Prevodi za „Minen“ v slovarju poljsko » nemški

miner <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [miner] SAM. m. spol

miner VOJ., TEH.

Minenräumer m. spol

Marek jest doświadczonym minerem

Marek ist ein erfahrener Minenräumer

mineta <rod. ‑ty, brez mn. > [mineta] SAM. ž. spol vulg. (seks oralny)

mineta

Cunnilingus m. spol

minjan <rod. ‑u, mn. ‑y> [miɲjan] SAM. m. spol REL.

minjan

Minjan m. spol

miocen <rod. ‑u, brez mn. > [mjotsen] SAM. m. spol GEOGR.

miocen

Miozän sr. spol

minia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [miɲa] SAM. ž. spol KEM.

minia

Mennige ž. spol

minka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [minka] SAM. ž. spol

minka pomanjš. od mina

minka

Miene ž. spol

nadąsana minka

grimmige Miene

zrobić słodką/niewinną minkę

eine süße/unschuldige Miene machen

mieć skwaszoną minkę

eine säuerliche Miene machen

glej tudi mina

mina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [mina] SAM. ž. spol

1. mina (wyraz twarzy):

mina

Miene ž. spol

mina

Gesichtsausdruck m. spol

mina niewiniątka

unschuldiges Gesicht sr. spol

robić dobrą minę do złej gry

gute Miene zum bösen Spiel machen

nadrabiać miną

sich daj. nichts anmerken lassen

nadrabiać miną

eigene Verwirrung zu überspielen suchen

nadrabiać miną

keine Miene verziehen

robić [lub stroić] miny

Grimassen schneiden

mina mu zrzedła

er wurde kleinlaut

mina mu zrzedła

er machte ein langes Gesicht

mina mu zrzedła

er machte ein Gesicht wie drei [o. sieben] Tage Regenwetter

2. mina (bomba):

mina

Mine ž. spol

mina przeciwpancerna

Panzermine ž. spol

minus² <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑y> [minus] SAM. m. spol

minus (wada):

minus

Minus sr. spol

fraza:

zmienić się na minus

sich zu seinem Nachteil verändern

zapisać coś komuś na minus

jdm etw negativ anrechnen

masz u mnie [duży] minus! pog.

du hast bei mir ein großes Minus!

minąć [minoɲtɕ]

minąć dov. obl. od mijać

glej tudi mijać

I . mijać <mija; dov. obl. minąć> [mijatɕ] GLAG. preh. glag. (ominąć)

mijać coś/kogoś (idąc)

an jdm/etw vorbeigehen

mijać coś/kogoś (jadąc)

an jdm/etw vorbeifahren

kara cię nie minie

du kommst nicht unbestraft [o. straflos] davon

kara cię nie minie

du wirst der Strafe nicht entkommen

II . mijać <mija; dov. obl. minąć> [mijatɕ] GLAG. nepreh. glag.

mijać (upływać) (czas)

vergehen

mijać (upływać) (czas)

verstreichen ur. jez.

mijać (ból)

nachlassen

mijać (ból)

abklingen

fraza:

minąć jak z bicza trzasł

wie im Fluge vergehen

III . mijać <mija; dov. obl. minąć> [mijatɕ] GLAG. povr. glag.

1. mijać:

mijać (idąc)

aneinander vorbeigehen

mijać (jadąc)

aneinander vorbeifahren

minęliśmy się [o kilka minut]

wir haben uns [um einige Minuten] verpasst

2. mijać (rozmijać się):

to się mija z celem

das verfehlt das Ziel

to się mija z celem

das geht am Ziel vorbei

minąć się z powołaniem

seinen Beruf verfehlen

mijać się z prawdą (człowiek)

nicht die reine Wahrheit sagen

mijać się z prawdą (informacja)

nicht der Wahrheit entsprechen

minor [minor] SAM. m. spol nesprem. GLAS.

minor

Moll sr. spol

minor

Moll-Tonart ž. spol

minóg <rod. minoga, mn. minogi> [minuk] SAM. m. spol ZOOL.

minóg

Neunauge sr. spol

minerał <rod. ‑u, mn. ‑y> [mineraw] SAM. m. spol

minerał

Mineral sr. spol

minerały skałotwórcze

Fels auf der Erdkruste bildendes Mineral

minarecik <rod. ‑a, mn. ‑i> [minaretɕik] SAM. sr. spol, minaret [minaret] SAM. m. spol <rod. ‑u, mn. ‑y> ARHIT.

minarecik

Minarett sr. spol

mincerz [mintseʃ] SAM. m. spol

mincerz → mincarz

glej tudi mincarz

mincarz <rod. ‑a, mn. ‑e> [mintsaʃ] SAM. m. spol ZGOD.

1. mincarz (człowiek zajmujący się mincarstwem):

mincarz

Münzer m. spol

2. mincarz (zarządca mennicy królewskiej):

mincarz

Schatzmeister m. spol

miniony [miɲonɨ] PRID. ur. jez.

miniony

vergangen

w minionym roku

im vergangenen Jahr

w minionym roku

vergangenen Jahres

minivan <rod. ‑u, mn. ‑y> [miɲivan] SAM. m. spol AVTO.

minivan

Minivan m. spol