poljsko » nemški

poljski)

gwoździk: samostalnik
gwoździarka: samostalnik
rozdziać
rozdział: samostalnik
zagwozdka: samostalnik
podrozdział: samostalnik
przygważdżać: prehodni glagol
dziadzia: samostalnik
rozdzialik: samostalnik
rozdziawiać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
gwoli: predlog
pozdzierać
rozdzielać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
rozdzierać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
rozdziewać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
rozdziobać: prehodni glagol

Ogledujete si podobne rezultate: gwoździk , gwoździarka , rozdział , rozdziać , zagwozdka , podrozdział , rozdziobać , rozdziewać , rozdzierać , rozdzielać , pozdzierać , gwoli , rozdziawić , rozdzialik , dziadzia in przygwoździć

gwoździk <rod. ‑a, mn. ‑i> [gvoʑdʑik] SAM. m. spol

gwoździk

kleiner [Metall]stift m. spol

gwoździk

Nagel m. spol

gwoździarka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [gvoʑdʑarka] SAM. ž. spol TEH.

gwoździarka

Drahtstiftpresse ž. spol

rozdziać [rozdʑatɕ]

rozdziać dov. obl. od rozdziewać

glej tudi rozdziewać

I . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. preh. glag. przest (rozbierać)

rozdziewać

entkleiden

rozdziewać

ausziehen

II . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. povr. glag. przest (rozbierać się)

rozdziewać

sich entkleiden

rozdziewać

sich ausziehen

rozdział <rod. ‑u, mn. ‑y> [rozdʑaw] SAM. m. spol

1. rozdział (część książki):

rozdział

Kapitel sr. spol

osobny rozdział

ein anderes Kapitel

2. rozdział (podział):

rozdział

Aufteilung ž. spol

rozdział

Verteilung ž. spol

rozdział kosztów

Kostenverteilung ž. spol

3. rozdział (rozgraniczenie):

rozdział

Trennung ž. spol

rozdział

Teilung ž. spol

rozdział kościoła od państwa

Trennung von Kirche und Staat

sądowy rozdział majątkowy PRAVO

gerichtliche Gütertrennung ž. spol

4. rozdział fig. ur. jez. (etap w rozwoju czegoś):

rozdział

Kapitel sr. spol

rozdział

Abschnitt m. spol

rozdział w historii teatru

ein Kapitel [o. Abschnitt] in der Geschichte des Theaters

5. rozdział ur. jez. (niezgoda):

rozdział

Trennung ž. spol

rozdział w rodzinie

Trennung in der Familie

zagwozdka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zagvostka] SAM. ž. spol pog. (trudność)

zagwozdka

Knacknuss ž. spol pog.

podrozdział <rod. ‑u, mn. ‑y> [podrozdʑaw] SAM. m. spol TIPOGRAF.

podrozdział

Unterkapitel sr. spol

podrozdział książki

das Unterkapitel eines Buches

przygważdżać <‑dża> [pʃɨgvaʒdʒatɕ], przygwoździć [pʃɨgvoʑdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

przygważdżać

annageln ur. jez.

przygważdżać

fesseln pog.

dziadzia <rod. dziadzi, mn. dziadziowie> [dʑadʑa] SAM. m. spol

dziadzia → dziadzio

glej tudi dziadzio

dziadzio <rod. ‑adzia, mn. ‑adziów> [dʑadʑo] SAM. m. spol pog.

dziadzio

Opi m. spol

rozdzialik <rod. ‑u, mn. ‑i> [rozdʑalik] SAM. m. spol pog.

rozdzialik

[kurzes] Kapitel sr. spol

I . rozdziawiać <‑ia; pret. ‑aj> [rozdʑavjatɕ], rozdziawić [rozdʑavitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. (otwierać szeroko)

rozdziawiać

aufsperren

fraza:

rozdziawiać gębę

den Mund aufsperren

II . rozdziawiać <‑ia; pret. ‑aj> [rozdʑavjatɕ], rozdziawić [rozdʑavitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (otwierać się)

rozdziawiać

sich aufsperren

gwoli [gvoli] PREDL. ur. jez. przest

gwoli

wegen

gwoli

spotkali się gwoli wyjaśnienia problemu

sie trafen sich, um das Problem zu klären

pozdzierać [pozdʑeratɕ]

pozdzierać dov. obl. od zdzierać

glej tudi zdzierać

I . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. zdzierać (zrywać):

zdzierać plakaty

abreißen

2. zdzierać (zużywać):

zdzierać odzież, zelówki

abtragen

zdzierać odzież, zelówki

zerreißen pog.

zdzierać opony

abfahren

zedrzeć głos

sich tož. heiß reden

II . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

zdzierać z kogoś

jdn ausnehmen pog.

fraza:

zdzierać z kogoś skórę

jdm das Fell über die Ohren ziehen

III . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

zdzierać (zużywać się) (odzież, zelówki)

abgetragen [o. zerrissen pog. ] sein

zdzierać (opony)

abgefahren sein

I . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. preh. glag.

II . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. povr. glag.

rozdzielać (grupa ludzi)

sich tož. [ver]teilen

rozdzielać (droga)

sich tož. gabeln

rozdzielać (tory kolejowe)

auseinander gehen

I . rozdzierać <‑ra; dov. obl. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

rozdzierać < dov. obl. na‑>:

rozdzierać

aufreißen

rozdzierać

zerreißen

fraza:

coś rozdziera komuś serce

etw bricht jdm das Herz

rozdzierać nad czymś szaty

über etw daj. ein Klagelied anfangen [o. anstimmen]

II . rozdzierać <‑ra; dov. obl. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozdzierać (pękać):

rozdzierać

aufreißen

rozdzierać

platzen

2. rozdzierać pog. (krzyczeć):

rozdzierać

brüllen pog.

rozdzierać

schreien

I . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. preh. glag. przest (rozbierać)

rozdziewać

entkleiden

rozdziewać

ausziehen

II . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. povr. glag. przest (rozbierać się)

rozdziewać

sich entkleiden

rozdziewać

sich ausziehen

rozdziobać [rozdʑobatɕ] dov. obl., rozdziobywać [rozdʑobɨvatɕ] <‑buje> GLAG. preh. glag. dov. obl.

rozdziobać

zerstücken ur. jez.

rozdziobać

zerstückeln

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Podczas ekshumacji stwierdzono, że śmierć spowodowana została przebiciem głowy przy pomocy gwoździa. pl.wikipedia.org

Po usunięciu łusek zostają uwidocznione ujścia mieszków (objaw gwoździa tapicera). pl.wikipedia.org

Obecnie ponad 30 kościołów chlubi się posiadaniem relikwii świętego gwoździa. pl.wikipedia.org

Miał jakoby „niezgrabne ręce”, a jego matka z tego względu nigdy nie pozwalała mu na wbicie nawet jednego gwoździa. pl.wikipedia.org

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „gwoździa“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

gwoździk <rod. ‑a, mn. ‑i> [gvoʑdʑik] SAM. m. spol

gwoździarka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [gvoʑdʑarka] SAM. ž. spol TEH.

rozdziać [rozdʑatɕ]

rozdziać dov. obl. od rozdziewać

glej tudi rozdziewać

I . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. preh. glag. przest (rozbierać)

II . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. povr. glag. przest (rozbierać się)

rozdział <rod. ‑u, mn. ‑y> [rozdʑaw] SAM. m. spol

1. rozdział (część książki):

2. rozdział (podział):

3. rozdział (rozgraniczenie):

4. rozdział fig. ur. jez. (etap w rozwoju czegoś):

5. rozdział ur. jez. (niezgoda):

zagwozdka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zagvostka] SAM. ž. spol pog. (trudność)

podrozdział <rod. ‑u, mn. ‑y> [podrozdʑaw] SAM. m. spol TIPOGRAF.

przygważdżać <‑dża> [pʃɨgvaʒdʒatɕ], przygwoździć [pʃɨgvoʑdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

dziadzia <rod. dziadzi, mn. dziadziowie> [dʑadʑa] SAM. m. spol

dziadzia → dziadzio

glej tudi dziadzio

dziadzio <rod. ‑adzia, mn. ‑adziów> [dʑadʑo] SAM. m. spol pog.

rozdzialik <rod. ‑u, mn. ‑i> [rozdʑalik] SAM. m. spol pog.

I . rozdziawiać <‑ia; pret. ‑aj> [rozdʑavjatɕ], rozdziawić [rozdʑavitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. (otwierać szeroko)

fraza:

II . rozdziawiać <‑ia; pret. ‑aj> [rozdʑavjatɕ], rozdziawić [rozdʑavitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (otwierać się)

gwoli [gvoli] PREDL. ur. jez. przest

pozdzierać [pozdʑeratɕ]

pozdzierać dov. obl. od zdzierać

glej tudi zdzierać

I . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. zdzierać (zrywać):

2. zdzierać (zużywać):

II . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

fraza:

III . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

I . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozdzielać (dzielić całość na części):

2. rozdzielać (rozdawać):

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

3. rozdzielać (rozgraniczać):

II . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. povr. glag.

I . rozdzierać <‑ra; dov. obl. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

rozdzierać < dov. obl. na‑>:

fraza:

II . rozdzierać <‑ra; dov. obl. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozdzierać (pękać):

2. rozdzierać pog. (krzyczeć):

I . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. preh. glag. przest (rozbierać)

II . rozdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. rozdziać> [rozdʑevatɕ] GLAG. povr. glag. przest (rozbierać się)

rozdziobać [rozdʑobatɕ] dov. obl., rozdziobywać [rozdʑobɨvatɕ] <‑buje> GLAG. preh. glag. dov. obl.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj