Prevodi za „sprzeczają“ v slovarju nemško » poljski

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] GLAG. nepreh. glag.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [dov. obl. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [dov. obl. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [dov. obl. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [dov. obl. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen ur. jez. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] GLAG. preh. glag.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [dov. obl. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [dov. obl. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [dov. obl. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [dov. obl. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [dov. obl. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] GLAG. povr. glag.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

sprẹchend PRID.

1. sprechend Teddybär, Puppe:

sprechend

mówiący

ein sprechender Vogel

gadający ptak m. spol

2. sprechend Augen, Miene:

sprechend

pełen wyrazu

I . spre̱i̱zen [ˈʃpraɪtsən] GLAG. preh. glag.

spreizen Finger

rozstawiać [dov. obl. rozstawić]

spreizen Beine

rozkraczać [dov. obl. rozkraczyć]

spreizen Flügel

rozpościerać [dov. obl. rozpostrzeć]

II . spre̱i̱zen [ˈʃpraɪtsən] GLAG. povr. glag.

1. spreizen (sich großtun):

spreizen

puszyć się fig

2. spreizen (sich sträuben):

sich gegen etw spreizen

wzdragać się [przed czymś]