Prevodi za „erwinden“ v slovarju nemško » poljski

verwịnden* GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

verwinden Schmerz:

verwinden

przezwyciężać [dov. obl. ‑żyć ]ur. jez.

erfịnden* GLAG. preh. glag. irr

1. erfinden (neu hervorbringen):

erfinden Gerät

wynajdywać [dov. obl. wynaleźć]

2. erfinden (erdichten):

erfinden Geschichte

wymyślać [dov. obl. wymyślić]

frei erfunden sein (Behauptung)

być wyssanym z palca fig

frei erfunden sein (Namen, Personen)

być fikcyjnym

I . überwịnden* [yːbɐ​ˈvɪndən] GLAG. preh. glag. irr

1. überwinden (bewältigen):

überwinden Hindernisse, Misstrauen

przezwyciężać [dov. obl. przezwyciężyć]

überwinden Problem

rozwiązywać [dov. obl. rozwiązać]

überwinden Bedenken

rozwiewać [dov. obl. rozwiać ]fig

überwinden Vorurteil

pozbywać [dov. obl. pozbyć] się

überwinden Widerstand

przełamywać [dov. obl. przełamać ]fig

2. überwinden (besiegen):

überwinden Gegner

pokonywać [dov. obl. pokonać]

3. überwinden (ersteigen):

[etw] überwinden Mauer

wspinać [dov. obl. wspiąć] się [na coś]

II . überwịnden* [yːbɐ​ˈvɪndən] GLAG. povr. glag. irr

überwinden

przemóc się

sich überwinden etw zu tun

przemóc się, by coś zrobić

sie konnte sich zu einer Entschuldigung nicht überwinden

nie mogła się przemóc, żeby przeprosić

I . entwịnden* GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

jdm etw entwinden

wyrywać [dov. obl. wyrwać] komuś coś z rąk [lub ręki]

II . entwịnden* GLAG. povr. glag. irr ur. jez.

sich jdm/etw daj. entwinden

wywinąć się komuś/z czegoś

erwi̱dern* [ɛɐ̯​ˈviːdɐn] GLAG. preh. glag.

1. erwidern (antworten):

jdm etw erwidern

odrzec komuś coś ur. jez.

darauf konnte er nichts erwidern

nie potrafił nic na to odpowiedzieć

auf meine Frage erwiderte sie ...

na moje pytanie odpowiedziała...

was haben Sie zu diesen Vorwürfen zu erwidern?

co ma pan/pani na swoją obronę?

2. erwidern (zurückgeben):

jdm etw erwidern Gruß, Kuss, Kompliment

odwzajemniać [dov. obl. odwzajemnić] komuś coś

jds Gefühle erwidern

odwzajemnić czyjeś uczucia

jds Besuch erwidern

zrewanżować się wizytą

erwi̱e̱sen GLAG. preh. glag., povr. glag.

erwiesen pp von erweisen

glej tudi erweisen

I . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] GLAG. preh. glag. irr

1. erweisen (zukommen lassen):

jdm einen Gefallen [o. Dienst] erweisen

wyświadczyć komuś przysługę

ich will ihm meine Dankbarkeit erweisen

chcę mu okazać swoją wdzięczność

2. erweisen (nachweisen):

jds Schuld erweisen

dowieść czyjejś winy

es ist [o. gilt als] erwiesen, dass ...

dowiedziono, że...

II . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] GLAG. povr. glag. irr

1. erweisen (sich herausstellen):

sich als richtig/falsch erweisen

okazać się właściwym/niewłaściwym

sie hat sich als sehr zuverlässig erwiesen

pokazała, że można na niej polegać

2. erweisen (sich zeigen):

sich jdm gegenüber [für etw] dankbar erweisen

okazać komuś wdzięczność [za coś]

erwịrken* GLAG. preh. glag.

erwirken Verordnung, Freispruch:

erwirken

wyjednywać [dov. obl. wyjednać ]ur. jez.

erwirken

wystarać się pog.