Prevodi za „stołki“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . stọlz [ʃtɔlts] PRID.

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

dumny ojciec m. spol

2. stolz pog. (beträchtlich):

stolz Summe

niezły pog.

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

okazały

4. stolz (hochmütig):

stolz

butny

stolz

wyniosły

II . stọlz [ʃtɔlts] PRISL. (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

dumnie

stọcken [ˈʃtɔkən] GLAG. nepreh. glag.

1. stocken +haben:

stocken (stillstehen) (Gespräch)

urywać się

stocken (stillstehen) (Gespräch)

nie kleić się pog.

stocken (Verkehr)

zatrzymać się

stocken (Verhandlungen)

utknąć w martwym punkcie

mir stockt der Atem

zaparło mi dech

ins Stocken geraten

zatrzymać [lub urwać] się

2. stocken +haben (stammeln):

stocken

jąkać się

3. stocken +haben o sein južnem., avstr., švic.:

stocken (gerinnen)

krzepnąć [dov. obl. s‑]

stocken (Milch)

zsiadać [dov. obl. zsiąść] się

stocken (Eier)

ścinać [dov. obl. ściąć] się

4. stocken +haben:

stocken (Stockflecken bekommen)

pleśnieć [dov. obl. s‑]

stocken (Papier)

żółknąć [dov. obl. z‑ z‑]

Sto̱la <‑, Stolen> [ˈʃtoːla, ˈstoːla] SAM. ž. spol

1. Stola (über einem Kleid):

Stola

etola ž. spol

2. Stola REL.:

Stola

stuła ž. spol

Stọlz <‑es, brez mn. > SAM. m. spol

Stolz

duma ž. spol

die Kinder sind sein ganzer Stolz

dzieci ntpl są całą jego chlubą

seinen Stolz haben

mieć swoją dumę [lub swój honor]

Stọck¹ <‑[e]s, Stöcke> [ʃtɔk, pl: ˈʃtœkə] SAM. m. spol

1. Stock:

Stock (Astteil)

kij m. spol

Stock (Baumstumpf)

pień m. spol

Stock (Baumstumpf)

pniak m. spol

2. Stock (Pflanze):

Stock

krzak m. spol

über Stock und Stein

na przełaj

über Stock und Stein

przez góry i lasy

3. Stock (Spazierstock):

Stock

laska ž. spol

am Stock gehen pog. (völlig erschöpft sein)

ledwie się trzymać na nogach pog.

am Stock gehen pog. (völlig erschöpft sein)

być wykończonym pog.

am Stock gehen (kein Geld haben)

być bez grosza w kieszeni pog.

am Stock gehen (kein Geld haben)

nie mieć ani centa przy duszy

4. Stock (Skistock):

Stock

kijek m. spol narciarski

5. Stock (Billardstock):

Stock

kij m. spol bilardowy

6. Stock (Taktstock):

Stock

batuta ž. spol

stọpp [ʃtɔp] MEDM. pog.

stopp!

stop!

stopp!

stój!

Stọrni SAM.

Storni mn. od Storno

glej tudi Storno

Stọrno <‑s, Storni> [ˈʃtɔrno, ˈstɔrno, pl: ˈʃtɔrni, ˈstɔrni] SAM. m. spol o sr. spol

Storno (einer Bestellung, eines Vertrags)

anulowanie sr. spol

Storno (einer Reise)

odwołanie sr. spol

Storno (eines Betrags)

storno sr. spol

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. preh. glag.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [dov. obl. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich daj. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pog.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [dov. obl. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [dov. obl. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [dov. obl. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [dov. obl. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [dov. obl. rozkruszyć]

5. stoßen švic. (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [dov. obl. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. nepreh. glag.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk m. spol wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw tož. stoßen

przylegać do czegoś

an etw tož. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [dov. obl. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung tož. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [dov. obl. napotkać] na opór

7. stoßen +haben švic. (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. povr. glag.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw daj. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw daj. stoßen

gorszyć [dov. obl. z‑] się czymś