Prevodi za „Ambitionen“ v slovarju poljsko » nemški

ambitnie [ambitɲe] PRISL.

ambitnie

ambitioniert

ambitnie

strebsam

ambitnie zarysowany plan

ambitionierter Plan m. spol

ambitny [ambitnɨ] PRID.

1. ambitny (dumny):

ambitny

stolz

był zbyt ambitny, aby zapytać o radę

er war zu stolz, um um Rat zu fragen

2. ambitny (mający wysokie aspiracje):

ambitny

ehrgeizig

ambitny

strebsam

ambitny

ambitioniert

ambitny polityk

ambitionierter Politiker m. spol

3. ambitny (wymagający wysiłku):

ambitny

ambitioniert

ambitny

ehrgeizig

ambitny

hochfliegend

ambitny

hochstrebend

ambitny plan

ehrgeiziger Plan m. spol

4. ambitny (wartościowy pod względem artystycznym):

ambitny

ambitioniert

ambitny

anspruchsvoll

kino ambitne

ambitioniertes Kino sr. spol

ambitny program festiwalu

ambitioniertes Festivalprogramm sr. spol

ambicjonalny [ambitsjonalnɨ] PRID.

ambicjonalny

ehrgeizig

ambicjonalny

ambitiös t. slabš.

ze względów ambicjonalnych kupić drogi samochód

aus Geltungssucht slabš.

ze względów ambicjonalnych nie zapytać o radę

aus [falschem] Stolz

ze względów ambicjonalnych potrzebować piedziędzy

aus Prestigegründen [o. Repräsentationsgründen]

ambicjonalnie [ambitsjonalɲe] PRISL.

ambicjonalnie

ehrgeizig

ambicjonalnie

aus Ehrgeiz

ambicjonalnie

ambitiös t. slabš.

ambicjonalnie

ruhmsüchtig slabš.

ambicjonalnie

streberisch slabš.

traktować coś ambicjonalnie

Ehrgeiz entwickeln

traktować coś ambicjonalnie

mit Ehrgeiz an eine Sache herangehen

traktować coś ambicjonalnie

etw aus Ehrgeiz um seiner selbst willen tun

ambiwalentny [ambivalentnɨ] PRID. ur. jez.

ambiwalentny

ambivalent

mieć ambiwalentny stosunek do czegoś

ein ambivalentes Verhältnis zu etw haben

ambiwalentne odczucia

ambivalente Empfindungen ž. spol mn.

ambit <rod. ‑u, mn. ‑y> [ambit] SAM. m. spol

ambit ARHIT.:

ambit

[Kloster]kreuzgang m. spol

ambit kościoła

der Kreuzgang der Kirche

fraza:

brać coś na ambit pog.

alle Mühe daransetzen

brać coś na ambit pog.

ein Ziel unter allen Umständen erreichen wollen

ambient <rod. ‑u, brez mn. > [ambjent] SAM. m. spol GLAS.

ambient (gatunek muzyki elektronicznej)

Ambient m. spol

ambient (gatunek muzyki elektronicznej)

Ambient-Musik ž. spol

ambona <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [ambona] SAM. ž. spol

1. ambona (kazalnica):

ambona

Kanzel ž. spol

głosić kazanie z ambony

von der Kanzel predigen

spaść z ambony pog.

in den Vermeldungen erwähnt werden (Verkündigung des Aufgebots der eigenen Trauung von der Kanzel)

2. ambona (w lesie):

ambona

Hochsitz m. spol

ambona

Hochstand m. spol

czatować na ambonie

im Hochsitz auf der Lauer liegen

3. ambona (występ skalny):

ambona

Felsvorsprung m. spol