Prevodi za „vorausweisen“ v slovarju nemško » poljski

vora̱u̱s|eilen GLAG. nepreh. glag. +sein

vorauseilen

iść szybko naprzód

sie eilte voraus um einen guten Platz zu bekommen

ona poszła szybko naprzód, aby dostać dobre miejsce

sie eilte voraus um einen guten Platz zu bekommen (Gedanken) fig

wyprzedzać [dov. obl. wyprzedzić]

I . a̱u̱s|weisen [ˈaʊsvaɪzən] GLAG. preh. glag. irr

1. ausweisen (des Landes verweisen):

jdn [aus einem Land] ausweisen

wydalać [dov. obl. wydalić] kogoś [z kraju]

2. ausweisen Person:

ausweisen (Identität nachweisen)

wylegitymować

ausweisen (Dokumente)

wykazywać [dov. obl. wykazać]

seine Papiere wiesen ihn als Diplomaten aus

jego dokumenty m. spol mn. potwierdzały, że jest dyplomatą

jdn als Betrüger ausweisen

zdemaskować kogoś jako oszusta

3. ausweisen (zeigen):

ausweisen

wykazywać [dov. obl. wykazać]

15 Mio. Euro Verlust ausweisen

wykazać straty w wysokości 15 mln euro

II . a̱u̱s|weisen [ˈaʊsvaɪzən] GLAG. povr. glag. irr

1. ausweisen (seine Identität nachweisen):

ausweisen

wylegitymować się

können Sie sich ausweisen?

może się pan/pani wylegitymować?

2. ausweisen (sich erweisen):

sich als guter Geschäftsmann ausweisen

okazać się dobrym przedsiębiorcą

vo̱r|weisen GLAG. preh. glag. irr

1. vorweisen (vorzeigen):

vorweisen Ausweispapiere, Pass

okazywać [dov. obl. okazać]

etw vorzuweisen haben

mieć coś do pokazania [lub zaprezentowania]

2. vorweisen (nachweisen):

vorweisen Erfahrungen

udowadniać [dov. obl. udowodnić]

vorweisen Erfahrungen

dokumentować [dov. obl. u‑]

etw vorweisen können

móc wykazać się czymś

Fähigkeiten/Kenntnisse vorweisen können

móc wykazać się umiejętnościami/wiedzą

vora̱u̱s|gehen [fo​ˈraʊsgeːhən] GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vorausgehen (als Erster irgendwohin gehen):

jdm vorausgehen

wychodzić [dov. obl. wyjść] przed kimś

ich gehe schon mal voraus

pójdę pierwszy

2. vorausgehen (sich früher als etw ereignen):

etw daj. vorausgehen

poprzedzać [dov. obl. poprzedzić] coś

ihm geht der Ruf voraus, dass ...

on cieszy się opinią...

vora̱u̱s|sehen GLAG. preh. glag. irr

voraussehen[, dass ...]

przewidywać [dov. obl. przewidzieć] [, że...]

nicht vorauszusehen sein

być nie do przewidzenia

das war vorauszusehen!

to było do przewidzenia!

vora̱u̱s|setzen GLAG. preh. glag.

1. voraussetzen (als vorhanden annehmen):

voraussetzen

zakładać [dov. obl. założyć]

etw als bekannt voraussetzen

zakładać z góry, że coś jest znane

etw als selbstverständlich voraussetzen

przyjmować [dov. obl. przyjąć] coś za oczywiste

ich setze voraus, dass ...

zakładam, że ...

vorausgesetzt, dass ...

zakładając, że...

2. voraussetzen (erfordern):

Erfahrung/Geduld voraussetzen

wymagać doświadczenia/cierpliwości

vora̱u̱szeichnen GLAG. preh. glag. RAČ.

vorauszeichnen

oznakowywać [dov. obl. oznakować] [fabrycznie]

Vora̱u̱swechsel <‑s, ‑> SAM. m. spol FINAN.

Vorauswechsel

weksel m. spol zaliczkowy

vora̱u̱s|fahren GLAG. nepreh. glag. irr +sein

vorausfahren

jechać jako pierwszy

vora̱u̱s|ahnen GLAG. preh. glag.

vorausahnen

przeczuwać [dov. obl. przeczuć]

vora̱u̱s|haben GLAG. preh. glag. irr

jdm etw voraushaben

mieć nad kimś przewagę w czymś

sie hat ihm die Erfahrung voraus

[ona] przewyższa go doświadczeniem

vora̱u̱s|sagen GLAG. preh. glag.

[jdm] etw voraussagen

przepowiadać [dov. obl. przepowiedzieć] [komuś] coś

das lässt sich nicht voraussagen

tego nie da się przepowiedzieć

habe ich es dir nicht vorausgesagt?

czy nie przepowiedziałem ci tego?

vora̱u̱s|zahlen GLAG. preh. glag.

vorauszahlen

płacić [dov. obl. za‑] z góry

50 Euro vorauszahlen

zapłacić z góry 50 euro

vora̱u̱s|bestimmen* GLAG. preh. glag.

vorausbestimmen

przeznaczać [dov. obl. przeznaczyć] z góry

vora̱u̱sblickend PRID.

vorausblickend

patrzący w przyszłość

vora̱u̱s|datieren* GLAG. preh. glag.

vorausdatieren

postdatować

vora̱u̱s|schicken GLAG. preh. glag.

1. vorausschicken (losschicken):

jdn vorausschicken

posyłać [dov. obl. posłać] kogoś przodem

das Gepäck vorausschicken

wysyłać [dov. obl. wysłać] bagaż wcześniej

2. vorausschicken (sagen):

eine Warnung vorausschicken (Redner, Autor)

skierować na wstępie ostrzeżenie

vorausschicken, dass ...

zaznaczyć na wstępie, że...

vora̱u̱sgesetzt [fo​ˈraʊsgəzɛtst] PRID.

vorausgesetzt[, dass ...]

zakładając[, że...]

vorausgesetzt, es klappt!

zakładając, że się uda!

vora̱u̱s|berechnen* GLAG. preh. glag.

vorausberechnen

obliczać [dov. obl. obliczyć] z góry

vora̱u̱ssehbar PRID.

voraussehbar

przewidywalny