Prevodi za „Crucii“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

drucik <rod. ‑a, mn. ‑i> [drutɕik] SAM. m. spol

drucik pomanjš. od drut

drucik

Drähtchen sr. spol

glej tudi drut , drut

drut² <rod. ‑u [lub ‑a], mn. ‑y> [drut] SAM. m. spol nav. v mn. (do robótek)

drut

Stricknadel ž. spol

robić na drutach

stricken

drut¹ <rod. ‑u, mn. ‑y> [drut] SAM. m. spol

1. drut (cienki pręt metalowy):

drut

Draht m. spol

drut kolczasty

Stacheldraht m. spol

drut miedziany

Kupferdraht m. spol

pogoda jak drut pog.

Bilderbuchwetter sr. spol pog.

prosty jak drut (niewykrzywiony)

schnurgerade pog.

prosty jak drut (łatwy)

kinderleicht

to jest proste jak drut

das ist ein Kinderspiel sr. spol

2. drut (telegraf):

drut

Telegrafendraht m. spol

drut

Telegrafenleitung ž. spol

ciągnąć druty

Telegrafenleitungen ziehen

cucić <cuci; pret. cuć> [tsutɕitɕ] GLAG. preh. glag.

cucić

wiederbeleben

cucić

wieder zu sich daj. bringen

czucie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [tʃutɕe] SAM. sr. spol

czucie

Gefühl sr. spol

czucie

Empfindung ž. spol

druciak <rod. ‑a, mn. ‑i> [drutɕak] SAM. m. spol pog.

druciak

Topfreiniger m. spol [aus Stahlwolle]

cruise <rod. cruise’a, mn. cruise’y> [krus] SAM. m. spol

1. cruise VOJ. (pocisk):

cruise

Cruise-Missile sr. spol

2. cruise (podróż):

cruise

Kreuzfahrt ž. spol

crack¹ <rod. ‑u, brez mn. > [krak] SAM. m. spol (krystalizowana kokaina)

crack

Crack sr. spol

zażywać crack

Crack nehmen

bucik <rod. ‑a, mn. ‑i> [butɕik] SAM. m. spol

1. bucik (mały but):

bucik

Stiefelchen sr. spol

bucik

Schühchen sr. spol

dziecięce buciki

Kinderstiefel m. spol mn.

2. bucik (but o krótkiej cholewie):

bucik

Stiefelette ž. spol

sznurowany bucik

Schnürschuh m. spol

filcowy bucik

Filzschuh m. spol

nucić <‑ci; dov. obl. za‑> [nutɕitɕ] GLAG. preh. glag.

nucić

summen

nucić

trällern

nucić melodię

eine Melodie summen

żucie <rod. ‑ia, brez mn. > [ʒutɕe] SAM. sr. spol

żucie

Kauen sr. spol

guma do żucia

Kaugummi m. spol lub sr. spol

kłucie <rod. ‑ia, brez mn. > [kwutɕe] SAM. sr. spol

kłucie

Stechen sr. spol

czuć kłucie w boku

Seitenstechen haben

I . ocucać <‑ca; pret. ‑aj> [otsutsatɕ], ocucić [otsutɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

ocucać

zu sich daj. bringen

ocucić kogoś zimną wodą

jdn mit kaltem Wasser zu sich bringen

II . ocucać <‑ca; pret. ‑aj> [otsutsatɕ], ocucić [otsutɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

ocucać

zu sich daj. kommen

minęło kilka minut zanim się ocucił

es vergingen einige Minuten, ehe er zu sich kam

okucie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [okutɕe] SAM. sr. spol

1. okucie (dekoracyjne):

okucie

Zierbeschlag m. spol

srebrne okucia

Silberbeschläge m. spol mn.

2. okucie TEH.:

okucie

Beschlag m. spol

rzucić [ʒutɕitɕ]

rzucić dov. obl. od rzucać

glej tudi rzucać

I . rzucać <‑ca; dov. obl. rzucić> [ʒutsatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rzucać (miotać, ciskać):

rzucać piłkę, kamień, kostkę

werfen

rzucić kotwicę

Anker werfen

rzucić kotwicę

vor Anker gehen

rzuć broń! VOJ.

Waffe fallen lassen!

rzucać monetą

mit der Münze werfen

to nie rzuca mnie na kolana pog.

das reißt mich nicht vom Hocker pog.

2. rzucać (kierować):

rzucać spojrzenie

werfen

rzucać spojrzenie

lenken

rzucić okiem na coś

auf etw tož. einen Blick werfen

rzucić czar/urok na kogoś

jdn behexen

rzucić podejrzenie na kogoś

auf jdn einen Verdacht werfen [o. fallen lassen]

3. rzucać (porzucać):

rzucać rodzinę, dom, chłopaka

verlassen

rzucać palenie, wódkę, pracę

aufgeben

4. rzucać (mówić):

rzucać uwagę, słówko

in den Raum werfen

rzucać uwagę, słówko

fallen lassen

rzucać pytanie

aufwerfen

rzucać oskarżenia pod czyimś adresem

jdm Vorwürfe an den Kopf werfen

II . rzucać <‑ca; dov. obl. rzucić> [ʒutsatɕ] GLAG. nepreh. glag.

rzucać (trząść) (autobus, samochód)

durchgerüttelt werden

III . rzucać <‑ca; dov. obl. rzucić> [ʒutsatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rzucać (miotać się):

rzucać

sich tož. hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

rzucać

sich tož. werfen

rzucać

sich tož. stürzen

rzucać się na łóżko

sich tož. aufs Bett werfen

nie rzuca się w oczy

das fällt [o. springt] nicht ins Auge

nie rzuca się w oczy

das fällt nicht auf

3. rzucać pog. (oburzać się):

nie rzucaj się!

reg dich ab! pog.

4. rzucać (ściskać kogoś):

rzucać się komuś na szyję

jdm um den Hals fallen

5. rzucać (napadać):

rzucić się na kogoś z nożem

sich tož. mit einem Messer auf jdn werfen [o. stürzen]

rzucić się na kogoś z nożem

jdn mit einem Messer angreifen

6. rzucać (odskakiwać):

rzucać się do ucieczki

die Flucht ergreifen

rzucik <rod. ‑a, mn. ‑i> [ʒutɕik] SAM. m. spol pog. (drobny wzór)

rzucik

Kleinmuster sr. spol

sweter z pięknym rzucikiem

Pullover m. spol mit einem schönen Kleinmuster