Prevodi za „Parkallee“ v slovarju poljsko » nemški

parkanik <rod. ‑u, mn. ‑i> [parkaɲik] SAM. m. spol pog.

parkanik pomanjš. od parkan

glej tudi parkan

parkan <rod. ‑u, mn. ‑y> [parkan] SAM. m. spol pog.

parkan

[Sichtschutz]zaun m. spol

parka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [parka] SAM. ž. spol pog.

1. parka (zakochani):

parka

[Liebes]paar sr. spol

2. parka (dwoje dzieci):

parka

zwei Kinder ntpl (ein Junge und ein Mädchen)

3. parka (dwoje zwierząt):

parka

Paar sr. spol

parka

Pärchen sr. spol

parkan <rod. ‑u, mn. ‑y> [parkan] SAM. m. spol pog.

parkan

[Sichtschutz]zaun m. spol

parkiet <rod. ‑u, mn. ‑y> [parkjet] SAM. m. spol

1. parkiet (posadzka):

parkiet

Parkett sr. spol

2. parkiet (miejsce do tańca):

parkiet

Tanzfläche ž. spol

wyjść na parkiet

auf die Tanzfläche gehen

3. parkiet EKON:

parkiet

Parkett sr. spol

parkiet

Börsenverkehr m. spol

perkalik <rod. ‑u, mn. ‑i> [perkalik] SAM. m. spol

perkalik

[bedruckter] Perkal m. spol

dziewczyna odziana w perkalik

ein in [bedruckten] Perkal gekleidetes Mädchen sr. spol

perkalowy [perkalovɨ] PRID.

perkalowy

Perkal-

perkalowa spódnica

Rock m. spol aus Perkal

parkać się <‑ka się; pret. ‑aj się> [parkatɕ ɕe] GLAG. povr. glag.

parkać się → parzyć

glej tudi parzyć

I . parzyć <‑rzy dov. obl. po‑> [paʒɨtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. parzyć:

parzyć (być zbyt gorącym) (herbata, potrawa)

zu heiß sein

2. parzyć:

parzyć (przygrzewać) (słońce)

brennen

parzyć (przygrzewać) (słońce)

sengen

parzyć (piec) (piasek)

brennen

3. parzyć:

parzyć (wywoływać podrażnienie) (meduza, pokrzywa)

brennen

II . parzyć <‑rzy> [paʒɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. parzyć (oddziaływać gorącem):

parzyć

verbrühen

parzyć

verbrennen

piasek parzy stopy

der Sand m. spol verbrennt die Füße

a mnie to ani ziębi, ani parzy pog.

das ist mir ganz gleich [o. egal]

2. parzyć < dov. obl. s‑> (zalewać wrzątkiem):

parzyć kapustę

abbrühen

parzyć pomidory

abwellen

3. parzyć < dov. obl. za‑> (zaparzać):

parzyć herbatę, kawę, napar

aufgießen

parzyć herbatę, kawę, napar

aufbrühen

III . parzyć <‑rzy> [paʒɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. parzyć < dov. obl. po‑> <[lub s‑]>:

parzyć (zostać oparzonym) (człowiek)

sich tož. verbrühen

2. parzyć:

parzyć (łączyć się w pary) (zwierzęta)

sich tož. paaren

zwierzęta parzą się wiosną

die Tiere ntpl paaren sich im Frühling

parkowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [parkovaɲe] SAM. sr. spol

parkowanie

Parken sr. spol

„ parkowanie zabronione”

„Parken verboten“

par excellence [par ekselaw̃s] (w całym tego słowa znaczeniu)

par excellence

par excellence

Szekspir jest par excellence dramaturgiem

Shakespear ist ein Dramatiker m. spol par excellence