Prevodi za „vorgekeimt“ v slovarju nemško » poljski

vo̱rgeheizt PRID.

vorgeheizt

wcześniej rozgrzany [lub nagrzany]

vo̱rgefertigt [ˈ-gəfɛrtɪçt] PRID.

vorgefertigt

prefabrykowany

vo̱r|geben GLAG. preh. glag. irr

1. vorgeben pog. (nach vorn geben):

etw vorgeben

podawać [dov. obl. podać] coś do przodu

2. vorgeben (vorschützen):

er gab vor, krank gewesen zu sein

tłumaczył [lub zasłaniał] się tym, że był chory

er gab dringende Geschäfte vor

utrzymywał, że miał nie cierpiące zwłoki interesy

er gab vor, nichts gewusst zu haben

utrzymywał, że nic nie wiedział

3. vorgeben (festlegen):

jdm eine Frist vorgeben

wyznaczać [dov. obl. wyznaczyć] komuś termin

4. vorgeben ŠPORT (jdm einen Vorsprung geben):

jdm vorgeben

dawać [dov. obl. dać] komuś fory pog.

vo̱r|gehen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vorgehen (nach vorne gehen):

an die Tafel vorgehen

podchodzić [dov. obl. podejść] do tablicy

2. vorgehen (vorausgehen):

vorgehen

iść [dov. obl. pójść] naprzód

3. vorgehen (zu schnell gehen):

[fünf Minuten] vorgehen (Uhr)

śpieszyć się [pięć minut]

4. vorgehen (Priorität haben):

vorgehen

mieć pierwszeństwo

die Sicherheit geht vor

bezpieczeństwo sr. spol ma priorytet

5. vorgehen (vorrücken):

gegen jdn/etw vorgehen (Polizei, Truppen)

występować [dov. obl. wystąpić] przeciw komuś/czemuś

6. vorgehen (sich abspielen):

was geht hier vor?

co tu się dzieje?

was mag wohl in ihr vorgehen?

co też ona sobie myśli?

er begriff nicht, was um ihn herum vorging

on nie rozumie, co się działo wokół niego

7. vorgehen (verfahren):

vorgehen brutal, energisch, schlau

postępować [dov. obl. postąpić]

ich werde gerichtlich gegen ihn vorgehen

wystąpię przeciwko niemu do sądu

sie ging streng/entschieden vor

ona postąpiła ostro/stanowczo

vo̱rgefasstpren. pravopis [ˈ-gəfast] PRID., vo̱rgefaßtst. pravopis PRID.

vorgefasst Meinung, Plan, Urteil:

vorgefasst

z góry powzięty

vo̱rgeblich [ˈ-geːplɪç] PRID.

vorgeblich

rzekomy

ạbgefeimt [ˈapgəfaɪmt] PRID.

abgefeimt Gauner

cwany pog.

abgefeimt Methode

przebiegły

ụngereimt PRID.

1. ungereimt Vers:

ungereimt

nierymowany

2. ungereimt (verworren):

ungereimt

niedorzeczny

vo̱rgelagert PRID.

einer Sache daj. vorgelagert sein

znajdować się [lub być położonym] przed czymś

Vo̱rgesetzte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SAM. mf dekl wie prid.

Vorgesetzte

przełożony(-a) m. spol (ž. spol)

Vo̱rgabezeit <‑, ‑en> SAM. ž. spol WIRTSCH

Vorgabezeit

czas m. spol dopuszczalny

Vo̱rgehen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Vorgehen

postępowanie sr. spol

gerichtliches Vorgehen

postępowanie sądowe

vo̱rgestern PRISL.

1. vorgestern:

vorgestern

przedwczoraj

vorgestern Abend

przedwczoraj wieczorem

vorgestern Nacht

przedwczoraj nocą

2. vorgestern fig, a. slabš. pog.:

von vorgestern

nie na czasie

von vorgestern (antiquiert)

niedzisiejszy

vo̱rgestrig PRID.

1. vorgestrig (von vorgestern):

vorgestrig

przedwczorajszy

2. vorgestrig a. slabš. pog. (überholt):

vorgestrig

przestarzały

vo̱r|gucken GLAG. nepreh. glag. pog.

vorgucken (Mensch)

spoglądać w przód

vorgucken (Gegenstand)

wyglądać [spod czegoś]

I . vo̱rgängig [ˈ-gɛŋɪç] PRID. švic.

vorgängig

poprzedni

vorgängig

uprzedni

II . vo̱rgängig [ˈ-gɛŋɪç] PRISL. švic.

vorgängig

poprzednio

vorgängig

uprzednio

vo̱r|gaukeln [ˈ-gaʊkəln] GLAG. preh. glag.

jdm etw vorgaukeln

mamić [lub łudzić] kogoś czymś

vo̱r|greifen GLAG. nepreh. glag. irr

1. vorgreifen (nach vorn greifen):

vorgreifen

sięgać [dov. obl. sięgnąć] do przodu

2. vorgreifen (jdm zuvorkommen):

jdm vorgreifen

uprzedzać [dov. obl. uprzedzić] kogoś

3. vorgreifen (etw vorwegnehmen):

vorgreifen

antycypować

dem Ergebnis vorgreifen

przewidywać [dov. obl. przewidzieć] wynik

4. vorgreifen (zu schnell handeln):

einem Beschluss vorgreifen

wyprzedzać [dov. obl. wyprzedzić] decyzję

einer Entscheidung vorgreifen

uprzedzać rozstrzygnięcie