Prevodi za „vergangenwartig“ v slovarju nemško » poljski

vergegenwạ̈rtigen [---​ˈ---] GLAG. preh. glag.

sich daj. etw vergegenwärtigen

uświadomić [lub uprzytomnić] sobie coś

I . vergạngen [fɛɐ̯​ˈgaŋən] GLAG. nepreh. glag., povr. glag.

vergangen pp von vergehen

II . vergạngen [fɛɐ̯​ˈgaŋən] PRID.

vergangen Woche:

vergangen

miniony

vergangen

ubiegły

im vergangenen Jahr

w zeszłym roku

glej tudi vergehen

I . verge̱hen* GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vergehen:

vergehen (verstreichen, vorbeigehen) (Zeit)

upływać

vergehen (Tage, Urlaub, Schönheit)

[prze]mijać [dov. obl. [prze]minąć]

vergehen (Winter, Sommer)

przechodzić [dov. obl. przejść]

vergehen (Winter, Sommer)

odchodzić [dov. obl. odejść]

die Zeit vergeht wie im Flug

czas m. spol przelatuje jak z bicza strzelił

wie die Zeit vergeht!

jak ten czas leci!

vergangene Woche

zeszły [lub ubiegły] tydzień

vergangene Pracht/Größe

miniona świetność/wielkość

2. vergehen:

vergehen (schwinden) (Schmerz)

ustępować [dov. obl. ustąpić]

vergehen (Wirkung)

słabnąć

jdm vergeht die Lust

komuś przechodzi ochota

da vergeht einem ja der Appetit!

można stracić apetyt!

dir wird das Lachen noch vergehen!

odechce ci się jeszcze śmiać!

3. vergehen (fast umkommen):

vor Hunger/Angst [fast] vergehen

umierać z głodu/ze strachu

II . verge̱hen* GLAG. povr. glag. irr

sich gegen das Gesetz vergehen

wyłamać się spod prawa

sich an jdm vergehen

dopuścić się czynów nierządnych na kimś

sich an fremdem Eigentum vergehen ur. jez.

naruszać [dov. obl. naruszyć] czyjąś własność

Vergạngenheit <‑, ‑en> SAM. ž. spol brez mn.

1. Vergangenheit (Zurückliegendes):

Vergangenheit

przeszłość ž. spol

die jüngste Vergangenheit

niedaleka przeszłość

das gehört der Vergangenheit an

to należy do przeszłości

das Schloss hat eine düstere Vergangenheit

ten zamek ma mroczną przeszłość

eine bewegte Vergangenheit haben

mieć burzliwą przeszłość

2. Vergangenheit LINGV. (Zeitform):

Vergangenheit

czas m. spol przeszły

I . ge̱genwärtig [ˈgeːgənvɛrtɪç, --​ˈ--] PRID.

1. gegenwärtig attr (derzeitig):

gegenwärtig

teraźniejszy

gegenwärtig Angebot, Lage

aktualny

gegenwärtig Situation

obecny

zum gegenwärtigen Zeitpunkt

w obecnej chwili

2. gegenwärtig fig alt (erinnerlich):

etw ist jdm gegenwärtig

coś pozostaje [żywe] w czyjejś pamięci ur. jez.

etw ist jdm nicht gegenwärtig

ktoś nie przypomina sobie czegoś

sein Name ist mir im Moment nicht gegenwärtig

jego nazwiska nie przypominam sobie w tej chwili

3. gegenwärtig alt (zugegen):

bei einer Feier/Veranstaltung gegenwärtig sein

być obecnym na uroczystości/imprezie

II . ge̱genwärtig [ˈgeːgənvɛrtɪç, --​ˈ--] PRISL. (heutzutage)

gegenwärtig

obecnie

gegenwärtig

teraz

ạllge̱genwärtig [ˈ-----] PRID.

allgegenwärtig

wszechobecny ur. jez.