Prevodi za „vorkörnen“ v slovarju nemško » poljski

vo̱r|kommen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vorkommen:

vorkommen (passieren) (Fehler)

występować [dov. obl. wystąpić]

vorkommen (Zwischenfall)

zdarzać [dov. obl. zdarzyć] się

es kommt vor, dass ...

zdarza się, że...

das kommt schon mal vor

to się już zdarzyło

so etwas ist mir noch nie vorgekommen!

coś takiego jeszcze mi się nie przydarzyło!

das wird nicht wieder vorkommen

to się już więcej nie zdarzy

oft vorkommen

często występować [lub zdarzać się]

das kommt in der besten Familie vor pog.

to się zdarza nawet w najlepszej rodzinie

2. vorkommen (anzutreffen sein):

vorkommen

występować

diese Pflanze/Krankheit kommt nur in Asien vor

ta roślina ž. spol /choroba ž. spol występuje tylko w Azji

das Wort kommt in dem Text nur einmal vor

ten wyraz m. spol pojawia się w tekście tylko raz

3. vorkommen (erscheinen):

vorkommen

wydawać [dov. obl. wydać] się

das kommt mir komisch vor

wydaje mi się to dziwne

das kommt dir nur so vor

tobie tylko tak się wydaje

dieses Lied kommt ihm bekannt vor

ta piosenka ž. spol wydaje mu się znajoma

sie kommt mir bekannt vor

wydaje mi się, że ją znam

sich daj. dumm vorkommen

czuć [dov. obl. po‑] się głupio

ich komme mir vor wie ein Idiot

czuję się jak idiota m. spol

du kommst dir wohl sehr schlau vor?

myślisz, że jesteś bardzo szczwany?

wie kommst du mir eigentlich vor? pog.

na co ty sobie pozwalasz!

wie kommst du mir eigentlich vor? pog.

jak śmiesz! pog.

4. vorkommen (nach vorn kommen):

ans Fenster vorkommen

podchodzić [dov. obl. podejść] do okna

hinter etw daj. vorkommen

ukazywać [dov. obl. ukazać] się zza czegoś

hinter dem Vorhang vorkommen

ukazywać się zza zasłony

vo̱r|warnen GLAG. preh. glag.

jdn [vor etw] vorwarnen

ostrzegać [dov. obl. ostrzec] kogoś zawczasu [przed czymś]

Vo̱rkommen¹ <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol (das Auftreten: von Erregern, Pflanzen, Krankheit)

Vorkommen

występowanie sr. spol

vo̱r|kauen GLAG. preh. glag.

1. vorkauen Nahrung:

vorkauen

przeżuwać [dov. obl. przeżuć]

2. vorkauen pog. (erklären):

jdm etw vorkauen

podawać [dov. obl. podać] komuś coś na tacy

jdm etw vorkauen

klarować [dov. obl. wy‑] komuś coś fig pog.

vo̱r|knöpfen GLAG. preh. glag. pog.

sich daj. jdn vorknöpfen

brać [dov. obl. wziąć] kogoś w obroty

sich daj. jdn vorknöpfen

zmywać [dov. obl. zmyć] komuś głowę fig pog.

den Burschen werde ich mir mal vorknöpfen

zmyję temu smarkaczowi głowę fig pog.

ạn|spornen GLAG. preh. glag.

1. anspornen (antreiben):

anspornen Pferd

spinać [dov. obl. spiąć] ostrogami

2. anspornen (anfeuern):

jdn anspornen etw zu tun

zachęcać [dov. obl. zachęcić] kogoś do zrobienia czegoś

jdn zu größeren Leistungen anspornen

zachęcać kogoś do większych osiągnięć

erlẹrnen* GLAG. preh. glag.

etw erlernen

nauczyć się czegoś

I . erzụ̈rnen* [ɛɐ̯​ˈtsʏrnən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

erzürnen

gniewać [dov. obl. roz‑]

II . erzụ̈rnen* [ɛɐ̯​ˈtsʏrnən] GLAG. povr. glag. ur. jez.

sich über jdn/etw erzürnen

rozzłościć się na kogoś/coś

entkẹrnen* GLAG. preh. glag.

1. entkernen:

entkernen Kirsche, Pfirsich, Olive

drylować

entkernen Apfel, Birne

usuwać [dov. obl. usunąć] gniazda nasienne

entkernen Orange

usunąć pestki

2. entkernen ARHIT.:

entkernen

rozgęszczać [dov. obl. rozgęścić] zabudowę

verba̱llhornen* [fɛɐ̯​ˈbalhɔrnən] GLAG. preh. glag.

verballhornen

przedobrzyć w poprawianiu pog.

Vo̱rkommnis <‑ses, ‑se> SAM. sr. spol

Vorkommnis

zdarzenie sr. spol

Vorkommnis (unangenehm)

zajście sr. spol

keine besonderen Vorkommnisse!

żadnych niezwykłych wydarzeń!

vor|turnen GLAG.

Geslo uporabnika

vorturnen (Turnübungen vormachen) preh. glag. ŠPORT

zademonstrować ćwiczenie

jdm eine Übung vorturnen prim.

zademonstrować komuś ćwiczenia

der Sportlehrer hat vorgeturnt prim.

nauczyciel wf-u pokazał nam jak wykonywać ćwiczenia

jdm vorturnen (vor Zuschauern turnen) nepreh. glag.

występować przed kimś