poljsko » nemški

Prevodi za „obstacle“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

obstawiać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
obstawać: neprehodni glagol
obstawa: samostalnik
obstalunek: samostalnik
obstąpić: prehodni glagol
obstalować: prehodni glagol
obstrzał: samostalnik
obstrzyc: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
obstukać: prehodni glagol
obstrukcja: samostalnik
obstrzelać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
obsada: samostalnik
obsiać
obsrać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
obszar: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: obstawa , obstawać , obstawić , obstalunek , obstawiać , obszar , obsrać , obsiać , obsada , obstrzelać , obstrukcja , obstukać , obstrzyc , obstrzał , obstalować in obstąpić

I . obstawiać <‑ia> [opstavjatɕ], obstawić [opstavitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

II . obstawiać <‑ia> [opstavjatɕ], obstawić [opstavitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog. (otaczać się)

obstawiać

sich tož. umstellen [o. umgeben]

obstawiać się bibelotami

sich mit Krimskrams umgeben

obstawać <‑taje> [opstavatɕ] GLAG. nepreh. glag.

obstawać przy czymś

auf etw tož. bestehen [o. beharren] ur. jez.

obstawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [opstava] SAM. ž. spol

1. obstawa (straż: więźnia):

obstawa

Aufsicht ž. spol

ludzie z obstawy

Leute mn. von der Aufsicht

ludzie z obstawy

Wärter m. spol mn.

2. obstawa (ochrona: ważnej osoby):

obstawa

Geleit sr. spol

obstawa

Leibwächter m. spol mn.

obstalunek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [opstalunek] SAM. m. spol przest

obstalunek

Bestellung

garnitur zrobiony na obstalunek

auf Bestellung gefertigter Anzug m. spol

obstąpić [opstompitɕ] dov. obl., obstępować [opstempovatɕ] <‑puje> GLAG. preh. glag.

obstąpić kogoś kręgiem

jdn umringen

obstalować [opstalovatɕ] dov. obl., obstalowywać [opstalovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. preh. glag. przest (zamówić wykonanie czegoś)

obstalować

bestellen

obstalować

in Auftrag geben

obstalował marynarkę i spodnie u krawca

er bestellte beim Schneider ein Jackett und eine Hose

obstalować kozaki u szewca

beim Schuster Stiefel bestellen

obstrzał <rod. ‑u, mn. ‑y> [opstʃaw] SAM. m. spol

obstrzał

Beschuss m. spol

linia obstrzału

Schusslinie ž. spol

fraza:

być pod obstrzałem

unter Beschuss stehen

I . obstrzyc [opstʃɨts] dov. obl., obstrzygać [opstʃɨgatɕ] <‑ga; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag. pog.

obstrzyc

die Haare schneiden

obstrzyc kogoś za krótko

jdm die Haare zu kurz schneiden

obstrzyc pudla

einem Pudel das Fell schneiden

obstrzyc pudla

einen Pudel scheren

siostra mnie obstrzygła

meine Schwester ž. spol hat mit dir Haare geschnitten

II . obstrzyc [opstʃɨts] dov. obl., obstrzygać [opstʃɨgatɕ] <‑ga; pret. ‑aj> GLAG. povr. glag. pog.

1. obstrzyc (ostrzyc się):

obstrzyc

sich daj. die Haare schneiden

2. obstrzyc (zostać ostrzyżonym):

obstrzyc

sich daj. die Haare schneiden lassen

raz w miesiącu chodzi się obstrzyc

ein Mal im Monat geht er zum Friseur

obstukać [opstukatɕ] dov. obl., obstukiwać [opstukivatɕ] <‑kuje; pret. ‑kuj> GLAG. preh. glag. pog.

obstukać

abklopfen

obstukiwał ściany w łazience

er klopfte die Wände im Badezimmer ab

obstrukcja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [opstruktsja] SAM. ž. spol

1. obstrukcja MED.:

obstrukcja

Obstipation ž. spol

obstrukcja

[Stuhl]verstopfung ž. spol

2. obstrukcja POLIT.:

obstrukcja

Obstruktion ž. spol

I . obstrzelać [opstʃelatɕ] dov. obl., obstrzeliwać [opstʃelivatɕ] <‑wuje; pret. ‑wuj> GLAG. preh. glag.

1. obstrzelać (długo strzelać):

obstrzelać

beschießen

napastnicy obstrzelali wóz opancerzony

die Angreifer m. spol mn. beschossen den Panzerwagen

2. obstrzelać RUD.:

obstrzelać

sprengen

II . obstrzelać [opstʃelatɕ] dov. obl., obstrzeliwać [opstʃelivatɕ] <‑wuje; pret. ‑wuj> GLAG. povr. glag. pog. (strzelać do siebie nawzajem)

obstrzelać

aufeinander schießen

obstrzelać

sich tož. [o. einander] beschießen

oddziały obstrzeliwały się przez kilka godzin

die Abteilungen ž. spol mn. beschossen einander einige Stunden lang

obsada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [opsada] SAM. ž. spol

1. obsada brez mn. (powierzenie stanowiska):

obsada

Besetzung ž. spol

dokonać obsady stanowiska

die Stelle besetzen

2. obsada (załoga):

obsada

Mannschaft ž. spol

obsada

Crew ž. spol

3. obsada (personel):

obsada

Belegschaft ž. spol

obsada

Personal sr. spol

obsada baru

die Barangestellten mn.

4. obsada brez mn.:

obsada FILM, GLED.

[Rollen]besetzung ž. spol

znakomita obsada

hervorragende Besetzung

5. obsada TEH.:

obsada

Halter m. spol [o. Träger] [eines Aufsatzes] m. spol

6. obsada:

obsada ZOOL., TEH.

Besatz m. spol

obsada ZOOL., TEH.

Bestand m. spol

obsiać [opɕatɕ]

obsiać dov. obl. od obsiewać

glej tudi obsiewać

I . obsiewać <‑wa; dov. obl. obsiać> [opɕevatɕ] GLAG. preh. glag. AGR.

obsiewać

besäen

obsiewać

aussäen

obsiewać

einsäen

obsiewać pole żytem

Roggen auf dem Feld aussäen

obsiewać działkę trawą

Parzelle mit Gras einsäen

II . obsiewać <‑wa; dov. obl. obsiać> [opɕevatɕ] GLAG. povr. glag.

obsiewać

sich tož. [durch Samen] verbreiten

I . obsrać [opsratɕ] dov. obl., obsrywać [opsrɨvatɕ] <‑wa; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag. vulg.

1. obsrać:

obsrać

vollscheißen vulg.

obsrać

vollkacken pog.

gołębie często obsrywają mi parapet

die Tauben ž. spol mn. kacken mir oft das Fensterbrett voll

2. obsrać fig. (obmówić kogoś):

obsrać

jdn schlecht machen

obsrać

über jdn [ab]lästern pog.

obsrywać innych za ich plecami

hinter jds Rücken über ihn ablästern

II . obsrać [opsratɕ] dov. obl., obsrywać [opsrɨvatɕ] <‑wa; pret. ‑aj> GLAG. povr. glag. vulg.

1. obsrać:

obsrać

sich tož. vollscheißen [o. vollkacken] [o. einscheißen] vulg.

2. obsrać fig.:

obsrać

übereinander ablästern pog.

obsrać

sich tož. [o. einander] schlecht machen

obszar <rod. ‑u, mn. ‑y> [opʃar] SAM. m. spol

1. obszar (przestrzeń):

obszar

Raum m. spol

obszar

Bereich m. spol

obszar bezodpływowy

abflussloses Gebiet sr. spol

obszar drukowania RAČ.

Druckbereich m. spol

obszar powstawania kosztów EKON

Kostenbereich m. spol

obszar wyszukiwania RAČ.

Suchbereich m. spol

obszar zastosowania

Anwendungsbereich m. spol

znaczną część obszaru zajmują lasy

Wälder m. spol mn. nehmen einen großen Teil des Gebietes ein

2. obszar (terytorium):

obszar

Gebiet sr. spol

obszar

Territorium sr. spol

na obszarze państwa

innerhalb des Staatsgebiets

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „obstacle“ v slovarju poljsko » nemški

I . obstawiać <‑ia> [opstavjatɕ], obstawić [opstavitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. obstawiać (otoczyć wojskiem, policją):

2. obstawiać pog. (w grach hazardowych):

3. obstawiać ŠPORT:

II . obstawiać <‑ia> [opstavjatɕ], obstawić [opstavitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog. (otaczać się)

obstawać <‑taje> [opstavatɕ] GLAG. nepreh. glag.

obstawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [opstava] SAM. ž. spol

1. obstawa (straż: więźnia):

2. obstawa (ochrona: ważnej osoby):

obstalunek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [opstalunek] SAM. m. spol przest

obstąpić [opstompitɕ] dov. obl., obstępować [opstempovatɕ] <‑puje> GLAG. preh. glag.

obstalować [opstalovatɕ] dov. obl., obstalowywać [opstalovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. preh. glag. przest (zamówić wykonanie czegoś)

obstrzał <rod. ‑u, mn. ‑y> [opstʃaw] SAM. m. spol

fraza:

I . obstrzyc [opstʃɨts] dov. obl., obstrzygać [opstʃɨgatɕ] <‑ga; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag. pog.

II . obstrzyc [opstʃɨts] dov. obl., obstrzygać [opstʃɨgatɕ] <‑ga; pret. ‑aj> GLAG. povr. glag. pog.

1. obstrzyc (ostrzyc się):

2. obstrzyc (zostać ostrzyżonym):

obstukać [opstukatɕ] dov. obl., obstukiwać [opstukivatɕ] <‑kuje; pret. ‑kuj> GLAG. preh. glag. pog.

obstrukcja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [opstruktsja] SAM. ž. spol

1. obstrukcja MED.:

2. obstrukcja POLIT.:

I . obstrzelać [opstʃelatɕ] dov. obl., obstrzeliwać [opstʃelivatɕ] <‑wuje; pret. ‑wuj> GLAG. preh. glag.

1. obstrzelać (długo strzelać):

2. obstrzelać RUD.:

II . obstrzelać [opstʃelatɕ] dov. obl., obstrzeliwać [opstʃelivatɕ] <‑wuje; pret. ‑wuj> GLAG. povr. glag. pog. (strzelać do siebie nawzajem)

obsada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [opsada] SAM. ž. spol

1. obsada brez mn. (powierzenie stanowiska):

2. obsada (załoga):

3. obsada (personel):

4. obsada brez mn.:

5. obsada TEH.:

6. obsada:

obsiać [opɕatɕ]

obsiać dov. obl. od obsiewać

glej tudi obsiewać

I . obsiewać <‑wa; dov. obl. obsiać> [opɕevatɕ] GLAG. preh. glag. AGR.

II . obsiewać <‑wa; dov. obl. obsiać> [opɕevatɕ] GLAG. povr. glag.

I . obsrać [opsratɕ] dov. obl., obsrywać [opsrɨvatɕ] <‑wa; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag. vulg.

1. obsrać:

2. obsrać fig. (obmówić kogoś):

II . obsrać [opsratɕ] dov. obl., obsrywać [opsrɨvatɕ] <‑wa; pret. ‑aj> GLAG. povr. glag. vulg.

1. obsrać:

2. obsrać fig.:

obszar <rod. ‑u, mn. ‑y> [opʃar] SAM. m. spol

1. obszar (przestrzeń):

2. obszar (terytorium):

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj