Prevodi za „sauberbürsten“ v slovarju nemško » poljski

sa̱u̱ber|haltenst. pravopis GLAG. preh. glag. irr

sauberhalten → sauber

glej tudi sauber

I . sa̱u̱ber [ˈzaʊbɐ] PRID.

1. sauber (rein):

sauber Luft, Wäsche, Handtuch

czysty

2. sauber (einwandfrei):

sauber Arbeit

bezbłędny

sauber Lösung

prawidłowy

sauber Sprache

czysty

sauber Sprache

bez naleciałości

eine saubere Analyse

prawidłowa analiza ž. spol

eine saubere Aussprache haben

mieć bezbłędną wymowę

3. sauber ÖKOL (unkontaminiert):

sauber Umwelt

nieskażony

sauberes Trinkwasser

nieskażona woda ž. spol pitna

4. sauber (anständig):

eine saubere Haltung

nieskazitelna postawa ž. spol

bleib sauber! šalj. pog.

zachowaj czystość!

du bist mir ein sauberes Früchtchen! iron. pog.

niezłe ziółko sr. spol z ciebie! iron. pog.

5. sauber pog. (vernünftig):

du bist wohl nicht ganz sauber!

[ty] chyba jesteś kopnięty! pog.

II . sa̱u̱ber [ˈzaʊbɐ] PRISL.

1. sauber (geputzt, rein):

sauber

czysto

sauber machen (reinigen)

czyścić [dov. obl. wy‑ o‑]

sauber machen (Ordnung machen)

sprzątać [dov. obl. po‑]

ich muss heute sauber machen

muszę dziś posprzątać

das Waschbecken sauber machen

wyczyścić umywalkę

etw sauber halten

trzymać [dov. obl. u‑ ][lub utrzymywać] coś w czystości

etw sauber putzen/schrubben

wyczyścić/wyszorować coś

einen Topf mit einer Bürste sauber scheuern

wyszorować szczotką garnek

2. sauber (frei von Unkraut):

die Beete von Unkraut sauber halten

pleć [lub pielić pog. ] grządki

3. sauber (einwandfrei):

sauber lösen

bezbłędnie

4. sauber (sorgfältig):

sie ist sauber gekleidet

ona jest schludnie ubrana

etw sauber abfegen/ausspülen

starannie coś zamieść/wypłukać

etw sauber voneinander trennen

starannie coś pooddzielać

sa̱u̱ber|machenst. pravopis GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

saubermachen → sauber

glej tudi sauber

I . sa̱u̱ber [ˈzaʊbɐ] PRID.

1. sauber (rein):

sauber Luft, Wäsche, Handtuch

czysty

2. sauber (einwandfrei):

sauber Arbeit

bezbłędny

sauber Lösung

prawidłowy

sauber Sprache

czysty

sauber Sprache

bez naleciałości

eine saubere Analyse

prawidłowa analiza ž. spol

eine saubere Aussprache haben

mieć bezbłędną wymowę

3. sauber ÖKOL (unkontaminiert):

sauber Umwelt

nieskażony

sauberes Trinkwasser

nieskażona woda ž. spol pitna

4. sauber (anständig):

eine saubere Haltung

nieskazitelna postawa ž. spol

bleib sauber! šalj. pog.

zachowaj czystość!

du bist mir ein sauberes Früchtchen! iron. pog.

niezłe ziółko sr. spol z ciebie! iron. pog.

5. sauber pog. (vernünftig):

du bist wohl nicht ganz sauber!

[ty] chyba jesteś kopnięty! pog.

II . sa̱u̱ber [ˈzaʊbɐ] PRISL.

1. sauber (geputzt, rein):

sauber

czysto

sauber machen (reinigen)

czyścić [dov. obl. wy‑ o‑]

sauber machen (Ordnung machen)

sprzątać [dov. obl. po‑]

ich muss heute sauber machen

muszę dziś posprzątać

das Waschbecken sauber machen

wyczyścić umywalkę

etw sauber halten

trzymać [dov. obl. u‑ ][lub utrzymywać] coś w czystości

etw sauber putzen/schrubben

wyczyścić/wyszorować coś

einen Topf mit einer Bürste sauber scheuern

wyszorować szczotką garnek

2. sauber (frei von Unkraut):

die Beete von Unkraut sauber halten

pleć [lub pielić pog. ] grządki

3. sauber (einwandfrei):

sauber lösen

bezbłędnie

4. sauber (sorgfältig):

sie ist sauber gekleidet

ona jest schludnie ubrana

etw sauber abfegen/ausspülen

starannie coś zamieść/wypłukać

etw sauber voneinander trennen

starannie coś pooddzielać

I . ạb|bürsten GLAG. preh. glag.

1. abbürsten:

abbürsten (reinigen) Hund, Decke

szczotkować [dov. obl. wy‑]

abbürsten (mit der Bürste entfernen) Wand, Tisch

czyścić [dov. obl. o‑] szczotką

die Wintermäntel gut abbürsten

płaszcz zimowy dobrze wyczyścić szczotką

[sich daj.] die Fusseln von der Hose abbürsten

usunąć [sobie] szczotką strzępki ze spodni

dieser Schmutz lässt sich leicht/nicht abbürsten

ten brud da się łatwo/tego brudu nie da się wyczyścić szczotką

2. abbürsten pog. (scharf zurechtweisen):

abbürsten

ochrzaniać [dov. obl. ochrzanić ]pog.

II . ạb|bürsten GLAG. povr. glag.

abbürsten (sich reinigen)

czyścić [dov. obl. o‑] się szczotką

abbürsten (in der Sauna)

masować [dov. obl. wy‑] się szczotką

a̱u̱s|bürsten GLAG. preh. glag.

1. ausbürsten (durchbürsten):

ausbürsten

wyszczotkować

sich daj. die Haare ausbürsten

wyszczotkować sobie włosy

2. ausbürsten (durch Bürsten entfernen):

einen Fleck ausbürsten

usunąć plamę szczotką

dieses Haarspray lässt sich leicht ausbürsten

ten lakier do włosów daje się łatwo usunąć szczotką

verdụrsten* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verdursten (in der Wüste):

verdursten

umierać z pragnienia

2. verdursten pog. (sehr durstig sein):

[fast] verdursten

konać z pragnienia pog.

zerbẹrsten* GLAG. nepreh. glag. irr +sein (platzen)

zerbersten

pękać [dov. obl. pęknąć]

vor Wut zerbersten

pękać ze złości pog.