Prevodi za „fortelem“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

fọrtgelten GLAG. nepreh. glag. a. PRAVO

fortgelten

obowiązywać nadal [lub w dalszym ciągu]

fọrt|geben GLAG. preh. glag. irr

fortgeben

oddawać [dov. obl. oddać]

fọrt|gehen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fortgehen (weggehen):

fortgehen

odchodzić [dov. obl. odejść]

fortgehen

iść [dov. obl. pójść] precz

von jdm fortgehen

odejść od kogoś

aus einer Stadt fortgehen

opuszczać [dov. obl. opuścić] miasto

2. fortgehen (sich fortsetzen):

fortgehen

trwać

fọrt|leben GLAG. nepreh. glag.

in jdm/etw fortleben

istnieć [lub żyć] dalej w kimś/czymś

in jdm/etw fortleben

trwać w kimś/czymś

fọrt|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

fortfallen → wegfallen

glej tudi wegfallen

wẹg|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. wegfallen (ausgelassen werden):

etw wegfallen lassen Nachtisch

rezygnować [dov. obl. z‑] z czegoś

2. wegfallen (entfallen):

wegfallen

odpadać [dov. obl. odpaść ]pog.

der letzte Satz kann wegfallen

ostatnie zdanie można pominąć

der nächste Tagesordnungspunkt kann wegfallen

ostatni punkt m. spol programu może zostać pominięty

fọrt|reißen GLAG. preh. glag. irr

fortreißen

porywać [dov. obl. porwać] [ze sobą]

das Haus wurde von der Flut fortgerissen

dom m. spol został porwany przez powódź

die Fluten rissen Häuser und Autos mit sich fort

powódź ž. spol porwała ze sobą domy i samochody

sich von der allgemeinen Begeisterung fortreißen lassen fig

dać się porwać powszechnemu entuzjazmowi

er ließ sich von seinen Gefühlen fortreißen fig

[on] dał się porwać uczuciom

I . fọrt|bilden GLAG. preh. glag.

jdn fortbilden

dokształcać [dov. obl. dokształcić] kogoś

II . fọrt|bilden GLAG. povr. glag.

fortbilden

dokształcać [dov. obl. dokształcić] się

in heutigen Zeiten lohnt es sich, sich fortzubilden

w dzisiejszych czasach warto się dokształcać

fọrt|nehmen GLAG. preh. glag. irr

fortnehmen

zabierać [dov. obl. zabrać]

Klaus nimmt seiner kleinen Schwester das Spielzeug fort

Klaus zabiera swojej siostrzyczce zabawkę

fọrt|jagen GLAG. preh. glag.

fortjagen Tier

odstraszać [dov. obl. odstraszyć]

fortjagen Tier

odpędzać [dov. obl. odpędzić]

fortjagen Person

wypędzać [dov. obl. wypędzić]