocknen darf die Bluse nicht an der Leine angeklammert werden

podczas suszenia nie wolno przypinać bluzki klamerkami do sznura

2. anklammern (mit Büroklammern):

anklammern

przyczepiać [dov. obl. przyczepić] spinaczem

er hat ein Lichtbild an den [o. dem] Lebenslauf angeklammert

[on] przyczepił spinaczem zdjęcie do życiorysu

II . ạn|klammern GLAG. povr. glag. (sich festhalten)

das kleine Kind klammert sich an die [o. der] Mutter an

małe dziecko trzyma się matki

sich an eine Hoffnung anklammern fig

chwytać się nadziei fig

ạn|klingeln GLAG. nepreh. glag., preh. glag. REG pog.

bei jdm anklingeln

dzwonić [dov. obl. za‑] do kogoś