Prevodi za „obligen“ v slovarju nemško » poljski

ọbliegen* [ɔp​ˈliːgən] GLAG. brezos. irr ur. jez.

etw obliegt jdm

coś jest czyimś obowiązkiem [lub ciąży na kimś]

ihm/ihr obliegt diese schwierige Aufgabe

do niego/niej należy to trudne zadanie sr. spol

die Beweislast obliegt dem Kläger

dostarczenie sr. spol dowodów winy należy do powoda

ihr oblag die Auswahl der Kandidaten

do niej należał wybór m. spol kandydatów

obliga̱t [obli​ˈgaːt] PRID.

1. obligat ur. jez.:

obligat (erforderlich)

niezbędny

obligat (erforderlich)

nieodzowny

obligat (unvermeidlich)

nieunikniony

obligat (unvermeidlich)

nieuchronny

2. obligat MUS:

obligat

z towarzyszeniem

o̱bige(r, s) PRID. attr

obige

powyższa(-y, -e)

obige Preise gelten nur für die Sommersaison

powyższe ceny ž. spol mn. obowiązują tylko w sezonie letnim

der/die Obige

powyższy/powyższa

das Obige

powyższe

das Obige

wyżej wymienione

I . ạb|legen GLAG. preh. glag.

1. ablegen a. SPIEL (hinlegen):

ablegen

odkładać [dov. obl. odłożyć]

die Spieler legen die Karten ab

gracze m. spol mn. odkładają karty

2. ablegen (archivieren):

ablegen Akten

archiwizować [dov. obl. z‑]

3. ablegen (ausziehen):

ablegen Hut, Mantel

zdejmować [dov. obl. zdjąć]

4. ablegen fig (aufgeben, überwinden):

ablegen Scheu

pokonywać [dov. obl. pokonać]

ablegen Gewohnheit

wyzbywać [dov. obl. wyzbyć] się

Vorurteile ablegen

wyzbyć się uprzedzeń

5. ablegen (leisten):

Geständnis ablegen

przyznawać [dov. obl. przyznać] się

Eid ablegen

składać [dov. obl. złożyć] przysięgę

die Beichte ablegen

spowiadać się [dov. obl. wy‑]

über etw Rechenschaft ablegen

zdawać [dov. obl. zdać] sprawę z czegoś

eine Prüfung ablegen

składać [dov. obl. złożyć] egzamin

6. ablegen ZOOL.:

ablegen Eier, Laich

składać [dov. obl. złożyć]

II . ạb|legen GLAG. nepreh. glag.

1. ablegen (Schiff):

ablegen

wypływać [dov. obl. wypłynąć]

vom Hafen ablegen

wypływać [dov. obl. wypłynąć] z portu

2. ablegen (die Kleidung ausziehen):

ablegen

rozbierać [dov. obl. rozebrać] się

bitte, legen Sie ab!

proszę się rozebrać!

O̱bligo <‑s, ‑s> SAM. sr. spol WIRTSCH

Obligo

obligo sr. spol

Obligo

zobowiązanie sr. spol

Obligo

poręczenie sr. spol

ohne Obligo

bez zobowiązania

e̱i̱gen [ˈaɪgən] PRID.

1. eigen (jdm zugehörend):

eigen Zimmer, Haus, Auto, Verantwortung

własny

er besitzt kein eigenes Land

on nie posiada własnej ziemi

etw mit eigenen Augen gesehen haben

widzieć coś na własne oczy

sein eigener Herr sein

być sam sobie panem

eigener Wechsel FINAN.

weksel m. spol własny

im eigenen Namen und für eigene Rechnung TRG.

we własnym imieniu i na własny rachunek

2. eigen (ganz persönlich):

eigen Meinung

swój

in eigener Person

we własnej osobie

eine eigene Ansichten haben

mieć osobiste poglądy

3. eigen (separat):

eigen Bad, Eingang

osobny

4. eigen (typisch):

eigen

właściwy

jdm eigen sein

być charakterystycznym dla kogoś

mit allem ihr eigenen Charme

z właściwym jej urokiem

er antwortete mit dem ihm eigenen Zynismus

odpowiedział z właściwym sobie cynizmem

5. eigen (eigenartig):

eigen Reiz, Schönheit

swoisty

eigen Reiz, Schönheit

osobliwy

sie ist sehr eigen

ona jest bardzo oryginalna [lub specyficzna]

6. eigen REG (pingelig):

eigen

skrupulatny

eigen

pedantyczny

in etw daj. eigen sein

być drobiazgowym w czymś

E̱i̱gen <‑s, ‑> SAM. sr. spol ur. jez. (Besitz, Eigentum)

etw sein Eigen nennen

posiadać coś

etw sein Eigen nennen

mieć coś na własność

sich daj. etw zu Eigen machen

przywłaszczyć sobie coś

sich daj. etw zu Eigen machen

objąć coś w posiadanie

I . ge̱i̱gen GLAG. nepreh. glag. pog.

geigen

grać [dov. obl. za‑] na skrzypcach

II . ge̱i̱gen GLAG. preh. glag. fig pog.

jdm seine Meinung geigen

wygarnąć komuś swoje zdanie pog.

I . ne̱i̱gen [ˈnaɪgən] GLAG. nepreh. glag.

zu etw daj. neigen

być skłonnym [lub skłaniać się] do czegoś

zu Erkältungen neigen

łatwo się przeziębiać

zu Übergewicht neigen

mieć skłonności do nadwagi

er neigt dazu, anderen Recht zu geben

jest skłonny przyznawać innym rację

sie neigt zu der Ansicht, dass ...

[ona] skłania się do poglądu, że...

II . ne̱i̱gen [ˈnaɪgən] GLAG. preh. glag.

1. neigen (beugen):

neigen Kopf, Oberkörper

pochylać [dov. obl. pochylić]

2. neigen (schräg halten):

neigen Flasche, Glas

przechylać [dov. obl. przechylić]

III . ne̱i̱gen [ˈnaɪgən] GLAG. povr. glag.

1. neigen (sich beugen):

neigen

pochylać [dov. obl. pochylić] się

2. neigen (schräg abfallen):

der Hang neigt sich zur See

zbocze sr. spol opada ku morzu

3. neigen (schräg stehen):

sich [zur Seite] neigen (Schiff)

przechylać [dov. obl. przechylić] się [na bok]

sich nach links neigen

przechylić się na lewo

4. neigen ur. jez. (enden):

der Tag neigt sich zu Ende

dzień m. spol chyli się ku końcowi

I . ze̱i̱gen [ˈtsaɪgən] GLAG. preh. glag.

1. zeigen (hinweisen auf):

[jdm] etw zeigen

pokazywać [dov. obl. pokazać] [komuś] coś

ich zeige dir, wie man das macht

pokażę ci, jak to się robi

dir werd’ ich’s zeigen! pog.

już ja ci pokażę! pog.

dem hab ich’s gezeigt! pog.

pokazałem mu, gdzie raki m. spol mn. zimują pog.

2. zeigen (im Fernsehen, im Kino bringen):

zeigen

nadawać [dov. obl. nadać]

zeigen

pokazywać [dov. obl. pokazać ]pog.

im Kino zeigen sie den neuen Film von ...

w kinie wyświetlają nowy film [w reżyserii]...

3. zeigen (zum Ausdruck bringen):

Interesse zeigen

okazywać [dov. obl. okazać] zainteresowanie

sie zeigte ihm, was sie von ihm hielt

pokazała mu, co o nim sądzi

4. zeigen (beweisen):

der Versuch zeigt, dass ...

eksperyment m. spol dowodzi, że...

hier kann er zeigen, was er gelernt hat

tu [on] może pokazać, czego się nauczył

nun zeig mal, was du kannst! pog.

no pokaż, co potrafisz! pog.

5. zeigen:

zeigen (darstellen) (Foto)

ukazywać [dov. obl. ukazać]

zeigen (darstellen) (Foto)

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

6. zeigen (anzeigen):

10° C zeigen (Thermometer)

wskazywać [dov. obl. wskazać] 10° C

II . ze̱i̱gen [ˈtsaɪgən] GLAG. nepreh. glag.

1. zeigen (deuten):

auf jdn/etw zeigen

wskazywać [dov. obl. wskazać] na kogoś/coś

die Leute zeigen schon mit dem Finger auf dich

ludzie m. spol mn. wytykają cię już palcami pog.

zeig mal!

pokaż!

2. zeigen (weisen):

nach Norden zeigen (Nadel)

wskazywać [dov. obl. wskazać] na północ

sie zeigt nach rechts

[ona] wskazuje na prawo [lub prawą stronę]

3. zeigen (erkennen lassen):

zeigen, dass ... (Vorfall, Rede)

pokazywać [dov. obl. pokazać] , że...

III . ze̱i̱gen [ˈtsaɪgən] GLAG. povr. glag.

1. zeigen:

zeigen (sich sehen lassen) (Person, Tier)

pokazywać [dov. obl. pokazać] się

er zeigt sich heute von seiner besten Seite

[on] pokazuje się dziś ze swojej najlepszej strony

mit ihm kann man sich überall zeigen

z nim można się wszędzie pokazać

die Mannschaft zeigte sich wieder in ihrer alten Form

zespół m. spol zaprezentował się znowu w swojej dawnej formie

am Himmel zeigen sich die ersten Sterne

na niebie ukazują się pierwsze gwiazdy ž. spol mn.

2. zeigen (sich erweisen):

sich verständnisvoll zeigen

okazywać [dov. obl. okazać] się wyrozumiałym

er hat sich als guter Freund gezeigt

okazał się dobrym przyjacielem

wie kann ich mich Ihnen erkenntlich zeigen?

jak mogę się panu/pani odwdzięczyć?

3. zeigen (sich herausstellen):

es zeigt sich, dass ...

okazuje się, że...

ob ich Recht habe, wird sich bald zeigen

czy mam rację, to się wkrótce okaże

das wird sich zeigen

to się okaże

Re̱i̱gen <‑s, ‑> [ˈraɪgən] SAM. m. spol

Reigen

korowód m. spol

fraza:

den Reigen beschließen (enden) ur. jez.

być na szarym końcu pog.

den Reigen eröffnen (den Anfang machen) ur. jez.

rozpoczynać [dov. obl. ropocząć] [coś czymś]

den Reigen eröffnen (den Anfang machen) ur. jez.

otwierać [dov. obl. otworzyć] [coś czymś]

I . ste̱i̱gen <steigt, stieg, gestiegen> [ˈʃtaɪgən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. steigen (klettern):

auf eine Leiter steigen

wchodzić [dov. obl. wejść] na drabinę

auf einen Berg steigen

wspinać [dov. obl. wspiąć] się na górę

2. steigen (aufsitzen):

aufs Fahrrad steigen

wsiadać [dov. obl. wsiąść] na rower

aufs Pferd steigen

dosiadać [dov. obl. dosiąść] konia

(absitzen) vom Fahrrad steigen

zsiadać [dov. obl. zsiąść] z roweru

3. steigen (einsteigen):

in den Zug steigen

wsiadać [dov. obl. wsiąść] do pociągu

(aussteigen) aus dem Auto steigen

wysiadać [dov. obl. wysiąść] z samochodu

sie stiegen aus dem Zug

wysiedli z pociągu

4. steigen:

steigen (sich in die Luft erheben) (Nebel, Ballon)

wznosić [dov. obl. wznieść] się

er lässt seinen Drachen steigen

on puszcza latawca

5. steigen pog. (sich begeben):

aus der Wanne steigen

wychodzić [dov. obl. wyjść] z wanny

aus dem Bett steigen

wyjść z łóżka

mit jdm ins Bett steigen pog.

pójść z kimś do łóżka

6. steigen:

steigen (sich erhöhen) (Aktie)

rosnąć

[um drei Prozent] steigen

wzrastać [dov. obl. wzrosnąć] [o trzy procent]

etw steigt im Preis/Wert

coś zyskuje na cenie/wartości

7. steigen fig:

steigen (ansteigen) (Fieber)

rosnąć

steigen (anwachsen) (Spannung)

narastać [dov. obl. narosnąć]

die Stimmung steigt

napięcie sr. spol potęguje się

dadurch ist er in meiner Achtung gestiegen

przez to zyskał w moich oczach

die Tränen stiegen ihr in die Augen

łzy ž. spol mn. napłynęły jej do oczu

der Wein/der Erfolg ist ihr zu Kopf gestiegen

wino sr. spol /sukces m. spol uderzyło/uderzył jej do głowy

8. steigen pog. (stattfinden):

die Party steigt [bei ihr]

impreza ž. spol jest [u niej] pog.

II . ste̱i̱gen <steigt, stieg, gestiegen> [ˈʃtaɪgən] GLAG. preh. glag. +sein (hinaufgehen)

die Treppen steigen

wchodzić [dov. obl. wejść] po schodach

Antige̱n <‑s, ‑e> [ˈantigeːn] SAM. sr. spol MED.

Antigen

antygen m. spol

I . mä̱ßigen [ˈmɛːsɪgən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

mäßigen Schritt

zwalniać [dov. obl. zwolnić]

mäßigen Ungeduld, Zorn

hamować [dov. obl. po‑]

mäßigen Stimme

tonować [dov. obl. s‑]

mäßigen Worte

ważyć

II . mä̱ßigen [ˈmɛːsɪgən] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. mäßigen (maßvoller werden):

sich in daj. [o. bei] etw mäßigen

zachowywać [dov. obl. zachować] w czymś umiar

mäßige dich in deiner Wortwahl!

uważaj, co mówisz!

2. mäßigen:

mäßigen (nachlassen) (Sturm, Orkan)

uspokoić się

mäßigen (Regen)

słabnąć [dov. obl. o‑]

nö̱tigen [ˈnøːtɪgən] GLAG. preh. glag.

1. nötigen (drängen):

jdn [zu etw] nötigen

zmuszać [dov. obl. zmusić] kogoś [do czegoś]

jdn zum Bleiben nötigen

zmusić kogoś do pozostania

2. nötigen PRAVO (zwingen):

nötigen

przymuszać [dov. obl. przymusić]

sie ist zur Mittäterschaft genötigt worden

została przymuszona do współudziału [w przestępstwie]

3. nötigen (veranlassen):

die Krankheit nötigte sie die Reise zu verschieben

została zmuszona przesunąć podróż z powodu choroby

durch das Gewitter sah er sich genötigt das Treffen abzusagen

z powodu burzy poczuł się zmuszony odwołać spotkanie

tä̱tigen [ˈtɛːtɪgən] GLAG. preh. glag. form

tätigen Einkäufe

dokonywać [dov. obl. dokonać]

tätigen Anruf

wykonać

tätigen Geschäft

zawrzeć

u̱re̱i̱gen [ˈuːɐ̯​ˈʔaɪgən] PRID. (persönlich, privat)

ureigen

własny

das ist in Ihrem ureigenen Interesse

to w pańskim własnym interesie

das ist meine ureigene Angelegenheit

to moja i tylko moja sprawa ž. spol

li̱e̱gen <liegt, lag, gelegen> [ˈliːgən] GLAG. nepreh. glag. +haben o južnem., avstr., CH: sein

1. liegen:

liegen (ruhen) (Person)

leżeć

auf dem Bett liegen

leżeć na łóżku

auf dem Rücken/auf dem Bauch liegen

leżeć na plecach/na brzuchu

bequem liegen

leżeć wygodnie

hart/weich liegen

leżeć miękko/twardo

[noch] im Bett liegen

być [jeszcze] w łóżku

im Krankenhaus liegen

leżeć w szpitalu

im Liegen

na leżąco

die Römer aßen im Liegen

Rzymianie jadali [dov. obl. jedli] na leżąco

vom langen Liegen tat ihr der Rücken weh

od długiego leżenia bolały ją plecy mn.

der Wein muss liegen

wino sr. spol musi leżakować

er liegt ihr zu Füßen

on leży jej u stóp

2. liegen (herumliegen):

auf dem Tisch liegt ein Buch

na stole leży książka

der Tisch liegt voller Bücher

na stole leży mnóstwo sr. spol książek

es liegt Schnee

spadł śnieg m. spol

es lag kein Schnee

nie było śniegu

auf den Bergen liegt Schnee

w górach leży śnieg m. spol

der Stoff liegt in Bahnen zu 1,25 Meter

tkanina ž. spol jest składowana w belach o szerokości 1,25 m

auf dem ersten Platz liegen

zajmować [dov. obl. zająć] pierwsze miejsce

das liegt auf dem Weg

to leży po drodze

ganz hinten liegen

zajmować końcową pozycję

der Preis liegt zwischen zehn und zwölf Euro

cena ž. spol waha się od dziesięciu do dwunastu euro

das liegt in der Zukunft

to kwestia ž. spol czasu

die Prüfung liegt noch vor mir

egzamin m. spol jest jeszcze przede mną

das lag nicht in meiner Absicht

nie miałem takiego zamiaru

das Essen liegt mir schwer im Magen

mam ciężki żołądek m. spol od jedzenia

in Führung liegen

być na prowadzeniu

nahe liegen fig (Verdacht, Vermutung)

nasuwać się

der Gedanke liegt nahe, dass ... fig

nasuwa się myśl es liegt nahe, dass sie uns besuchen kommt , że...

der Gedanke liegt nahe, dass ... fig

można przypuszczać, że ona przyjdzie nas odwiedzić

nahe liegend sein fig

zrozumiały

das ist doch nahe liegend! fig

przecież to zrozumiałe!

aus nahe liegenden Gründen fig

ze zrozumiałych powodów

näher liegen fig

być oczywistym

was liegt näher als ...? fig

cóż jest bardziej oczywiste niż...?

3. liegen (sich befinden):

liegen

być położonym

das Appartement/der Ort liegt idyllisch

apartament m. spol /miejscowość ž. spol ma przepiękne położenie

das Zimmer liegt zur Straße

pokój m. spol jest położony od strony ulicy

das Zimmer liegt nach Süden

pokój wychodzi na południe

dieser Ort liegt in Frankreich

ta miejscowość leży we Francji

wo liegt Durango?

gdzie leży Durango?

an der Elbe liegen

nad Łabą

an der Hauptstraße liegen

przy głównej ulicy

tief liegend (Gelände)

nisko położony m. spol

tief liegend (Augen)

głęboko osadzony

die Betonung liegt auf der ersten/letzten Silbe

akcent m. spol pada na pierwszą/ostatnią sylabę

4. liegen (gefallen):

Sprachen liegen ihm

[on] lubi uczyć się języków

Englisch liegt mir nicht

angielski mi nie leży

seine Art liegt mir nicht

nie odpowiada mi jego sposób bycia

nichts liegt mir ferner, als dich zu beleidigen

w żadnym wypadku nie miałem zamiaru cię obrazić

5. liegen (begraben sein):

[im Grab] liegen

spoczywać [w grobie]

er liegt in Weimar

jego grób m. spol znajduje się w Weimarze

6. liegen NAVT.:

am Kai liegen

cumować przy nabrzeżu

im Hafen liegen

stać w porcie

7. liegen (zu handhaben sein):

der Federhalter liegt gut in der Hand

pióro sr. spol jest poręczne

der Wagen liegt gut auf der Straße

samochód m. spol dobrze się trzyma podłoża

8. liegen (abhängen von):

an jdm/etw liegen

zależeć od kogoś/czegoś

woran liegt es?

od czego to zależy?

das liegt daran, ob ...

to zależy od tego, czy...

an wem liegt das?

czyja to wina ž. spol ?

an wem liegt das?

od kogo to zależy?

an mir soll es nicht liegen!

nie będę stawiać przeszkód!

es liegt ganz allein an [o. bei] dir liegen

to zależy tylko od ciebie

es liegt in eurem Ermessen, ob ...

od waszej oceny zależy, czy...

der Unterschied liegt darin, dass ...

różnica ž. spol tkwi w tym, że

so wie die Dinge liegen ...

tak, jak się rzeczy ž. spol mn. [lub sprawy ž. spol mn. ] mają...

9. liegen (wichtig sein):

ihm liegt viel/nichts an ihr

zależy/nie zależy mu na niej

ihr liegt viel/nicht viel daran

zależy/nie zależy jej na tym

es liegt mir viel/nichts daran

zależy/ nie zależy mi na tym

mir liegt viel daran, dass ihr kommt

bardzo mi zależy, żebyście przyszli

10. liegen (zufallen):

die Verantwortung/Schuld liegt bei dir

[ty] ponosisz odpowiedzialność/winę

das liegt ganz bei dir

to zależy tylko od ciebie

die Entscheidung liegt bei euch

decyzja ž. spol należy do was

auf ihm [o. seinen Schultern] liegt eine große Verantwortung

na nim [lub jego barkach] spoczywa ogromna odpowiedzialność ž. spol

glej tudi gelegen

I . gele̱gen [gə​ˈleːgən] GLAG. nepreh. glag.

gelegen pp von liegen

II . gele̱gen [gə​ˈleːgən] PRID.

1. gelegen (passend):

gelegen

dogodny

gelegen Zeitpunkt

stosowny

gelegen Anlass

odpowiedni

2. gelegen (befindlich):

gelegen

położony

gut/zentral gelegen

położony w dobrym miejscu/w centrum

einsam gelegen sein (Haus)

być położonym w ustronnym miejscu

III . gele̱gen [gə​ˈleːgən] PRISL. (passend)

der Besuch kommt mir gelegen/nicht [sehr] gelegen

ta wizyta ž. spol jest mi na rękę/[trochę] nie na rękę

Ihr Angebot kommt mir sehr gelegen

pańska oferta ž. spol bardzo mi odpowiada

mir ist viel/wenig daran gelegen, dass ...

bardzo/mało mi na tym zależy, aby...

ihr ist [sehr] daran gelegen, dass ...

[bardzo] jej na tym zależy, aby...

o̱ben [ˈoːbən] PRISL.

1. oben (in der Höhe):

oben

na górze

ganz oben

na samej górze

oben links/rechts

na górze po lewej/prawej [stronie]

nach oben

do góry

nach oben

na górę

oben im Schrank

u góry w szafie

oben auf dem Regal

u góry na regale

oben auf dem Baum

na drzewie

oben auf der Liste

na początku listy

dort oben

tam na górze

bis oben [hin] voll sein

być pełnym [aż] po brzegi

von oben bis unten

od góry do dołu

jdn von oben bis unten mustern

mierzyć [dov. obl. z‑] kogoś od góry do dołu [lub od stóp do głów]

sich oben ohne sonnen šalj. pog.

opalać się toples[s]

jdn von oben herab ansehen

patrzeć na [lub traktować] kogoś z góry

er behandelt die Leute von oben herab

[on] traktuje ludzi z góry

ihr steht es bis oben pog.

[ona] ma tego po dziurki w nosie pog.

2. oben (an der Oberseite):

das Sofa ist oben etwas abgewetzt

kanapa ž. spol jest z wierzchu trochę wytarta

[hier] oben!

[tu] na wierzchu!

mit der Vorderseite nach oben

przednią stroną do góry

3. oben (an der Wasseroberfläche):

nach oben kommen (Taucher)

wypływać [dov. obl. wypłynąć] na powierzchnię [wody]

[wieder] oben sein (Taucher)

być [znów] na powierzchni

4. oben (in einem oberen Stockwerk):

nach oben gehen

iść [dov. obl. pójść] na górę

den Stuhl nach oben tragen

zanosić [dov. obl. zanieść] krzesło na górę

5. oben (in sehr großer Höhe):

mit der Seilbahn nach oben fahren

wjeżdżać [dov. obl. wjechać] kolejką linową na górę

6. oben pog. (auf höherer Ebene):

oben

w wyższych sferach

nach oben wollen

chcieć się wybić

die da oben

ci na górze

das kommt von oben

to przyszło z góry [lub od najwyższych władz]

das wird oben entschieden

o tym decyduje się na górze

nach Jahren harten Trainings war sie oben

po latach ciężkich treningów znalazła się w czołówce

7. oben (vorher):

siehe oben

patrz wyżej

oben erwähnt [o. genannt]

wyżej wymieniony

aus oben erwähnten Gründen

z wyżej wymienionych powodów

wie oben erwähnt

jak wyżej wymieniono

8. oben pog. (im Norden):

oben in Schleswig-Holstein

na północy w Szlezwiku-Holsztynie

(nach Norden) oben nach Schleswig-Holstein

na północ do Szlezwiku-Holsztynu

einigen GLAG.

Geslo uporabnika

einigen preh. glag.

zjednoczyć

einigen preh. glag.

ujednolicać

sich dauerhaft einigen

zawierać stałe porozumienie

sich gütlich einigen

porozumiewać się polubownie

sich auf friedlichem Wege einigen

dojść do porozumienia na drodze pokojowej