Prevodi za „miefig“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

mienie <rod. ‑ia, brez mn. > [mjeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

mienie

Gut sr. spol

mienie

Habe ž. spol

mienie osobiste

persönliches Gut

mienie osobiste

Habe

mienie nieruchome PRAVO

nicht bewegliches Gut

mielić [mjelitɕ]

mielić → mleć

glej tudi mleć

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli dov. obl. ze‑> [mletɕ] GLAG. preh. glag.

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] GLAG. nepreh. glag.

mleć ozorem [lub językiem] pog.

plappern pog.

I . mienić <mieni; pret. mień> [mjeɲitɕ] GLAG. preh. glag. (nazywać kogoś lub coś)

mienić

nennen

mienili go wybitnym twórcą

sie nannten ihn einen hervorragenden Künstler

II . mienić <mieni; pret. mień> [mjeɲitɕ] GLAG. povr. glag.

1. mienić przest (uważać się za):

mienić się kimś/czymś

sich tož. für jdn/etw halten

2. mienić (błyszczeć się):

mienić

schillern

mienić

flimmern

3. mienić (przybierać różne barwy):

spódnica mieni się barwami tęczy

der Rock m. spol nimmt die Farben eines Regenbogens an

miernie [mjerɲe] PRISL. ur. jez.

miernie

mittelmäßig

miernie malować

mittelmäßig malen

mielina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [mjelina] SAM. ž. spol BIOL.

mielina

Myelin sr. spol

miernik <rod. ‑a, mn. ‑i> [mjerɲik] SAM. m. spol

1. miernik ur. jez. (wartość: czasu, pracy):

miernik

Maß sr. spol

2. miernik fig. ur. jez. (kryterium: rozwoju, sukcesu):

miernik

Maßstab m. spol

miernik

Kriterium sr. spol

3. miernik:

miernik METEOROL., TEH.

Messer m. spol

miernik METEOROL., TEH.

Messgerät sr. spol

miech <rod. ‑a, mn. ‑y> [mjex] SAM. m. spol

1. miech TEH.:

miech

Blasebalg m. spol

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech FOTO.:

miech

Balgen m. spol

miecz <rod. ‑a, mn. ‑e> [mjetʃ] SAM. m. spol

1. miecz (broń):

miecz

Schwert sr. spol

miecz rycerski

Ritterschwert sr. spol

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide fig.

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert sr. spol

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie preg.

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken m. spol

miecz

Kopfband sr. spol

miecz

Wickelband sr. spol

miecz

Bug m. spol

3. miecz NAVT.:

miecz

Schwert sr. spol

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits

miedź <rod. ‑edzi, brez mn. > [mjetɕ] SAM. ž. spol KEM.

miedź

Kupfer sr. spol

mieść <miecie; pret. mieć> [mjeɕtɕ] GLAG. preh. glag., nepreh. glag. (rzucać czymś drobnym)

mieść

fegen

mieść

blasen

miedza <rod. ‑dzy, mn. ‑dze> [mjedza] SAM. ž. spol

miedza

Feldrain m. spol

fraza:

tłumaczyć coś komuś jak chłop krowie na miedzy

jdm etw ausführlich und geduldig erklären

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

mielec <rod. ‑lca, mn. ‑lce> [mjelets] SAM. m. spol

1. mielec BOT. (trawa pastewna):

mielec

Rohrglanzgras sr. spol

2. mielec ZOOL. (żołądek ptaków):

mielec

Muskelmagen m. spol

I . miewać <‑wa> [mjevatɕ] GLAG. preh. glag. (mieć od czasu do czasu)

miewać ochotę, bóle, kłopoty

ab und zu [o. hin und wieder] haben

II . miewać <‑wa> [mjevatɕ] GLAG. povr. glag. (czuć się)

miewać

sich tož. fühlen

jak się miewasz?

wie geht es dir?

I . mierny [mjernɨ] PRID. ur. jez.

mierny

mittelmäßig

II . mierny <rod. ‑nego, mn. ‑ne> [mjernɨ] SAM. m. spol prid. sklan. obl. (ocena)

mierny

mangelhaft

dostać mierny z odpowiedzi

ein „mangelhaft” für die Antworten bekommen