Prevodi za „rodził“ v slovarju poljsko » nemški

rodzic <rod. ‑a, mn. ‑e> [rodʑits] SAM. m. spol pog. (jedno z rodziców)

rodzic

Elternteil m. spol

mieć zgodę rodziców na ślub

die Zustimmung [o. das Einverständnis] der Eltern für die Heirat haben

I . rodzić <‑dzi; pret. rodź> [rodʑitɕ] GLAG. preh. glag.

1. rodzić < dov. obl. u‑> <[lub na‑]>:

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

gebären

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

zur Welt bringen

2. rodzić < dov. obl. z‑> fig. (dawać początek):

rodzić tęsknotę, ból

hervorrufen

rodzić tęsknotę, ból

erzeugen

3. rodzić < dov. obl. u‑>:

rodzić (wydawać plony) (gleba, drzewo)

tragen

II . rodzić <‑dzi; pret. rodź> [rodʑitɕ] GLAG. povr. glag.

1. rodzić < dov. obl. u‑> <[lub na‑]> (przychodzić na świat):

rodzić

geboren werden

rodzić

zur Welt kommen

ktoś nie rodzi się na kamieniu

solch einen Menschen kannst du lange suchen

bodaj się tacy na kamieniu rodzili ur. jez.

solche Menschen braucht die Welt ž. spol

człowiek raz się rodzi i raz umiera preg.

der Mensch m. spol hat nur ein Leben

głupich nie sieją, sami się rodzą preg.

die Dummen m. spol mn. sterben nicht aus

3. rodzić < dov. obl. z‑> fig.:

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

entstehen

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

wachsen

coś rodzi się w bólach

etw kostet sehr viel Zeit und Mühe

rodzice [rodʑitse] SAM.

rodzice mn. < rod. mn. ‑ców>:

rodzice

Eltern mn.

przybrani rodzice

Pflegeeltern mn.

rodzice chrzestni REL.

Paten m. spol mn.

rodzina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [rodʑina] SAM. ž. spol

1. rodzina (bliscy):

rodzina

Familie ž. spol

mieć liczną rodzinę

eine vielköpfige Familie haben

ojciec rodziny

Familienvater m. spol

rodzina wielodzietna

kinderreiche Familie

być z dobrej rodziny

aus gutem Hause stammen

głowa rodziny

Familienoberhaupt sr. spol

mieszkać przy rodzinie

bei einer Familie wohnen

na łonie rodziny

im Familienkreis

powiększyła się komuś rodzina

jd hat Nachwuchs bekommen

wejść do rodziny

Familienmitglied werden

zakładać rodzinę

eine Familie gründen

zdarza się w najlepszej rodzinie

kommt in den besten Familien vor

2. rodzina (grupa przedmiotów, zjawisk tego samego typu):

rodzina

Familie ž. spol

rodzina języków LINGV.

Sprachfamilie ž. spol

rodzina produktów

Produktfamilie ž. spol

rodzina węży morskich BIOL.

Familie der Seeschlangen

rodzina wyrazów LINGV.

Wortgruppe ž. spol

rodzimy [rodʑimɨ] PRID. ur. jez.

rodzimy literatura:

rodzimy

einheimisch

rodzimy

heimatlich

rodzimy użytkownik języka

Muttersprachler(in) m. spol (ž. spol)

brodzić <‑dzi; pret. brodź> [brodʑitɕ] GLAG. nepreh. glag. (w wodzie, błocie)

brodzić

waten

ptaki brodzące ZOOL.

Watvögel m. spol mn.

brodzik <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑i> [brodʑik] SAM. m. spol pog.

1. brodzik (płytki basen dla dzieci):

brodzik

[Plansch]becken sr. spol

dzieci bawią się w brodziku

die Kinder ntpl spielen im Planschbecken

2. brodzik (część kabiny prysznicowej):

brodzik

Duschbecken sr. spol

urodzić [urodʑitɕ]

urodzić dov. obl. od rodzić

glej tudi rodzić

I . rodzić <‑dzi; pret. rodź> [rodʑitɕ] GLAG. preh. glag.

1. rodzić < dov. obl. u‑> <[lub na‑]>:

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

gebären

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

zur Welt bringen

2. rodzić < dov. obl. z‑> fig. (dawać początek):

rodzić tęsknotę, ból

hervorrufen

rodzić tęsknotę, ból

erzeugen

3. rodzić < dov. obl. u‑>:

rodzić (wydawać plony) (gleba, drzewo)

tragen

II . rodzić <‑dzi; pret. rodź> [rodʑitɕ] GLAG. povr. glag.

1. rodzić < dov. obl. u‑> <[lub na‑]> (przychodzić na świat):

rodzić

geboren werden

rodzić

zur Welt kommen

ktoś nie rodzi się na kamieniu

solch einen Menschen kannst du lange suchen

bodaj się tacy na kamieniu rodzili ur. jez.

solche Menschen braucht die Welt ž. spol

człowiek raz się rodzi i raz umiera preg.

der Mensch m. spol hat nur ein Leben

głupich nie sieją, sami się rodzą preg.

die Dummen m. spol mn. sterben nicht aus

3. rodzić < dov. obl. z‑> fig.:

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

entstehen

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

wachsen

coś rodzi się w bólach

etw kostet sehr viel Zeit und Mühe

grodzić <‑dzi; pret. ‑odź [lub ‑ódź]> [grodʑitɕ] GLAG. preh. glag.

grodzić

abzäunen

grodzić

umzäunen

grodzić

abtrennen

grodzić

abteilen

I . zrodzić <‑dzi> [zrodʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

zrodzić

hervorrufen

niepowodzenia zrodziły w niej niechęć do dalszej pracy

Misserfolge m. spol mn. riefen in ihr Abneigung gegen weitere Arbeit hervor

II . zrodzić <‑dzi> [zrodʑitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez.

zrodzić

entstehen

zrodzić

aufkommen

zrodziła się rozpacz

Verzweiflung ž. spol kam auf

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Ruch oporu rodził się z niezbędnej do przeżycia samopomocy więźniarskiej.

pl.wikipedia.org

Gdy ktoś umierał - obok jego imienia rysowano krzyżyk, gdy ktoś się rodził - dorysowywano nową gałązkę, listek lub kwiatek.

pl.wikipedia.org

Źródła przekazują, że wypadek był na tyle poważny, że rodził obawy o życie króla; prawdopodobnie wywołał poważną infekcję, może nawet gangrenę.

pl.wikipedia.org