Prevodi za „bindemedel“ v slovarju nemško » poljski

Bịndemittel <‑s, ‑> SAM. sr. spol TEH.

Bindemittel

spoiwo sr. spol

Bindemittel

lepiszcze sr. spol

Bindemittel

środek m. spol wiążący

bịndend PRID.

bindend Abmachung:

bindend

wiążący

eine bindende Zusage [machen]

[złożyć] wiążącą obietnicę

[für jdn] bindend sein

być [dla kogoś] wiążącym

Bịndegewebe <‑s, ‑> SAM. sr. spol MED.

Bindegewebe

tkanka ž. spol łączna

Bịndeglied <‑[e]s, ‑er> SAM. sr. spol

Bindeglied

ogniwo sr. spol łączące

Bịndfaden <‑s, ‑fäden> SAM. m. spol

Bindfaden

szpagat m. spol

Bindfaden

sznurek m. spol

fraza:

es regnet Bindfäden pog.

leje jak z cebra pog.

Bịnnenhandel <‑s, brez mn. > SAM. m. spol

Binnenhandel

handel m. spol wewnętrzny

I . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. preh. glag.

1. binden (zusammenbinden, fesseln):

binden Gefangenen, Hände

wiązać [dov. obl. z‑]

jdn an Händen und Füßen binden

związać komuś ręce i nogi

mir sind die Hände gebunden fig

mam związane ręce fig

2. binden (aneinander befestigen):

binden Kranz, Strauß, Besen

wiązać [dov. obl. z‑]

etw zu etw binden

związać coś w coś

Haare zu einem Zopf binden

związać włosy w warkocz

Fichtenzweige zu Kränzen binden

wiązać gałązki świerku w wieńce

3. binden (anbinden, befestigen):

jdn/etw [mit etw] an etw tož. binden Boot, Gefangenen

przywiązać kogoś/coś [czymś] do czegoś

einen Menschen mit einer Leine an einen Baum binden

przywiązać człowieka sznurem do drzewa

4. binden (zubinden):

binden Schleife, Schnürsenkel

zawiązywać [dov. obl. zawiązać]

kannst du mir bitte die Schürze hinten binden?

możesz mi proszę zawiązać z tyłu fartuch?

etw um etw binden Krawatte

zawiązać coś na czymś

ein Tuch um den Kopf binden

zawiązać chustkę na głowie

5. binden (herstellen):

ein Fass binden

pobijać beczkę

6. binden (verpflichten):

jdn [an etw tož.] binden

zobowiązywać [dov. obl. zobowiązać] kogoś [do czegoś]

mein Versprechen bindet mich

jestem zobowiązany obietnicą

mein Versprechen bindet mich

wiąże mnie obietnica ž. spol fig

ein Vertrag bindet immer beide Seiten

umowa ž. spol zobowiązuje zawsze obie strony

eine bindende Zusage machen

dawać [dov. obl. dać] wiążące przyrzeczenie fig

7. binden (eine Gefühlsbindung schaffen):

binden

wiązać

binden

jednoczyć

es bindet mich nichts mehr an diese Stadt

nic już nie wiąże mnie z tym miastem fig

8. binden:

binden KEM., PHYS, GASTR. Soße

wiązać

Gaswolken mit einem Wasservorhang binden

neutralizować chmury gazu zasłoną wodną

9. binden (anlegen):

Kapital binden

inwestować kapitał

10. binden (mit einem Einband versehen):

binden Buch

oprawiać [dov. obl. oprawić]

11. binden LIT.:

Wörter durch einen Rheim binden

ułożyć słowa w rym

in gebundener Rede

wierszem

II . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. nepreh. glag.

binden

wiązać

binden

spajać [dov. obl. spoić]

dieser Klebstoff bindet gut

ten klej m. spol dobrze wiąże

III . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] GLAG. povr. glag.

1. binden (eine Beziehung eingehen):

sich [an jdn] binden

wiązać [dov. obl. z‑] się [z kimś] fig

ich möchte mich momentan nicht binden

nie chciałbym się teraz [z nikim] wiązać fig

2. binden (sich verpflichten):

binden

zobowiązać się

glej tudi gebunden

I . gebụnden [gə​ˈbʊndən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

gebunden pp von binden

II . gebụnden [gə​ˈbʊndən] PRID.

1. gebunden (kontrolliert):

gebunden Preise, Kapital

kontrolowany

2. gebunden (verpflichtet):

vertraglich gebunden sein

być związanym umową

anderweitig gebunden sein

mieć inne zobowiązania

an einen Ort gebunden sein

być związanym z jakimś miejscem

3. gebunden (mit festem Rücken und Decke versehen):

gebunden Buch

w twardej oprawie

4. gebunden (in Versen):

gebunden Rede

wiązany

Sta̱u̱bbindemittel <‑s, ‑> SAM. sr. spol

Staubbindemittel

środek m. spol wiążący kurz