Prevodi za „obligen“ v slovarju poljsko » nemški

oblig <rod. ‑u, mn. ‑i> [oblik] SAM. m. spol

1. oblig:

oblig EKON, FINAN.

Schuldschein m. spol ž. spol

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit ž. spol ur. jez.

oblig

Pflicht ž. spol

obligo [obligo] SAM. sr. spol nesprem.

obligo FINAN., TRG.

Obligo sr. spol

obligo kredytowe

Kreditobligo sr. spol

oblicze <rod. ‑cza, mn. ‑cza> [oblitʃe] SAM. sr. spol

1. oblicze ur. jez. (twarz):

oblicze

Antlitz sr. spol ur. jez.

oblicze

Gesicht sr. spol

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci fig.

dem Tod ins Gesicht sehen fig. [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m. spol

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

I . oblizać [oblizatɕ] dov. obl., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> GLAG. preh. glag.

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] dov. obl., oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> GLAG. povr. glag.

oblizać sobie palce/usta

sich daj. die Finger/Lippen [ab]lecken

oblec¹ [oblets]

oblec dov. obl. od oblegać

glej tudi oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw tož. umringen

oblegać coś

sich tož. um etw drängen

oblader <rod. ‑dra, mn. ‑dry> [oblader] SAM. m. spol nav. v mn. (rodzaj deski)

oblader

Schwarte ž. spol

oblader

Schwartling m. spol